Dakika tut canım sancı olup olmadığı belli olurKızlar ya üsüttum ya da sancilaniyorum anlamıyorum , karnımın yanları bobreklerimden sancilaniyorum sırtıma vuruyo ağrı soğuk ter döküyorum acaba üsüttum mu iş yerindeyimizinde alip çıkamam acaba bu sancı mi ama sanki bobreklerimden kendimi usutmus gibi hissediyorum
gözyaşlarım pıtBakalım bugün kimler doğuma gitçek
Hep mutluluktan olsungözyaşlarım pıt
Oyy kuuzm yaa. Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Benim ilk kızımda yaşadıklarımı anlattın resmen. Bizde 9 gün kalmıştık. Ama o 9 gün bana 9 yıl gibi gelmişti. Etrafında Herkez çok üzülme ağlama sütün kesilecek diyor haklı olarak. Ama elinde değilki karnına bakıyorsun karnın boş. Beşiği ne bakıyorsun beşiği boş. Rabbim kimseye evlat acısı vermesin. İnş en kısa sürede seninle olur. Çok şükür solunum sıkıntısı yokmuş bununla kendini teselli et. Sarılık geçer az daha dayan. Dualarım sizinleBugün doğum yapalı tam 19 gün oldu kızlar. Bebeğim hala küvözde. Çok zor geliyor dayanmak artık. Sağlığı çok şükür yerinde sadece geçmeyen bir sarılığımız var hala. Ama en büyük problem emme. Hala tam olarak ememiyor. Her beslenmede 48 cc süt içiyormuş 35 cc kadarını biberonla geri kalanını sonda aracılığı ile alıyormuş. Miniğimin çenesi yoruluyormuş. Tamamen biberona geçene dek veremeyiz diyorlar. Hafta da bir kez belki 5 dk anca görebiliyorum. Kucağıma hiç alamadım kuzumu. Camın ardından değişimini izlemek kuzumun kokusunu içime çekememek çok zor gelmeye başladı. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık. Bir taraftan çok şükür solunum cihazına bağlı değil başka sorunumuz yok kilosu gelişimi iyi diyorum bir taraftan o minicik kolundaki serum kan almaktan moraran elleri ağzındaki beslenme borusunu görmek içimi parçalıyor. Hergün bugün arayacaklar diye güne umutla başlayıp binbir üzüntüyle yatağa giriyorum. Bebeğim için güçlü olmam lazım ona süt lazım beslenmeli diyorum ama artık ne yapacağım nasıl bu dört duvar arasına sığacağım bilmiyorum. Karnıma dokunulsa irkiliyorum orada olmadığını hatırlıyorum ağlamaya başlıyorum hala içimde gibi. Birden bütün iletişimimiz kesildi. Boşluktayım sanki. Hep benleymiş gibi. Beni sesimi unutacak beni yadırgayacak diye çok korkuyorum
Dakika tut canım sancı olup olmadığı belli olur
Adet sancısının daha ağırı olurmuş vajinaya vururmuş belden
İkisi de olmasın son günler dikkat et kendine sizin oralarda çok soğuktur dikkatl
kolay değil evet ama sabretmen lazım canım. biz anneyiz güçlü olmamız lazım ki bebeklerimiz de güçlü olsun. dinlenebildiğin kadar dinlen. moralini yüksek tutmaya çalış. sütün etkilenmesin. hiç korkma unutmaz seni. bizi taa içimizdeyken tanıyolar. hemşirelere sorma imkanın varsa bi sor istersen. bazen yenidoğan yoğun bakımlarda emme refleksinin güçlenmesi için emzik veriyolarmış. olur derlerse bide öyle denerler. sağlıkla kucağına alıp evine götüreceksin inşallah.Bugün doğum yapalı tam 19 gün oldu kızlar. Bebeğim hala küvözde. Çok zor geliyor dayanmak artık. Sağlığı çok şükür yerinde sadece geçmeyen bir sarılığımız var hala. Ama en büyük problem emme. Hala tam olarak ememiyor. Her beslenmede 48 cc süt içiyormuş 35 cc kadarını biberonla geri kalanını sonda aracılığı ile alıyormuş. Miniğimin çenesi yoruluyormuş. Tamamen biberona geçene dek veremeyiz diyorlar. Hafta da bir kez belki 5 dk anca görebiliyorum. Kucağıma hiç alamadım kuzumu. Camın ardından değişimini izlemek kuzumun kokusunu içime çekememek çok zor gelmeye başladı. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık. Bir taraftan çok şükür solunum cihazına bağlı değil başka sorunumuz yok kilosu gelişimi iyi diyorum bir taraftan o minicik kolundaki serum kan almaktan moraran elleri ağzındaki beslenme borusunu görmek içimi parçalıyor. Hergün bugün arayacaklar diye güne umutla başlayıp binbir üzüntüyle yatağa giriyorum. Bebeğim için güçlü olmam lazım ona süt lazım beslenmeli diyorum ama artık ne yapacağım nasıl bu dört duvar arasına sığacağım bilmiyorum. Karnıma dokunulsa irkiliyorum orada olmadığını hatırlıyorum ağlamaya başlıyorum hala içimde gibi. Birden bütün iletişimimiz kesildi. Boşluktayım sanki. Hep benleymiş gibi. Beni sesimi unutacak beni yadırgayacak diye çok korkuyorum
Bnm de son bi haftadırAz önce farkettim burnum resmen şişmiş, yeni mi farkettim acaba uzun zamandır böyle miydi kisizin burnunuzda değişim oldu mu
Ben gece uyanınca komple botokslu gibi oluyorumAz önce farkettim burnum resmen şişmiş, yeni mi farkettim acaba uzun zamandır böyle miydi kisizin burnunuzda değişim oldu mu
Canim benim cok sukur saglikli dunyaya geldi cok yakinda kavusacaksiniz insallahh hic ayrilmayacaksinizBugün doğum yapalı tam 19 gün oldu kızlar. Bebeğim hala küvözde. Çok zor geliyor dayanmak artık. Sağlığı çok şükür yerinde sadece geçmeyen bir sarılığımız var hala. Ama en büyük problem emme. Hala tam olarak ememiyor. Her beslenmede 48 cc süt içiyormuş 35 cc kadarını biberonla geri kalanını sonda aracılığı ile alıyormuş. Miniğimin çenesi yoruluyormuş. Tamamen biberona geçene dek veremeyiz diyorlar. Hafta da bir kez belki 5 dk anca görebiliyorum. Kucağıma hiç alamadım kuzumu. Camın ardından değişimini izlemek kuzumun kokusunu içime çekememek çok zor gelmeye başladı. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık. Bir taraftan çok şükür solunum cihazına bağlı değil başka sorunumuz yok kilosu gelişimi iyi diyorum bir taraftan o minicik kolundaki serum kan almaktan moraran elleri ağzındaki beslenme borusunu görmek içimi parçalıyor. Hergün bugün arayacaklar diye güne umutla başlayıp binbir üzüntüyle yatağa giriyorum. Bebeğim için güçlü olmam lazım ona süt lazım beslenmeli diyorum ama artık ne yapacağım nasıl bu dört duvar arasına sığacağım bilmiyorum. Karnıma dokunulsa irkiliyorum orada olmadığını hatırlıyorum ağlamaya başlıyorum hala içimde gibi. Birden bütün iletişimimiz kesildi. Boşluktayım sanki. Hep benleymiş gibi. Beni sesimi unutacak beni yadırgayacak diye çok korkuyorum
Valla ben de aynı durumdayım, üşütecek bir şey de yapmadım üstüm hep kalın. Sırtıma bıçak saplıyorlar sanki karnımın yanından kasıklarıma ağrı vuruyor kasığım hep dolu dolu acıyor. Hamilelik belirtisi olarak bu kadar ağrı yaşamıştım en son ilk haftalarda bel ve kasık ağrısından delirmiştim, başa döndüm resmenKızlar ya üsüttum ya da sancilaniyorum anlamıyorum , karnımın yanları bobreklerimden sancilaniyorum sırtıma vuruyo ağrı soğuk ter döküyorum acaba üsüttum mu iş yerindeyimizinde alip çıkamam acaba bu sancı mi ama sanki bobreklerimden kendimi usutmus gibi hissediyorum
Alırlar niye almasınlar kiHasta Olanları sezaryene alıyorlar mı?
