- 25 Ekim 2021
- 3.706
- En iyi cevaplar
- 1
- 3.972
- 83
- Konu Sahibi sweetgirlcandy
- #100.321
Okadar zorki okadar ic acıtıcı arkadaslarimizi kaybettik uzaktan tanidiklarimizi kaybettik gecen sene aşerdigimde acili ekmegini yedigimiz teyzenin evi yıkıldı evsiz kaldi o yasinda esimin asgeriyeden arkadaslari evlerinden oldu bebekleriyle cadirlardalar. hergün birilerine yardim etmeye calisiyorum hergün.. aydinda denizlide her yere yetismeye calisiyoruz gercekten empati yapiyorum ve aklimi kaybedicek oluyorum yattigim yataktan yedigim yemekten aldigim duştan gülmekten gezmekten herseyden utanir hale geldim psklojim cok bozuk ben bide surekli canlidan izliyorum arkadaslarla goruntulu konusuyorum esimde bana artik uzaklas diyor iyice psklojini bozdun diyor elimde degil.. hepsine tek tek sarilmak o bebekleri sevmek onlara bi yardimda bulunmak icin herseyi goze alirdim ama anne olunca birakip gitmek benim ayagima dolandi kendi bebegimi birkamadim gidemedim.O kadar büyuk bir deprem beklemiyolar tabi,ara ara depremler oluyoya,o sırada fayın az da olsa enerjisini boşalttiği soyleniyo.maraşta cok buyuk enerji birikimi varmış.
Geçen gun eşim depremden korunma alaniyla alakali komik bir espiri yaptı,baya güldük sonra düşundum,biz espirisini yapiyoruz ama insanlarin evleri başlarina yıkıldı,yavrular can verdi dedim,beni bir ağlama aldı,durmadan ağladım hüngür hüngür,eşim ağla rahatla dedi.cok uzgünum yaa