- 11 Eylül 2013
- 4.279
- 6.003
- 248
valla biz küçükken boyle kapris yapsak annem birden atağa gecer bir tane patlatırdı...ondan sonra atak gecir gecirebiliyorsan...saçını azicik yamuk bagladim diye yeri göğü yıkıyor..duzeltiyorum...biraz önceki iyiydi diyor...annem işleri kestirmeden hallediyormus...nasil halledecem diye kirk takla atiyotum...cok agliyo ama asla kiyamam...kaşını gozu ayri oynuyo diye pedagog pedagog geziyoz...Bir 4 yaş vakası da sizde var yani :) bana pedagog 2 yaşındayken “bu daha ne ki, siz dört yaşı görün” demişti de ne kadar daha kötü olabilir diye düşünmüştüm :) boşuna minik ergenler denmiyo bu gruba demek ki.. herşeye cevap, ani öfkelenmeler ve peşinden pişman olmalar, aşırı değişken ruh hali.. az önce teyzesine beni bahçeye çıkar dedi, sonra bugün çıkmayacağım dedi, sonra neden bahçeye çıkamıyorum diye ağladı; giydirdik beresini yanlış taktık diye sıkıntılandı, güzel kızım dedim “öyle deme bana” diye delirdi.. her an yeni bir çılgınlık :) onun davranışlarından ziyade sürekli tepki olarak nasıl davranmamız gerektiğini düşünmek yoruyor beni; doğru şekilde yönlendireyim şu süreci diyorsun ama sabır da bir yere kadarama biliyorum ki bir iki aya kadar geçicek.. sen de öyle düşünüp rahatlamaya çalış bence cnm, başka türlü tükeniyor insanın sabrı çünkü
kisaca bizim cocuklara rahat batiyor :)
ama cok tatliiii 
yoksa bi bizde mi var 
bir türlü anlam veremedim bu konuşmalara
