kayinvalidegin şanındandır galiba böyle laflar etmek. daha 4 aylik falandi biz de gittik, hosgeldjniz dediler, daha hosbes edemeden Asım ağladı emzirmeye diğer odaya geçtim, kayinvalidem pesimden geldi, sütün var mi diye soruyor? yol yorgunu dilimin ucuna kadar geldi, sana ne kadar lazımdı anne, şöyle sagayim demek ama tuttum kendimi. bi dur, de mi? afedersin mememe mememe eğilip sorulacak soru mu bu? çok patavatsizlar çok. Allah yardimcin olsun. cok basit şeyler, amaaan deyip geçmek lazım ama ben gecemiyorum.
gecende eşim heyecanla anlatiyor, sehpaların altından aşıp büyük bir çiçeğimiz var ona geçti diye, görümcem diyor ki koysanıza çiçekleri çocuğun yetisemeyecegi yere, ben de duyuyorum vayyy anasını dedim, biz bunu nasıl düşünemedik. eşim de bozuldu, bunlari yaramazlık olarak görmediğimizi bilakis büyüdüğü için sevindiğimizi anlayamıyorlar galiba.
benim kizlara da derlerdi aman cok zayif şöyle böyle, eşim bir kaç kere anneleri gibi minyon olacaklar, manken gibi zayıf olacaklar dedi de sustular. (1.55 ve manken, şştt çaktırmayın