Canım geçmiş olsun çoğu zaman 24 saatlık gozleme bıle gerek kalmadan anne yanına gelıyo kuzuKızlar sezaryenden çıktım ama bebişi yanıma vermediler hala solunum sıkıntısı varmış gözlem altında nolur dua edin ciddi bir sebep olmasın ve uzun sürmesin .
MaşaAllahKızlar bugün benimde kontrolüm vardı. Sezeryan için 11 ekime gün verdi. Bebeğim 3465 gr şu an. 4 ü geçecek galiba tosuncuk.
Çok güzel masallah canım. Benim 37+3 ultrasyon kağıdında 3439 ama bebeğin suyuyla felan sanırsam bu kilo boyuda 50 cm . Korkuyom doğuma kadar daha kilo alir diye normal yapamam diyeCanım 37+1 de 3175 gr 50 cm boyunda doğdu iyi çok şükür
Yok canım sancı olunca dağ gibi inip çıkıyor sancı kısmıSizce sancı varmı bugün hastaneye gidicem gece nst girdim adet ağrısı gibi oluyor arada
Bebek kilosu suyuylami olçuluyo yaa yani 3200 denen 3200 dogmuyomuÇok güzel masallah canım. Benim 37+3 ultrasyon kağıdında 3439 ama bebeğin suyuyla felan sanırsam bu kilo boyuda 50 cm . Korkuyom doğuma kadar daha kilo alir diye normal yapamam diye
Bende aynıyım doğumdan çok korkuyorum ilk hamileliğim ilk doğumum olacak nasipse. Sezeryanda korkutuyır gerçi ama normal doğum kadar değil Allahım sağ salim zamanında doğumlar nasip eylesin inşallahKizlar oncelikle dogum yapanlari tebrik ediyorum gozleri aydın saglikla buyutsunler bebislerini insallah normal dogum yapanlari 2 kere tebrik ediyorum benim ilk dogum ve kendimi normal dogumda dusunrmiyorum bile hayali bi korkutuyo soguk soguk terletiyo. Aslinda sezeryandanda korkuyorum cok fazla ben genel olarak dogumdan korkuyorum 35+2yim icerde kalsin yaa iyiyiz biz böyle diyorumvalla elim ayagim titriyo dusundukçe Allah yardimcimiz olsun erken gelmesinler insallah gunlerini beklerler
Gecmis olsyn adaçayı iyi gleir ve zaten son ayda adacayi cimek de dogum icin iyiymiş diye okudum .icsek mi acabaYa sorma canim 4 gün oldu hala bı tik iğlesme yok . Sansa doğum yaklaştı sesim ıyicene kısıldı
Neden bu kadar korkuyorsun. .korkma inan ki Rabbim yardim ediyor. Benim ilki cok zordu ama bu ikinciyi yine normal istiyorum herseye rağmen .sezeryqn da nasip isi bana gore olursa da olsun ....yani sıkma canını Rabbim hepimizin yardimcisi olsun inşallahKizlar oncelikle dogum yapanlari tebrik ediyorum gozleri aydın saglikla buyutsunler bebislerini insallah normal dogum yapanlari 2 kere tebrik ediyorum benim ilk dogum ve kendimi normal dogumda dusunrmiyorum bile hayali bi korkutuyo soguk soguk terletiyo. Aslinda sezeryandanda korkuyorum cok fazla ben genel olarak dogumdan korkuyorum 35+2yim icerde kalsin yaa iyiyiz biz böyle diyorumvalla elim ayagim titriyo dusundukçe Allah yardimcimiz olsun erken gelmesinler insallah gunlerini beklerler
Hyırlı uğurlu olsun canım bnm sağ salim hayırlısıyla gelmiş ya oğluşun .. acılar da geçer gider unutursun ..Merhabalarr ben geldimmm
Ama üzgün geldim, doğurdum ama bebeğimi küvezde bırakıp geldim
Doğum hikayemi anlatıyorum.
31. Haftadan beri 3 cm açıklığım vardı dikkat ediyordum. Salı günü 37. Haftamdayken suyum geldi. Apar topar hastaneye geçtim.
Normal doğum yapabilmeyi çook istiyordum. Refleksoloji bilen özel ebe bile tuttum.
