• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2022 Aralık Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti

  • kız

    OY: 133 47,7%
  • erkek

    OY: 137 49,1%
  • ikiz kız

    OY: 3 1,1%
  • ikiz erkek

    OY: 3 1,1%
  • ikiz kız/erkek

    OY: 3 1,1%
  • üçüz/çoğul

    OY: 0 0,0%

  • Ankete Katılan
    279
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmiş olsun canım Ne diyebilirim ne söyleyebilirim Bilmiyorum çok şükür ki canınız sağ Rabbim çok güzel günler yaşatsın bundan sonra .

unutmazsın belki ama en azından yaşayacağın güzel günler merhem olur bu yarana
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Ahhh canım Rabbim korumuş sizi, Alimizi. Canınız sağ çok şükür. Bundan sonrası daha güzel olsun inşallah. Herşey zamanla yerine oturacaktır. Ağır imtihandan geçiyoruz ülkece kalbimiz sizde. Ne zaman neye ihtiyacın olursa, elimizden ne gelirse yapmaya hazırız. Kendini yalnız hissetme. Allah büyük
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmiş olsun, okurken bile zorlanıyor insan. Neyse ki canınızı kurtarmışsınız. Korkunç bir felaket yaşadık.
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Canim ah yanında olsamda sarilsam kocaman sana..🙁 ne söylesek suan az kalir yasayan bilir korkuyu aciyi üzüntüyü. Rabbime sukurki iyisiniz oglunda sende esinde.. hersey zamanla düzelecektir allah hepinizin yardimcisi olsun. Cok can gitti bizlerde buralarda kahrolduk lütfen güçlü dur oglusun icin bunu yapmak zorundasin onun sana.ihtiyaci var geri kalan hersey insallah yoluna girecek gecicek bu gunler.. ne geerekiyosa burdayiz.yanindayiz🙏💕
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Tekrar çok geçmiş olsun canım. Kayıpların için çok ama çok üzgünüm.. fiziksel olarak sağlıkla birbirinizin yanında olmanız en büyük hediye. Ruhsal yaralar zamanla kapanacak belki ama çok uzun bir yol olacağı kesin. Kolaylıklar diliyorum sana..bundan sonra adım adım iyileşmenizi dilerim 💕
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmiş olsun canım Allah sizi birbirinize sevdiklerinize bağışladı çok zor şeyler yaşamışsınız ama Ali’n sağlıkla yanında birbirinize ilaç olacaksınız kolay değil tabi zaman alacak ama üstesinden geleceksiniz her zaman buradayız içini dökmek istediğin her an yaz bize 💙
 
Kızlar benim bebeğim önceden 2-3 saat kesintisiz uyuyordu geceleri. Şimdi bu aralık 1,5 saate düştü. Genelde tek memeyi emip bırakıyor ben de doydu diye diğerini vermiyorum. Bazen öyle uyuyor ama dediğim gibi gece bile uzun süreli uyumuyor. doymama ihtimali olabilir diye düşündüm acaba siz nasıl yapıyorsunuz. Bebeğim 2 ay 10'günlük ve 6.5 kg.
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmis olsun allah oglunuzu size sizide ona bagişlasin bidaha kimseye böyle bir acı yaşatmasin insallah umarin biran önce eski düzeninize kavuşursunuz🙏
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Canım benim çok geçmiş olsun çok şükür ki sen de eşin de bebeğin de canınızı kurtardınız. Allah bir daha göstermesin. İnşallah en kısa zamanda da yaralarımız sarılır hep beraber daha güzel günlere kavuşuruz. Öğrencilerin için de çok çok üzgünüm bir öğretmen olarak bu durum benim canımı çok yaktı. Allah rahmet eylesin o güzelim çocuklarımıza, insanlarımıza🙏
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.


Çok çok geçmiş olsun canım 🙏 öğrencilerin içinse basın sağolsun 😔 videoları falan izlediğim de bile kalbim sıkışıyor sizleri düşünemiyorum bile. Kasımdaki düzce depremine böyle uykuda yakalanmıştım o an ki çaresizliğim korkum geliyor aklıma 😭 ama oğlun için kendini toplamalisin , en kısa zamanda duzelirsiniz inşallah 🙏
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.

Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.

5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Ne kadar zor bir süreçten geçiyorsunuz Allah sabır versin yardım etsin. Biz burda takip ederken ne hale geldik psikolojimiz bozuldu. Öğrencilerin için de başın sağolsun çok çok acı. Ailelerine de sabırlar diliyorum.
Kızlar perşembe günü bebişin ameliyatı var dualarınızı bekliyorum 🙏🤲
Geçmiş olsun canım ne için ameliyat olacaktı ben okumuştum mesajları ama unuttum umarım hızlıca toparlar bebiş
 
Takip edemedim canım ufak bir operasyondur inşallah 🙏 dualarım seninle ve bebisinle olacak 🙏

Ne kadar zor bir süreçten geçiyorsunuz Allah sabır versin yardım etsin. Biz burda takip ederken ne hale geldik psikolojimiz bozuldu. Öğrencilerin için de başın sağolsun çok çok acı. Ailelerine de sabırlar diliyorum.

Geçmiş olsun canım ne için ameliyat olacaktı ben okumuştum mesajları ama unuttum umarım hızlıca toparlar bebiş

Teşekkürler 🌸 kasık fıtığı ameliyatı olacak , küçük bi işlemmiş ama anestezi alacak diye canım sıkılıyor açıkçası
 
Günaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
Kuzum boyle yapma bebegini düşün lütfen hepimiz de var o endise İstanbul depremi geliyo dendikce bende panik modundaym ama bize bagli bebeler var onlarda hissediyor herseyi nolur kendini salma guclu durmaya çalış. Takdir ilahi ne yazildiysa o elimizdenn bisey gelse keske
 
Teşekkürler 🌸 kasık fıtığı ameliyatı olacak , küçük bi işlemmiş ama anestezi alacak diye canım sıkılıyor açıkçası
İnşallah operasyon güzel geçer canım, bizi de haberdar et lütfen 🌸
Günaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
Rabbim gönlüne ferahlık versin canım, acaba psikologla mı konuşsan bir, bir çözüm bulunur sanırsam.
 
Günaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
Bu hislerle tek başına baş etmek zor geliyorsa bir uzmanla mı görüşsen canım. Zorlanıyorsun ve tüm hayatını etkiliyor sonuçta..
ben hem kendime, hem kızıma, hem de senin gibi oldukça zorlanan kardeşime sürekli güzel günlere harika anlara dair hikayeler, beklentiler anlatarak olumsuz hislerimi aşmaya çalışıyorum. Henüz çok başarılı değilim ama devam ediyorum bir yerde kulağım söylediklerimi duyacak, yüreğim söylediklerime inanacak diye umuyorum.
 
Back
X