Bazen... ne yaparsan yap olmuyor bazen

yeni anneler, ilk bebeğim kabus gibiydi derdi belli değil, doğduğunda gözler fıldır fıldırdı şaşırmıştı ebe, sonra da kapatamadık hala da problemli uyku konusunda, sevmiyor arkadaş aşırı hareketli ne zaman 4 aylık oldu evi yuvarlanarak turlamaya başladı ben o zaman nefes almaya başladım. O ilk dört ay ağla ağla her şeye, gazı ayrı emmesi ayrı, uyuması ayrı... sürekli eğlendirmek oyalamak gerekiyordu yeni doğan bebeği nasıl oyalıycan ne oyuncak bilir ne başka şey, gaz desen çıkmaz, emme desen oturur pozisyon katiyyen almıyordu sadece ayakta dolaşırken ya da yatarken emzirebiliyordum, ben de kafayı yemiştim doğumdan sonra duvara toslamış son sürat tır gibi olmuştum annelik denen şeyle karşılaşınca ama geçiyor dertlenmeyin stres yapmayın bişeyi emmesi zor mu verin mamayı siz dinlenin iyi anne iyi bebek hep düstur bu, ben çoğu noktada her şeyi en iyi en güzel yapcam diye eziyet etmişim kendime. Veee o bebişler büyüyor büyüdükçe insana arkadaş yoldaş oluyor gözünüzün önünde insan olmayı öğreniyor küçük mucizeler, tadını çıkarın bol bol kızım şimdi nerdeyse 14 aylık hala problem çocuk ama bıcır bıcır bi tatlı bi tatlı sevmelere doyamıyorum

ben de buraya girince hep aynı şeyleri yazıyorum ama napıyım ilk aylarım benim de zor geçmişti o yüzden sürekli motivasyon konuşması yapmak istiyorum :)
Şimdi araları 13 buçuk ay olan iki bebişle bi başımayım annem bi haftalıkken bebiş gitmek durumunda kaldı ama daha farklı bakıyorum çok şükür bi de antremanlıyım tabi bünye de alışkın, bi de hep bahara çıkalım her şey güzel olcak inş diyip durmaya çalışıyorum
Bi de bol bol cevşen okumaya çalışın moral açısından, evde kuran dinlenmesi de iyi olur. Bir insanın beyni en çok ilk kırk gün gelişirmiş kuran da zihne şifa, hem ruhsal olarak da şifa. Bebişinize kendinize dinletin bol bol. Benim oğluşuma bi hatim dinletme hedefim var ama bakalım yapabilcek miyim günler çok hızlı geçiyor