24 saat gözetimde tutuldum açılmam 4,5cm de kaldı ilerlemedi. Suni sancı taktılar 2 saat. İnanırmısınız hiç acı hissetmedim ebem sayesinde. Sıfır acıkasılmalarım doğum kasılması seviyesindeydi. Hatta nst de görünce dedik çok açıldı doğum yaklaştı kesin. Karın kasılmalarım dışarıdan gözle bile görünüyordu. Bi baktık hala 4buçuk cm açıklığım. Tabi ben bu arada çeşit çeşit hareketler masajlar yapıyorum. İnanılmaz sakinim.
Nst de bebeğin kalp atımı bir anda yavaşlayınca ben 5 dk içinde kendimi spinal sezeryanda buldum. Ağlaya ağlaya tabi. Doktorum da çok üzüldü ama mecburum artık yapacak bişey yok dedi. Hiç istemiyordum sezeryan doğumu. Yanlış anlamayın sakın benimki ameliyat korkusundan. Meğer bebeğin kordonu omzuna dolanmış bu yüzden doğuramamışım. İmkanı yokmuş doğurmamım. Nasip değilmiş. ( kimse sezeryan sonrasındaki yürümenin zorluğundan bahsetmemiş. O anı aklımdan silmek istiyorum ama imkansız)
Sakinleşemedim bi türlü ameliyatta. Titreyerek ağlayarak korkarak başladı sezeryan, ta ki oğlumu görene kadarrrr. Bana sakinleştirici yapacaklarını söylüyorlardı. Bi sakinlik geldi dedim yaptınız mı, daha yapmamışlar. Lütfen yapmayın bebeği gördüm ihtiyacım kalmadı dedimo verniks kaplı bebekleri anneleri deli gibi öpüp kokluyor ya videolarda. Onlardan biri oldum, aldım kucağıma öptüm yüzüm dudaklarım hep verniks oldu, inanılmaz bi deneyimdi.
Ameliyattan çıktım bebek eşimin kucağında odada beni bekliyorlar. Hayatımda yaşadığım en güzel iki andır kesinlikle. Ömrü billah unutamam bu iki sahneyi
Ama uzun süre su gelip beklediğim için bebekte crp diye enfeksiyon belirtisi bi değer varmış. Yakın tarihte covid geçirdiğim için de olabilirmiş. Uzun süre açıklıkla gezdiğim için de olabilirmiş. Onda artış oldu. Bi gece fazladan bekledik direk yoğun bakıma vermemek için. Bu sabah değer gene yüksek gelince bebeğimi yoğunbakıma bırakıp eve gelmek zorunda kaldım.
Eve yeni geldim çok çok üzgünüm, sanki rüya görmüş gibiyim. Gazdan, deli gibi bişeyler içmekten doğuma gittiğim aynı kilo ve göbekteyim
5 gün yoğun bakımda kalıp antibiyotik tedavisi olucakmış. Bakalım 2 gecede alıştım, nasıl dayanıcam oğlumun yokluğuna.
Bu arada kocamı doğurdum resmen. Nasıl bukadar benzer ben bile şaşkınlık içerisindeyim. Gram farkı yok aralarında
Çok ağladım öptüm mis kokusunu kokladım,ellerimle memeden zorla çıkarıp teslim ettim bu sabah. Karnı bile doğru düzgün doymadan gitti.Rabbim bebekleri korusun, hepinize kolay doğumlar nasip etsin inşallah.
İ-na-nıl-maz bir duyguymuş anne olmak. İsteyen herkese nasip olsun inşallaahhhhh. Umarım tez zamanda oğlumakavuşurum, çekik gözlü minik sevgilime
Okurken gözlerim dolduMerhabalarr ben geldimmm
Ama üzgün geldim, doğurdum ama bebeğimi küvezde bırakıp geldim
Doğum hikayemi anlatıyorum.
31. Haftadan beri 3 cm açıklığım vardı dikkat ediyordum. Salı günü 37. Haftamdayken suyum geldi. Apar topar hastaneye geçtim.
Normal doğum yapabilmeyi çook istiyordum. Refleksoloji bilen özel ebe bile tuttum.
