- 26 Eylül 2014
- 4.536
- 9.919
- 358
- Konu Sahibi KirazHanim
-
- #13.601
Hiç keyfim yok
Dün akşam eşimle tartıştık, daha doğrusu kendi benle tartıştı aşırı fazla saçmaladı ve olay çok başka yerlere gitti, hiç beklemediğim şeyler yaptı ve söyledi.
İnanılmaz keyifsizim
Bu kısmı da genel bir iç dökme olarak yazayım, biz bu ilçeye geleli üçüncü senenin içindeyiz, görüştüğüm bir tek kişi bile yok, çok farklı bir yer, evli erkekler bile ailecek bir şeyler yapmıyor, herkes haremlik selamlık takılıyor, kafama uyan kimse olmadığı için de kimseyle arkadaşlık kurmadım. Yani anlayacağınız eşimden ve kızımdan başka kimsem yok.
Eşim haftanın 7 günü okula gidiyor, inanılmaz bunalmış durumdayım, bu durumu kendisine kaç kez söyledim, açık liseye başkası baksın lütfen ben çok bunaldım diye defalarca halimi anlattım ama anlamadı, bakın şu saat oldu pazar günü bile yalnızım. Haftasonun haftaiçinden farkı yok, günleri bile takip etmez oldum, kızımın ve benim şu mahalleden başka gördüğümüz bir yer de yok, dön dolaş hep aynı şeyler.
Ama esas kırgınlığım çok başka... eşime bir şeyler yapalım dedikçe para mı var diyor, ama benim derdim para pul değil ki, ben evde bir şeyler hazırlarım, açık havaya gitsek yeter diyorum, zaten kalabalık ve kapalı yerlere gitmeyi önceden de sevmezdim şimdi bir de hastalık var zaten.
Dün bana bağırdı, şükürsüzsün sen dedi, minnet edeceksin dedi, elindekiyle yetinmeyi bilmiyorsun dedi, sonra kıvırdı ben maddi olarak demedim manevi olarak dedim diyor ama manevi olarak da ne yaptı ki ruhumu doyuracak, tamam evde olduğunda elinden gelen yardımı yapar, çocuğa bakar, yemek temizlik ütü vs hiçbir konuda problem çıkarmaz ama işte bu kısır döngü düzen zaman zaman beni bunaltıyor değişik bir şeyler yapalım istiyorum.
Şükürsüzsün dediğinde çok ağladım, kızlar ben evlenirken ne eşya istedim ne altın istedim, huzurumuz olsun yeter dedim, evimi görme şansınız olsa inanın öğrenci evinden hallice, yatak odası takımını bile üç yıl sonra aldık, eve ne getirse fazlasını istemedim, ne varsa bir şeyler uydurup yemek yaptım.
Benim şikayetim maddi şeyler değil ki. Ben biraz olsun nefes almak istiyorum. Bir kere de gelsin desin ki sizin için şu planı yaptım şurda bir yer varmış gidelim onu yapalım bunu yapalım. Hep ben düşünüyorum plan yapıyorum. Kendi işe gittiği için dışarıyla daha fazla iletişimi var, arkadaşlarına sor onlar ne yapıyorlar nerelere gidiyorlar sen de araştır diyorum, benim zamanım mı var diyor.
Bir de en çok kırıldığım şey, bunu önceden yapmazdı ama son zamanlarda çok fazla dillendirmeye başladı, sen de çalışıp atansaydın sen de para kazansaydın ben bu kadar yoğun çalışmak zorunda kalmazdım, ama bak yetmiyor mecbur çalışıyorum diyor. Bilmiyorum çok kırgınım kafam hiç yerinde değil, uzun bir süre de konuşmayı düşünmüyorum