- 10 Nisan 2009
- 9.012
- 4.487
- 773
- 36
Mesaj kutunu boşaltır mısın
Neden doğum anı kabul mu olur muş o zaman :26::26::26:
Kızlar 4 ay sonra ilk kez kot ve spor ayakkabı giydim bugün. Bir rahatım bir rahatım ki sormayın.
Hamile kotu arayıp duruyordum ama hepsi çok pahalı geliyordu. Bunu 35 TL'ye aldım lcw dan paçaları boldu annem daralttı. Ohhhh misss. Hem ucuz hem rahat
Eki Görüntüle 801018
Gebe pantolonu canım. Göğsümün altına kadar lastiği varÇok teşekkür ederim.
Yaa benim eşim 5 sene kadar kot üzerine bir şirkette çalıştı hep yurt dışına Zara, Fornarina v.s diktiler. Kolay kolay bişey beğendiremiyorum. Bunu beğendi sonunda ve aldım. Ne giyeceğimi şaşırıyordum artık iyi oldu.
evet evet oraya da baktım siyah bi pantolon orda da beğendim ama almadım. Nasılsa 3-4 ay giycez bunları sonra evde ne bulursak2 gün tayt 3 gün kot idare ederiz.
öyle derler ne bilim doğum anında edilen dualar geri çevrilmez derler ama test edildi onaylandıbir akrabamız vardı o sırada da babanneme bel fıtığın var ameliyat olman lazım demişlerdi ama başka bir rahatsızlığı vardı hatırlamıyorum ameliyat olmasına engeldii çok bunalıyorduk ameliyatsız düzelmez mi diye neysee kaç doktora gittiysek filmler muayeneler hepsi diyor ameliyatt...biz de öylesine doğuracak olan tanıdığa noolur dua et aklına gelirse dedik ve cidden gelmiş babannem aklına da ameliyat olmadan düzeldi fıtığııı belki ben de atanırım olamaz mıı :))))))))))
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
öyle derler ne bilim doğum anında edilen dualar geri çevrilmez derler ama test edildi onaylandıbir akrabamız vardı o sırada da babanneme bel fıtığın var ameliyat olman lazım demişlerdi ama başka bir rahatsızlığı vardı hatırlamıyorum ameliyat olmasına engeldii çok bunalıyorduk ameliyatsız düzelmez mi diye neysee kaç doktora gittiysek filmler muayeneler hepsi diyor ameliyatt...biz de öylesine doğuracak olan tanıdığa noolur dua et aklına gelirse dedik ve cidden gelmiş babannem aklına da ameliyat olmadan düzeldi fıtığııı belki ben de atanırım olamaz mıı :))))))))))
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
kızlar bişey sorucam size butikbebede gördüm de aklıma geldi
yoğurt makinesi almayı düşünüyor musunuz
normal mayalamadan ne farkı oluyo bir fikri olan yada kullanan var mı??
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
öyle derler ne bilim doğum anında edilen dualar geri çevrilmez derler ama test edildi onaylandıbir akrabamız vardı o sırada da babanneme bel fıtığın var ameliyat olman lazım demişlerdi ama başka bir rahatsızlığı vardı hatırlamıyorum ameliyat olmasına engeldii çok bunalıyorduk ameliyatsız düzelmez mi diye neysee kaç doktora gittiysek filmler muayeneler hepsi diyor ameliyatt...biz de öylesine doğuracak olan tanıdığa noolur dua et aklına gelirse dedik ve cidden gelmiş babannem aklına da ameliyat olmadan düzeldi fıtığııı belki ben de atanırım olamaz mıı :))))))))))
Merhaba,
Öncelikle çaresizliğimden yazacağım bu yazı için herkesten özür dilerim , morali bozulacak olan var ise yazımı hiç okumasın.
Bugün 18+4 olduk kızımla , şubat başında doğum bekleniyordu ; geçen haftaya kadar gebeliğim son derece normal geçmişti , ikili testim AFP testim tüm kan testlerim, bebeğimin gelişimi her şey yolundaydı. Taa ki geçen hafta cumartesi günü kontrole gittiğimizde doktorumuz kızımın omurgasında bir omurun gelişmediğini söyleyene kadar babası da ben de çok mutluyduk. Sonrasında dünya karardı. Doktorum gebeliği sonlandırmak gerekebileceğini , bu omur eksikliğinin ileride kifoz ya da skolyoz hastalıklarına dönüşebileceğini ve iç organları sıkıştırma ihtimali olduğunu söyledi. Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı.
Sonrasında daha uzman bir kadın doğum doktoruna göründük , amniyosentez önerdi , ona göre eğer kromozomlarda da bir sıkıntı var ise gebeliği sonlandırmak kaçınılmaz , ancak kromozomlar da temiz çıkarsa, sadece bir omuru eksik olarak dünyaya gelmesinde bir sakınca olmayabilirmiş (bunu da Omurga sağlığı merkezinde görüştüğümüz bir profesör söyledi.) Şu an amniyosentez sonucunu bekliyoruz, 3 hafta sürer dediler, ama beklemek o kadar zor ki. Ne olacağını bilememek.
Bir yanda, bu hastalığı doğumdan sonra öğrenen ya da küçük yaşta veya ergenlikte skolyoz , kifoz haftası olanlar var, en kötü ihtimalle küçük yaşta iken ameliyat olursa hastalığın ilerlemesi durabilir deniyor, ama bu benim ilk bebeğim olacaktı , onu en sorunsuz ve sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmek varken onu 2 yaşında anestezi yapılıp ameliyat masalarında hayal etmek bile son derece yıpratıcı.
Öte yandan bebeğim son derece hareketli , 17 cm 400 gr olmuş , karnımda oynuyorken ona kıymak düşüncesi de beni mahvediyor , düşünmek bile istemiyorum , ya tek omuru olmasa bile o da diğer insanlar gibi sağlıklı bir insan olacaksa ve biz bunu ön göremediğimiz için ona kıyacaksak ? kime nasıl güvenebileceğim , nasıl böyle bir karar alabileceğim hiç bilmiyorum.
Şimdi sizlere soracağım şey , benim hikayeme benzer bir durumu yakınlarınızda duyduğunuz oldu mu ? İnternette arıyorum ama pek bir şey bulamadım . Belki buradaki insanlardan bir fikir alabilirim diye düşündüğüm için çaresiz kalıp yazdım bunları .
En ufak bir fikriniz bile var ise paylaşabilirseniz çok sevinirim. bu şartlarda doğan bebek duydunuz mu ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?