24 saat gözetimde tutuldum açılmam 4,5cm de kaldı ilerlemedi. Suni sancı taktılar 2 saat. İnanırmısınız hiç acı hissetmedim ebem sayesinde. Sıfır acıkasılmalarım doğum kasılması seviyesindeydi. Hatta nst de görünce dedik çok açıldı doğum yaklaştı kesin. Karın kasılmalarım dışarıdan gözle bile görünüyordu. Bi baktık hala 4buçuk cm açıklığım. Tabi ben bu arada çeşit çeşit hareketler masajlar yapıyorum. İnanılmaz sakinim.
Nst de bebeğin kalp atımı bir anda yavaşlayınca ben 5 dk içinde kendimi spinal sezeryanda buldum. Ağlaya ağlaya tabi. Doktorum da çok üzüldü ama mecburum artık yapacak bişey yok dedi. Hiç istemiyordum sezeryan doğumu. Yanlış anlamayın sakın benimki ameliyat korkusundan. Meğer bebeğin kordonu omzuna dolanmış bu yüzden doğuramamışım. İmkanı yokmuş doğurmamım. Nasip değilmiş. ( kimse sezeryan sonrasındaki yürümenin zorluğundan bahsetmemiş. O anı aklımdan silmek istiyorum ama imkansız)
Sakinleşemedim bi türlü ameliyatta. Titreyerek ağlayarak korkarak başladı sezeryan, ta ki oğlumu görene kadarrrr. Bana sakinleştirici yapacaklarını söylüyorlardı. Bi sakinlik geldi dedim yaptınız mı, daha yapmamışlar. Lütfen yapmayın bebeği gördüm ihtiyacım kalmadı dedimo verniks kaplı bebekleri anneleri deli gibi öpüp kokluyor ya videolarda. Onlardan biri oldum, aldım kucağıma öptüm yüzüm dudaklarım hep verniks oldu, inanılmaz bi deneyimdi.
Ameliyattan çıktım bebek eşimin kucağında odada beni bekliyorlar. Hayatımda yaşadığım en güzel iki andır kesinlikle. Ömrü billah unutamam bu iki sahneyi
Ama uzun süre su gelip beklediğim için bebekte crp diye enfeksiyon belirtisi bi değer varmış. Yakın tarihte covid geçirdiğim için de olabilirmiş. Uzun süre açıklıkla gezdiğim için de olabilirmiş. Onda artış oldu. Bi gece fazladan bekledik direk yoğun bakıma vermemek için. Bu sabah değer gene yüksek gelince bebeğimi yoğunbakıma bırakıp eve gelmek zorunda kaldım.
Eve yeni geldim çok çok üzgünüm, sanki rüya görmüş gibiyim. Gazdan, deli gibi bişeyler içmekten doğuma gittiğim aynı kilo ve göbekteyim
5 gün yoğun bakımda kalıp antibiyotik tedavisi olucakmış. Bakalım 2 gecede alıştım, nasıl dayanıcam oğlumun yokluğuna.
Bu arada kocamı doğurdum resmen. Nasıl bukadar benzer ben bile şaşkınlık içerisindeyim. Gram farkı yok aralarında
Çok ağladım öptüm mis kokusunu kokladım,ellerimle memeden zorla çıkarıp teslim ettim bu sabah. Karnı bile doğru düzgün doymadan gitti.Rabbim bebekleri korusun, hepinize kolay doğumlar nasip etsin inşallah.
İ-na-nıl-maz bir duyguymuş anne olmak. İsteyen herkese nasip olsun inşallaahhhhh. Umarım tez zamanda oğlumakavuşurum, çekik gözlü minik sevgilime
Hayır doğum izninizin başlaması için kadın doğum uzmanının çalısamaz raporu vermesi gerekiyorOnu diyorum işte 14 karantinadayım raporu yolladım. Şimdi sistem nasıl oluyor doğum izninden mi düşüyor direk doğum izni mi başlıyor
Maşallah oğluşuna canımMerhabalarr ben geldimmm
Ama üzgün geldim, doğurdum ama bebeğimi küvezde bırakıp geldim
Doğum hikayemi anlatıyorum.
31. Haftadan beri 3 cm açıklığım vardı dikkat ediyordum. Salı günü 37. Haftamdayken suyum geldi. Apar topar hastaneye geçtim.
