- 27 Ekim 2023
- 8.466
- 23.655
- 268
- Konu Sahibi YagmurrTanem
-
- #30.081
Sürekli burnunu aç olur mu bebişin, tıkalı oldukça daha cok ağlar, uyuyamaz rahat ememez, yorulur seni de yorar, eşin hatasını anlar, üzme kendini, biraz daha zamana ihtiyacımız var, uyumuyorlar, elden birşey gelmiyor, yemek yapamazsam yumurta kırıyoruz, yada hızlıca dolduruyorum tencereye mercimeği kaynatıp bı ara blendra vuruyorum, ağır yemek her zaman olmuyor, bırak evi toplama, "öyle olmuyor dağınık tozlu" diyeceksin, bende diyorum ama kendimize fazla yukleniyoruz, herşey mükemmel olacak diye birşey yok bunu bı kabul et, ağlama, sen gergin oldukça bebişte gerilir, gece uzun olacaksa bı bitki çayı falan yapıyorum ben, sonra sadece bebisle ilgileniyorum herşeyi bırakıp, sende biraz zorlamak yerine bırak bebisinle vakit geçir, sakin bı müzik aç film aç ses olsun diye, sakince bebisle ilgilen, bırak eşinde ne yapıyorsa yapsın, yalnız değilsin, sadece şu süreci en hafif şekilde geçiştirmeye çalışıyoruzMerhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
valla ben böyle şeylere çok kızıyorum yani çalışıyor olabilir ama dediğin gibi sen tüm gün mesaidesin ve saati yok duru yok. Ben yeri geliyor gün içinde tuvalete gidemiyorum suyumu doldurup içemiyorum kahvaltı zar zor öğlen çoğu zaman atlıyor akşam da işte ne varsa eşim yemek aramaz. Arada da ben zaten yapamıyorum vakit yok çünkü bizim çocuk durmuyor ev işi de süpürürken kucağımda oluyor oğlum bazen hatta uyuyor bile. Geri kalan çamaşır vs ise uyurken atıp topluyorum. Derin temizlik zaten hak getire üstün körü yapıyorum. Yemek yapmıyorum dediğim gibi annem kavanoz ile yapıp veriyor bazen onları bazen dışardan bazen kv den o şekilde geçiyor. Bence kendini ev işi yapacağım yapmam lazım vs diye çok şartlama bebeğin ile ilgilen. Şahsen ben öyle yapıyorum çünkü bu zamanları geri gelmeyecek iş yapacağın çok vakit olur kendini de üzme. Eşinde çok biliyorsa akşam gelince kendi yapsın yanş yemeğini o zaman. Hayır bu kadar anlayışsız olmak neden.Merhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Sana kocaman sarılıyorum.Merhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Canım anneMerhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Şu yazdıkların o kadar ben ki... Yetişememek büyük ihtimal her -yardımcımız- annenin derdi bu dönemde. Ben sanmıyorum ki 2-3 aylık bebeği olup kahvaltı , çamaşır,bulaşık, yemek, duş alma, silme süpürme,bebekle ilgilenme işlerini hepsini sorunsuz şekilde yetiştirsin. Ben her sabah kahvaltıyı ayak üstü yapıyorum. Yemeğin en basitini yapıyorum. Çamaşırı da ne zaman müsaitsem o zaman asıyorum. Buruşuyor mu buruşsun. Sorun olacaksa o zaman evdeki diğer eleman destek olacak. Olmazzz eşler destek olmadan olmuyor arkadaşım. Bak biz birbirimizi kesme durumuna geldik adam işe gidiyor diye başka bir şey yapma gücünü bulamıyor kendinde belki haklıdır ama bizim mesai de 7/24 saat.Merhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Burnunu aspiratör ile çekiyorum, çoğu genzine akıyor ama sanırım burunda sümük yok. Bahsettiğiniz serum ile temizleme yöntemini denemem lazım bir an önce.Sürekli