Hapşırmaktan gerçi kesin karnım patlar benim sonrasında
Ne bileyimAlırlar niye almasınlar ki
Anlık acı ya o zmn belki geçerNe bileyim
Üst solunum yolu enfeksiyonu ya
Belki ertelenir mi veya almazlar mı iyileşene kadar diye düşündüm
Bi de hapşırınca acıyor demiştin ya
Gece bile kaç kere hapşırdım uyanıp uyanıp
Mevsim nasil gidiyor calismakHe ya son Çarşamba bir biteydi yemin ederim bilseydim senelik iznimi hiç kullanmaz son 20 güne paso alırdımbugün 30 dkkaligina dışarı çıktım çıkmaz olaydım ramak kalmıştı altıma idrarımı kaçırmaya
Canıııım içim paramparça olduuu kıyamam sana rabbim bir an evvel evladına kavuştursun sağlıkla huzurla mutlulukla.. senin bebeğin çok güçlü çoğu bitti Azı kaldı Allah’ın izniyle. Bebişin gelene kadar sende kendine iyi bak güzel dinlen ki geldiğinde bebeğinle daha verimli vakit geçirebilesiniz. Halimize her zaman şükretmek lazım bin şükür ki bebeğin uzakta da olsa hayatta, bir an evvel kollarında olur birbirinize sımsıkı sarılırsınız inşallah dualarım seninleBugün doğum yapalı tam 19 gün oldu kızlar. Bebeğim hala küvözde. Çok zor geliyor dayanmak artık. Sağlığı çok şükür yerinde sadece geçmeyen bir sarılığımız var hala. Ama en büyük problem emme. Hala tam olarak ememiyor. Her beslenmede 48 cc süt içiyormuş 35 cc kadarını biberonla geri kalanını sonda aracılığı ile alıyormuş. Miniğimin çenesi yoruluyormuş. Tamamen biberona geçene dek veremeyiz diyorlar. Hafta da bir kez belki 5 dk anca görebiliyorum. Kucağıma hiç alamadım kuzumu. Camın ardından değişimini izlemek kuzumun kokusunu içime çekememek çok zor gelmeye başladı. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık. Bir taraftan çok şükür solunum cihazına bağlı değil başka sorunumuz yok kilosu gelişimi iyi diyorum bir taraftan o minicik kolundaki serum kan almaktan moraran elleri ağzındaki beslenme borusunu görmek içimi parçalıyor. Hergün bugün arayacaklar diye güne umutla başlayıp binbir üzüntüyle yatağa giriyorum. Bebeğim için güçlü olmam lazım ona süt lazım beslenmeli diyorum ama artık ne yapacağım nasıl bu dört duvar arasına sığacağım bilmiyorum. Karnıma dokunulsa irkiliyorum orada olmadığını hatırlıyorum ağlamaya başlıyorum hala içimde gibi. Birden bütün iletişimimiz kesildi. Boşluktayım sanki. Hep benleymiş gibi. Beni sesimi unutacak beni yadırgayacak diye çok korkuyorum
Yok ya alirlar tabiki. Covid testi yaparlar amaNe bileyim
Üst solunum yolu enfeksiyonu ya
Belki ertelenir mi veya almazlar mı iyileşene kadar diye düşündüm
Bi de hapşırınca acıyor demiştin ya
Gece bile kaç kere hapşırdım uyanıp uyanıp
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?