Normal doğum yapabilmeyi çook istiyordum. Refleksoloji bilen özel ebe bile tuttum.
24 saat gözetimde tutuldum açılmam 4,5cm de kaldı ilerlemedi. Suni sancı taktılar 2 saat. İnanırmısınız hiç acı hissetmedim ebem sayesinde. Sıfır acıkasılmalarım doğum kasılması seviyesindeydi. Hatta nst de görünce dedik çok açıldı doğum yaklaştı kesin. Karın kasılmalarım dışarıdan gözle bile görünüyordu. Bi baktık hala 4buçuk cm açıklığım. Tabi ben bu arada çeşit çeşit hareketler masajlar yapıyorum. İnanılmaz sakinim.
Nst de bebeğin kalp atımı bir anda yavaşlayınca ben 5 dk içinde kendimi spinal sezeryanda buldum. Ağlaya ağlaya tabi. Doktorum da çok üzüldü ama mecburum artık yapacak bişey yok dedi. Hiç istemiyordum sezeryan doğumu. Yanlış anlamayın sakın benimki ameliyat korkusundan. Meğer bebeğin kordonu omzuna dolanmış bu yüzden doğuramamışım. İmkanı yokmuş doğurmamım. Nasip değilmiş. ( kimse sezeryan sonrasındaki yürümenin zorluğundan bahsetmemiş. O anı aklımdan silmek istiyorum ama imkansız)
Sakinleşemedim bi türlü ameliyatta. Titreyerek ağlayarak korkarak başladı sezeryan, ta ki oğlumu görene kadarrrr. Bana sakinleştirici yapacaklarını söylüyorlardı. Bi sakinlik geldi dedim yaptınız mı, daha yapmamışlar. Lütfen yapmayın bebeği gördüm ihtiyacım kalmadı dedimo verniks kaplı bebekleri anneleri deli gibi öpüp kokluyor ya videolarda. Onlardan biri oldum, aldım kucağıma öptüm yüzüm dudaklarım hep verniks oldu, inanılmaz bi deneyimdi.
Ameliyattan çıktım bebek eşimin kucağında odada beni bekliyorlar. Hayatımda yaşadığım en güzel iki andır kesinlikle. Ömrü billah unutamam bu iki sahneyi
Ama uzun süre su gelip beklediğim için bebekte crp diye enfeksiyon belirtisi bi değer varmış. Yakın tarihte covid geçirdiğim için de olabilirmiş. Uzun süre açıklıkla gezdiğim için de olabilirmiş. Onda artış oldu. Bi gece fazladan bekledik direk yoğun bakıma vermemek için. Bu sabah değer gene yüksek gelince bebeğimi yoğunbakıma bırakıp eve gelmek zorunda kaldım.
Eve yeni geldim çok çok üzgünüm, sanki rüya görmüş gibiyim. Gazdan, deli gibi bişeyler içmekten doğuma gittiğim aynı kilo ve göbekteyim
5 gün yoğun bakımda kalıp antibiyotik tedavisi olucakmış. Bakalım 2 gecede alıştım, nasıl dayanıcam oğlumun yokluğuna.
Bu arada kocamı doğurdum resmen. Nasıl bukadar benzer ben bile şaşkınlık içerisindeyim. Gram farkı yok aralarında
Çok ağladım öptüm mis kokusunu kokladım,ellerimle memeden zorla çıkarıp teslim ettim bu sabah. Karnı bile doğru düzgün doymadan gitti.Rabbim bebekleri korusun, hepinize kolay doğumlar nasip etsin inşallah.
İ-na-nıl-maz bir duyguymuş anne olmak. İsteyen herkese nasip olsun inşallaahhhhh. Umarım tez zamanda oğlumakavuşurum, çekik gözlü minik sevgilime
Canım bebeğin toparlayıp çok daha güçlü çıkacak .Allah yardımcınız olsun .Gözlerim dolarak okudum .Anne olmak nasıl mucizevi bir şey .Bizlerede sağlıkla nasip olsun anne olmakMerhabalarr ben geldimmm
Ama üzgün geldim, doğurdum ama bebeğimi küvezde bırakıp geldim
Doğum hikayemi anlatıyorum.