burnunu aç olur mu bebişin, tıkalı oldukça daha cok ağlar, uyuyamaz rahat ememez, yorulur seni de yorar, eşin hatasını anlar, üzme kendini, biraz daha zamana ihtiyacımız var, uyumuyorlar, elden birşey gelmiyor, yemek yapamazsam yumurta kırıyoruz, yada hızlıca dolduruyorum tencereye mercimeği kaynatıp bı ara blendra vuruyorum, ağır yemek her zaman olmuyor, bırak evi toplama, "öyle olmuyor dağınık tozlu" diyeceksin, bende diyorum ama kendimize fazla yukleniyoruz, herşey mükemmel olacak diye birşey yok bunu bı kabul et, ağlama, sen gergin oldukça bebişte gerilir, gece uzun olacaksa bı bitki çayı falan yapıyorum ben, sonra sadece bebisle ilgileniyorum herşeyi bırakıp, sende biraz zorlamak yerine bırak bebisinle vakit geçir, sakin bı müzik aç film aç ses olsun diye, sakince bebisle ilgilen, bırak eşinde ne yapıyorsa yapsın, yalnız değilsin, sadece şu süreci en hafif şekilde geçiştirmeye çalışıyoruz
Bugün kahvaltıdan sonra 1 bardak suyu kafama dikmiştim onunla durmuşum bu saate kadar sen söyleyince farkettim. Yine bebişi emziriyorum ve yine vaktim yok maalesefvalla ben böyle şeylere çok kızıyorum yani çalışıyor olabilir ama dediğin gibi sen tüm gün mesaidesin ve saati yok duru yok. Ben yeri geliyor gün içinde tuvalete gidemiyorum suyumu doldurup içemiyorum kahvaltı zar zor öğlen çoğu zaman atlıyor akşam da işte ne varsa eşim yemek aramaz. Arada da ben zaten yapamıyorum vakit yok çünkü bizim çocuk durmuyor ev işi de süpürürken kucağımda oluyor oğlum bazen hatta uyuyor bile. Geri kalan çamaşır vs ise uyurken atıp topluyorum. Derin temizlik zaten hak getire üstün körü yapıyorum. Yemek yapmıyorum dediğim gibi annem kavanoz ile yapıp veriyor bazen onları bazen dışardan bazen kv den o şekilde geçiyor. Bence kendini ev işi yapacağım yapmam lazım vs diye çok şartlama bebeğin ile ilgilen. Şahsen ben öyle yapıyorum çünkü bu zamanları geri gelmeyecek iş yapacağın çok vakit olur kendini de üzme. Eşinde çok biliyorsa akşam gelince kendi yapsın yanş yemeğini o zaman. Hayır bu kadar anlayışsız olmak neden.
Eşim konserve yapsam eski der yemez, çorba sevmez içmez, dolma sevmez çok yemek seçer maalesef. Kahvaltı türü bile yemez. Dışardan söylemek de masraflı olduğu için her gün yemek yapmak zorundayım...Sana kocaman sarılıyorum.
İlk diyeceğim şey, her hal geçici. Bunu unutma.
Biraz yoğun günler yaşıyorsun. Yorgunsun. Mental olayak düştün. Ama geçecek. Bebeğin şurada birkaç hafta sonra eftafının farkına varacak. Kendini oyalayacak. Hala dünyaya uyum sağlamaya çalışıyor. Ona da kendine de zaman ver.
Devamlı seni yanında istiyorsa bebeğini giymeyi deneyebilirsin. Bu sling kumaşlarıyla bebeği taşıyorlar ya, öyle. O kucağına baglıyken ufak tefek işini de yaparsın. Bi araştır bunu.
Yemek yapma konusuna gelince, yemeği fazla yapıp konserve yapabilirsin. Yani çorba mı yaptın, iki ölçü yap. Yarısını sıcak sıcak kavanozla kaldır. Yemek olmadıgında aç hemen ısıt. En azından çorban hazır olur. Bazı günler tek yemek yap. Bunu özellikle diyorum. Hem sana kolaylık olur, hem de evde iki üç çeşit yapılan günlerin kıymeti bilinir. Herseyi tam ve mükemmel yapıcam diye zorlama kendini.
