- 24 Mayıs 2017
- 766
- 812
- 23
- Konu Sahibi Homely_angel
- #47.661
Çok canım sıkkın kızlar
bazen kendimi sorguluyorum bebek için çok mu erken davranmışız diye. Hayalkırıklıklarıyla dolu dolu bi 40 gün geçirdim resmen. Eşime en çok ihtiyaç duyduğum zamanlarda kendimi yapayalnız buldum. Doğumhanedeyken çok ağladığını söylediler. Hastaneden eve çıkmıştık 1 hafta işe gitmedi doğum izni kullandı. O kadar güzel davranıyodu ki bana bakarken gözleri dolu dolu oluyodu herşekilde çok yardımcı oluyodu. 1 hafta sonunda yere çakıldım. 1 günde herşey alt üst oldu neyin var diye soruyorum ve cevap "hiç bişeyim yok" oluyor. Ne bi ilgi gösteriyor ne bi sevgi. İşten geliyor oğlumu seviyor sonra tv başında. Günün nasıl geçti diyorum kısa cevaplar alıyorum. Oğlum uyuduğunda yanına uzanıyorum bi saçımı okşayamıyor. Evliliğimiz uçurumda resmen. Hiç böyle hayal etmemiştim. Hayal kurmamıştım ama böyle olcağımızıda tahmin etmemiştim. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Ağlamak istiyorum. Uzaklara bi yere gitmek istiyorum yalnız başıma. Çok bunaldım. Ne olucak böyle bilmiyorum. Sizde eşinizle bu tarz şeyler yaşadınızmı bebek olunca? Yoksa bi tek ben miyim