31. Haftadan beri 3 cm açıklığım vardı dikkat ediyordum. Salı günü 37. Haftamdayken suyum geldi. Apar topar hastaneye geçtim.
Normal doğum yapabilmeyi çook istiyordum. Refleksoloji bilen özel ebe bile tuttum.
24 saat gözetimde tutuldum açılmam 4,5cm de kaldı ilerlemedi. Suni sancı taktılar 2 saat. İnanırmısınız hiç acı hissetmedim ebem sayesinde. Sıfır acıkasılmalarım doğum kasılması seviyesindeydi. Hatta nst de görünce dedik çok açıldı doğum yaklaştı kesin. Karın kasılmalarım dışarıdan gözle bile görünüyordu. Bi baktık hala 4buçuk cm açıklığım. Tabi ben bu arada çeşit çeşit hareketler masajlar yapıyorum. İnanılmaz sakinim.
Nst de bebeğin kalp atımı bir anda yavaşlayınca ben 5 dk içinde kendimi spinal sezeryanda buldum. Ağlaya ağlaya tabi. Doktorum da çok üzüldü ama mecburum artık yapacak bişey yok dedi. Hiç istemiyordum sezeryan doğumu. Yanlış anlamayın sakın benimki ameliyat korkusundan. Meğer bebeğin kordonu omzuna dolanmış bu yüzden doğuramamışım. İmkanı yokmuş doğurmamım. Nasip değilmiş. ( kimse sezeryan sonrasındaki yürümenin zorluğundan bahsetmemiş. O anı aklımdan silmek istiyorum ama imkansız)
Sakinleşemedim bi türlü ameliyatta. Titreyerek ağlayarak korkarak başladı sezeryan, ta ki oğlumu görene kadarrrr. Bana sakinleştirici yapacaklarını söylüyorlardı. Bi sakinlik geldi dedim yaptınız mı, daha yapmamışlar. Lütfen yapmayın bebeği gördüm ihtiyacım kalmadı dedimo verniks kaplı bebekleri anneleri deli gibi öpüp kokluyor ya videolarda. Onlardan biri oldum, aldım kucağıma öptüm yüzüm dudaklarım hep verniks oldu, inanılmaz bi deneyimdi.
Ameliyattan çıktım bebek eşimin kucağında odada beni bekliyorlar. Hayatımda yaşadığım en güzel iki andır kesinlikle. Ömrü billah unutamam bu iki sahneyi
Ama uzun süre su gelip beklediğim için bebekte crp diye enfeksiyon belirtisi bi değer varmış. Yakın tarihte covid geçirdiğim için de olabilirmiş. Uzun süre açıklıkla gezdiğim için de olabilirmiş. Onda artış oldu. Bi gece fazladan bekledik direk yoğun bakıma vermemek için. Bu sabah değer gene yüksek gelince bebeğimi yoğunbakıma bırakıp eve gelmek zorunda kaldım.
Eve yeni geldim çok çok üzgünüm, sanki rüya görmüş gibiyim. Gazdan, deli gibi bişeyler içmekten doğuma gittiğim aynı kilo ve göbekteyim
5 gün yoğun bakımda kalıp antibiyotik tedavisi olucakmış. Bakalım 2 gecede alıştım, nasıl dayanıcam oğlumun yokluğuna.
Bu arada kocamı doğurdum resmen. Nasıl bukadar benzer ben bile şaşkınlık içerisindeyim. Gram farkı yok aralarında
Çok ağladım öptüm mis kokusunu kokladım,ellerimle memeden zorla çıkarıp teslim ettim bu sabah. Karnı bile doğru düzgün doymadan gitti.Rabbim bebekleri korusun, hepinize kolay doğumlar nasip etsin inşallah.
İ-na-nıl-maz bir duyguymuş anne olmak. İsteyen herkese nasip olsun inşallaahhhhh. Umarım tez zamanda oğlumakavuşurum, çekik gözlü minik sevgilime
Ah duygulana duygulana okudumMerhabalarr ben geldimmm
Ama üzgün geldim, doğurdum ama bebeğimi küvezde bırakıp geldim
Doğum hikayemi anlatıyorum.
