:)) dur sen daha neler gelecek sana :) bir insanın kendini tanıması için tek gereken şey kucağına o miniği alması bence :)) bilinçaltında ne varsa hepsi sırayla ortaya çıkıyor ve sen acayip kuvvetli ( kendince) inanılmaz içgüdüleri olan bir insana dönüşüyorsun :))
benim annem de bir iki kere bana anne olunca daha farklı hissedeceksin, anlayacaksın dedi ama onun söylediği gibi kolay olmadı :)) o hop diye söyleyiverdi ama benim verdiğim mücadele ( kendimle, kendimi tanıyamadığım için ) çook daha uzun sürdü. şimdi dünyaya bakışım değişti :) çok daha pozitif bir insanım, çok daha az sinirleniyorum, çok daha az kızıyorum, tahammül derecem bayağı arttı ve agresifliğim gün geçtikçe azalıyor. pes etmemeyi ( yine kendimce) öğreniyorum. töleransım arttı bir çok şey için, empatinin gerçek anlamını öğrendim ve hala tam olmasa da istemediğim birşeyi kolayca söyleyebilmeyi öğrendim. aman kırılır mı? ay üzermiyim acaba? beni yanlış anlar mı?? yok arkadaş, düşünmüyorum işte, istemiyorsam istemiyorum :)) 'benim niyetim seni kırmak değil bunu biliyorsun ve daha fazla üstüme gelirsen istemediğim şeyler yaparım' mesajını net olarak verebiliyorum karşımdakine :)) anlar anlamaz orası ayrı :) bazen de mesaj musaj düşünmeyip, gülüp geçiyorum sadece :)) kv gibi :)))
aklına ne gelirse sor, neyi merak ediyorsan yaşadığımı anlatmaya çalışırım sana. erken doğum anne baba için kolay değil, ancak bebeğinin dünyadan haberi olmayacak ve sakın acıma duygusu besleme ona. acınacak haldeki o değil sen oluyorsun çünkü :))) o öyle bir savaşıyor ki aklın durur :)) sen aynı şeyi yaşayacak olsan 5. dakikada pes edersin :) onlarda yaşama içgüdüsü sendekinin belki 1000 misli :)) tabiki onu düşüneceksin, üzüleceksin, bir sürü karmaşık şey hissedeceksin ancak doğru ya da yanlış, iyi ya da kötü ona senden daha iyi kimse bakamaz !!! onu senden daha iyi kimse anlayamaz !!!
inşallah daha uzun süre içeride kalır da daha donanımlı açar gözlerini bizim dünyamıza :) sağlıkla, huzurla ve mutlulukla gelsin inşallah ... :)