Eşim evdeyse eğer yardımcı oluyor çoğunlukla, geceleri duymuyor ağlamasını ama biz yatana kadar en iyi ihtimalle 4 kez falan uyanıyor onlarda eşim daha sabırlı davranıyor, benden yemek temizlik beklemez önüne peynir zeytin koysam yer, ev pisse süpürür siler, çoğunlukla şehir dışında oluyor çok yorgun oluyor, Cts günü Tekirdağ’a pzt günü bizi annemlere bırakıp Van a gidecek o da yetişemiyor ki bizim kızın huysuzluğundan bıktı çok seviyor ediyor ama bu yeter bize başka çocuğa gerek yok diyor üzülüyorum güneş bizi resmen bebekten soğuttu ki o kadar hevesle o kadar isteyerek o kadar heyecanla istedik biz onu
işte ablama diyroum ki abla 14 kez uyanmak ne demek yani hiç uyumamış gibiyim diyorum o zaman uyuma yatma nolcak diyor gündüz de kimim kimsem yok 1 saat bakıverin de ben az dinleneyim diye kime diyeyim, uyumadığı anlarda da huzurlu değil sürekli mutsuz sürekli mızır mızır yaşam enerjimi hep aşağılara çekiyor beni yargılayanlar olabilir aranızda ama keşke ben çalışayım da bebeğime başkası baksın dedim eşime aldığımın tümünü veriyim bakıcıya sorun değil kendimi iyi hissetmiyorum artık ben ona iyi gelmiyorum o da bana..