- 16 Temmuz 2017
- 969
- 1.156
- 33
- Konu Sahibi Blackbluee1
- #18.261
Ara ara bana da oluyor hatta konuşmuştuk, ama sonra geçiyor geçmek zorunda ben anne olacağım ve onun için güçlü olmak zorundayım. Hayat bu bazen istediğimiz gibi şekillenmiyor olaylar, maalesef ne getirirse yaşıyoruz elimizden gelen bir şey de yoksa eğer moral bozmamamız gerekiyor. Ben dün gece pek mutsuzdum yine, sıkılıyordum, sonra elimi karnıma koydum ve kitap okumaya başladım, bebeğimi daha öncede hissediyordum ama hiç bu kadar net vurmamıştı elime elime 3 4 kez vurdu, sonra dedim ki " bundan daha güzel hiç bir şey olamaz, ben ne için sıkıyorum ki canımı ". Geçti yani kendimi daha iyi hissettim. :)
ay sinirlerim bozuldu okurken. Çünkü aynı şeyleri yaşadım, yaşıyorum.. Tamam herkesin maddi gücü iyi olmayabilir ama değer vermek başka birşey.. Hissettirmek gerekir. Kaldı ki maddi durumlarının gerçekten kötü olmadığını bildiğin halde bu tarz şeylere maruz kalmak.. Evlenirken birşey isteyeceğiz diye korktular, biz kendi kendimize yaptık herşeyimizi. Bir de benim ailem çok yanımızda oldu hem maddi hem manevi. Ama eşimin ailesi malesef ne maddi ne de manevi destek olmadılar. Evimize eşyalar gelirdi biz çalıştığımız için evde bulunamazdık sürekli annem gider gelirdi. Kv bahanesi her zaman hazırdı, tansiyonu çıkardı, şekeri çıkardı, bacakları ağrırdı yada kalp çarpıntısı.. Annem belindeki 3 fıtıkla her işimize koştururdu.. Ev almak istediğimizde peşinatımız çıkışmayınca ailelerden destek istedik, tabiki tek destekçimiz yine babam oldu, zaten borçlu olduğu bankadan bir kredi daha çekti... Kv ve kp açık açık paramız yok dediler.. Biz evlendiğimiz sene başka şehire yerleştiler ve şimdi sürekli bizi bekliyorlar! Göstermedikleri değeri bekliyorlar yani.. Bizde para yok gelemiyoruz diyoruz
En son evime geldiklerinde 3 tane ufak mutfak havlusu ile geldiler canım senin tahta kaşık hesabı
bana hiçbir şey sıfır sıfır sıfır anca kendileri geliyor
kendileri gelemiyor ama 
Ben de hissetmek istiyorum artık ya
Bi kıpırtı bile yok
ama yapacak bişi yok .
