ben de temmuzda başladım. başta çok zor oldu ama onlar daha kolay adapte oluyor inan. gerçi sabahları giderken hala olay, ayrılmak istemiyor ama dikkati dagıldıktan sonra aynen devam :) bu ara bi de ayrılık kaygıları başlıyor, 18ay olmadan başlaman iyş olmuş aslında.
ben yemek işini filan artık gece yapıyorum ki işten dönünce oğluşumla bol bol vaktim olsun. hem haftasonları da hep yanında olacaksın, yayıla yayıla kahvaltılarına haftasonu devam edeceksin:) sıkma hiç canını. işe dönmek de güzel hissettiriyor aslında. sıcak çay kahve filan içebiliyosun
bana garip bi özgürlük hissi gelmişti mesela ve baya iyi hissettirmişti içimdeki özleme rağmen