selam herkese. size danışmak istediğim bir konu var, burayı 'bir derdim var' sayfasına çevirmek istemiyorum ama benimle empati yapabilecek çevremde kimsem yok, bir tek siz yardımcı olabilirsiniz bana. daha önce de yaşanmış olan bir çok kırıcı konuşmalara hiç girmeden az önce ağlamama neden olan bir laf konusunda fikrinize ihtiyacım var. annemin teyzeme bebeğim konusunda "inşallah damadıma benzer, kızıma benzemez" demesinin canımı acıtıyor olması hamilelik hormonlarından mı kaynaklı, yani ben mi alınganım sizce? şaka yaptı diyip geçmeli miyim? sürekli bana alıngansın dedikleri için artık ne zaman ne düşüneceğim konusunda bile kendimle kavga eder oldum. bir insanın annesinin ve babasının "damadımı senden daha çok seviyorum" demesi normal mi kızlar ya? gerçekten dedikleri gibi ben mi alınganlık yapıyorum? bu arada eşimi tanımadan önce hep duam ailemin seveceği biriyle evlenmekti, ama benimle kıyas etmeleri çok incitici değil mi?
tamam sevsinler istedim ama beni de atıp resmen onu tutmak oluyor bire bir yaşayan biri olarak seni o kadar iyi anlıyorum ki.. alınganlık değil cünkü ben hamile kalmadan önce de alınıyordum kendimi sorgulamama bile sebep oluyor bu can sıkıcı ama yanlız değilsn
bende daha böyle anlamlı bir şey olsa mı acaba diyorum ama asla bulamıyorum bakalım yavaş yavaş alışıyorum galiba Atlas ismine 
