Haha çok güldüm

Benim de öyle valla, görmeyen kalmadı. Hele 2 günlük hastane maceramız daha fenaydı. Görmeyi bıraktım, göğüslerimi ellemeyen kalmadı. Annem, kuzenim, teyzem, eşimin yeğeni, her gelen hemşire... Bebeğim o zaman tutamıyordu ucunu. Her gelen avuçlayıp göğsümün ucunu çekiştiriyordu. Ki ben çok utangaç, duştan çıkınca falan anneme bile sırtımı dönüp sütyenimi takan bir tiptim...
Hele bir de sondamı değiştirmeye gelen hastabakıcı ablanın da dur bide ben deneyim diyip göğsümü çekiştirmesini hiç unutamıyorum.
Şimdi evde de saldım çayıra modundayım. Bi de salona gidip emziriyorum tv izlerken. Bir annem gelip örtü örtüyor üzerime, bir eşim.