hee canım onu denedim de her zaman aynı bahane tutmuyo..
ayy benim evliliğim ilk yılı kabus gibiydi,ben ve annem kv den fikirlerimiz çok farklıydı,o konularda malesef kalp kırmadan zıtlaşmadan orta yolu bulmaya hep çalıştık,çok inat bir kadın,iyidr ama kafaya koyduğunu yapmak ister,zaten hep niyeti alt üst oturmaktı en baştan beri,ki aslaaa izin vermedim buna,ev var istediğimiz semtte ne munasebet,kiracınız var hem o dairede,sırf bu sebeptel olaylar çıktı naptı ne etti oğluyla ayrıldık tam 1,5 sene,aşk işte karşılıklıydı işyerilerimiz

tam 1,5 yıl kedi ciğere bakar gibi hergün baktı,kısmet işte bir gün barıştık,sözlendik evlendik yıllar geçti,asla kötü bir kadın değil,iyilik yapma peşindedir hep ama işte malesef seneler önceki döktüğüm gözyaşı üzüntü yılan hikayesi muhabbeti gibi kuyruk acısı misali her zaman aklıma gelir,ben annemle hiçbir zmn ev gezmesine gitmedim,annem çok modern bir kadındır,gençleri sıkmaz,gelinine 1 kere emri vaki yapmamıştır,eve misafirimiz gelirdi hoşgeldiniz derdim,çıkardım odama

neyse evlendik,gelin gezmesi oluyor dedi,herhafta bir yere gideceğiz,içimden deliriyorum,birde ben işe gidiyordum cmt leri seçerdiki gelebileyim diye,söylene söyle hiç tanımadığım hep yaşlı kadınların olduğu o evlere gittim,artık kaç kapı yaptık hatırlamıyorum,sonra kendi evinde cumaları olan günlere çağırmaya çalıştı hep bahaneler ürettim gitmeye gitmeye,sonunda hamile kaldım ki o zmn zaten hiç beklentisi olmadı velasıl 5 senede kurtuldum diyebilirim,çok şükür
