Canım benim,
Çok yorucu evet.
Bebeklere dünyaları da versen kimseyi annesine tercih etmez.
Annesini ayikladigi fasulyeden bile kiskanir (Sabiha paktuna keskin, davranislara söz gecirmek kitabında okumustum)
...ki yeni gelecek şirin misafirden annesini kiskanmasin.
Ayni kitaptan ogrendigim "hamilelikte annenin değişen vücut şekli, cocukta anneme birşey olacak endişesini getirirmis. Kimseleri kendisine tercih etmeyeceği annesine birşey olursa diye düşünmesi de anksiyeteye (ölüm korkusuna eşdeğer bir duygu) sebep olurmuş.
Bu nedenle hamile anne cocuguna sürekli olarak "ben çok iyiyim, saglikliyim" mesajını vermeliymis.
Kardeşi dogdugunda da regresyon (geriye donme, bebeklesme davranışları) gosterebilirmis. Bu durum çocuğun annesini test etme cabasiymis "eğer annem hâlâ benim de annemse, benim de altımı değiştirir, beni de ayağında sallar, bana da biberon verir...gibi"
Bu talebi kesinlikle desteklenmeliymis. Inan daha iki gün once kardeşine aldigim biberonu, 6 yaşındaki kızım denemek istedi.
Gayet önemseyerek ve kesinlikle alay etmeyerek onayladim.
Ki seninki daha minnacık 17 aylık bir bebek...
Seninle olmak istiyorsa olsun. Seninle uyumak istiyorsa uyusun.
Evi dagitsin bosver, kendisine zarar vermediği sürece problem degil. Yorgunsan toplama bırak birkaç gün dağınık kalsın. Yeter ki sen ve bebegin mutlu olun.
Kriz durumlarinda da sadece sevgi dolu saril. Başka hicbirsey yapma... Konuşma.... Sadece sevgiyle kucakla onu...
Eminim hayat daha da kolaylaşacak hem senin hem de onun için.
Bu arada ben 17 aylık bebegime henüz kardeşinden bahsetmedim