31. Haftadan beri 3 cm açıklığım vardı dikkat ediyordum. Salı günü 37. Haftamdayken suyum geldi. Apar topar hastaneye geçtim.
Normal doğum yapabilmeyi çook istiyordum. Refleksoloji bilen özel ebe bile tuttum.
24 saat gözetimde tutuldum açılmam 4,5cm de kaldı ilerlemedi. Suni sancı taktılar 2 saat. İnanırmısınız hiç acı hissetmedim ebem sayesinde. Sıfır acıkasılmalarım doğum kasılması seviyesindeydi. Hatta nst de görünce dedik çok açıldı doğum yaklaştı kesin. Karın kasılmalarım dışarıdan gözle bile görünüyordu. Bi baktık hala 4buçuk cm açıklığım. Tabi ben bu arada çeşit çeşit hareketler masajlar yapıyorum. İnanılmaz sakinim.
Nst de bebeğin kalp atımı bir anda yavaşlayınca ben 5 dk içinde kendimi spinal sezeryanda buldum. Ağlaya ağlaya tabi. Doktorum da çok üzüldü ama mecburum artık yapacak bişey yok dedi. Hiç istemiyordum sezeryan doğumu. Yanlış anlamayın sakın benimki ameliyat korkusundan. Meğer bebeğin kordonu omzuna dolanmış bu yüzden doğuramamışım. İmkanı yokmuş doğurmamım. Nasip değilmiş. ( kimse sezeryan sonrasındaki yürümenin zorluğundan bahsetmemiş. O anı aklımdan silmek istiyorum ama imkansız)
Sakinleşemedim bi türlü ameliyatta. Titreyerek ağlayarak korkarak başladı sezeryan, ta ki oğlumu görene kadarrrr. Bana sakinleştirici yapacaklarını söylüyorlardı. Bi sakinlik geldi dedim yaptınız mı, daha yapmamışlar. Lütfen yapmayın bebeği gördüm ihtiyacım kalmadı dedimo verniks kaplı bebekleri anneleri deli gibi öpüp kokluyor ya videolarda. Onlardan biri oldum, aldım kucağıma öptüm yüzüm dudaklarım hep verniks oldu, inanılmaz bi deneyimdi.
Ameliyattan çıktım bebek eşimin kucağında odada beni bekliyorlar. Hayatımda yaşadığım en güzel iki andır kesinlikle. Ömrü billah unutamam bu iki sahneyi
Ama uzun süre su gelip beklediğim için bebekte crp diye enfeksiyon belirtisi bi değer varmış. Yakın tarihte covid geçirdiğim için de olabilirmiş. Uzun süre açıklıkla gezdiğim için de olabilirmiş. Onda artış oldu. Bi gece fazladan bekledik direk yoğun bakıma vermemek için. Bu sabah değer gene yüksek gelince bebeğimi yoğunbakıma bırakıp eve gelmek zorunda kaldım.
Eve yeni geldim çok çok üzgünüm, sanki rüya görmüş gibiyim. Gazdan, deli gibi bişeyler içmekten doğuma gittiğim aynı kilo ve göbekteyim
5 gün yoğun bakımda kalıp antibiyotik tedavisi olucakmış. Bakalım 2 gecede alıştım, nasıl dayanıcam oğlumun yokluğuna.
Bu arada kocamı doğurdum resmen. Nasıl bukadar benzer ben bile şaşkınlık içerisindeyim. Gram farkı yok aralarında
Çok ağladım öptüm mis kokusunu kokladım,ellerimle memeden zorla çıkarıp teslim ettim bu sabah. Karnı bile doğru düzgün doymadan gitti.Rabbim bebekleri korusun, hepinize kolay doğumlar nasip etsin inşallah.
İ-na-nıl-maz bir duyguymuş anne olmak. İsteyen herkese nasip olsun inşallaahhhhh. Umarım tez zamanda oğlumakavuşurum, çekik gözlü minik sevgilime
Peki bu 14 gün yandı mı şimdi aktarmaz değil miHayır doğum izninizin başlaması için kadın doğum uzmanının çalısamaz raporu vermesi gerekiyor
Hayir yanmadı 14 gün de doğum sonrasi izne eklenirPeki bu 14 gün yandı mı şimdi aktarmaz değil mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?