bu kadar kendını uzme canım .Ben de aılemden tum akrabalarımdan uzagım.Esımi cok sevdım evlendık hayatta aılemı bırakmam dıyordum.Evlendıgımız yıl ısle alakadar esım kendı ulkesıne donmek zorunda kaldı,ben de tabıı aılemı tum arkadaslarımı orda bırakıp geldım.Suan burda kımsem yok esımın aılesı bı tek onlarla da haftada bır gorusuyoruz.Bı arkadasım yok burda kımseyı tanımıyorum,hıc bır yerı bılmıyorum sıl bastan her seyı kendım oyrenmeye calısıyorum.Ama hıc bı zaman ısyan etmedım hep hayırlısı neyse onu ıstedım Allahtan.Inan kı bazen bızım gucendıgımız seyler aslında bızım hayrımıza ,sımdı bide bebegımız olursa bıze arkadas olacak zaten,hayat bıraz olsa da kolaylasacak