Dolaba köfte yapıp at. Hem kızartmalık hem de küçük misket köftelerden. Patatesle fırına verirsin. Yahut sulu yemeğini yaparsın. Yanına bi pilav, tamam. Kışın dolma yapmak kolayıma gelir. Kızın uyuyunca akşamdan doldur. Buzdolabında bekler. Ertesi gün salçalı suyunu ekler hemen pisiriverirsin.
Kızın kaçta yatıyor, gece uykusu nasıl bilmiyorum ama işlerini gece yapmaya çalış. Çamaşırları akşam yıka misal akşam as. Yemeğin ön hazırlığı varsa misal fasülye ayıklamak, et pişirmek gibi evvelsi akşamdan hazırla. Yarına sadece karışıp pişmesi kalsın. Ütünü, evi toplamayı gece yap. Sabah toplu düzenli eve uyanırsın.
Eşin bey her zaman mı böyle, dönemsel olarak mı bilmiyorum, kötü bi söz söylemek istemiyorum.Belki yeni başladığı işte mutlu değildir yada alışamamıştır. Ondan tahammülsüz diye düşünmek istiyorum. İns geçicidir.
Sofra kurup yemek yiyemesen de yanında meyve bulundur. Kuruyemiş. Yemek yemesen de o yemişler gerekli besini sağlar seni ayakta tutar. Bol su tüket.
Kızın duymuyorsa dışarı çıkıp yürüyebilirsin. Hem sana iyi gelir hem ona. Ben ne zaman dışarı çıksam, sokağın köşesini dönmeden oğlum uyuyakalıyor. Dönene kadar uyuyor. Sen de bi hava alırsın. Sakinleşirsin..
Teşekkür ederim anlattıkların için, inşallah bu süreçlere biz de bir an önce alışırız ve güzelleşir her şeyCanım anneağlama, üzme kendini.. hepimiz aynı yollardan geçiyoruz. Şu an öncelik senin,bebeğinin sağlığı ve huzuru.. Ev işlerini kah yapabiliyorum kah yapamıyorum. Ama her gün çamaşır,bulaşık, yemek döngüsünü devam ettirmek ilk hedefim. Kalan vakit olursa süpürme silme toz alma gibi girişimlerim oluyor yemek derkende her gün 4×4 lük menü çıkmıyor tabi. Bazen makarna salata bazen menemen yediğimizde oluyor. Bana kalsa çorba salatayla bile geçiştiririmde evde gelişim çağında iki çocuğum var. Bugün misafirlerim geldi bebek görmeye mesela sadece salon tuvalet ve mutfağı topladım temizledim diğer yerlerin kapısını çektim yetiştiremedim çünkü çocuklarım okulda bitlenmiş dün onları traş ettirdim yıkadım pakladım falan filan.. sabahtan bebekten o kadar fırsat buldum. Dertmi? Hiç değil. Olduğu kadar. Mükemmel olamayacağımı biliyorum. Sende öyle yap fırsat buldukça yaparsın. Eşine gelince yeni iş stresi belki olumsuz bişey yaşamıştır. Sakin ve normal anında konuşup kırıldığını gün boyu bebek bakmaktan çok yorulduğunu azda olsa yardım beklediğini iki cümle güzel sözler beklediğini söyleyebilirsin.. Kendimizi anlatmazsak anlayamazlar kalbimizi niyetimizi okuyamazlar. Sıkma canını hepimiz o yollardan geçtik. İlk çocuğumda aynı böyleydim çok desteksizdim. Ama ikinci çocuğu konuşurken hepsini dile getirdim anlattım yardım beklediğimi söyledim ve o daha anlayışlı yardımcıydı. Şimdi üçüncü bebiş bizim zaten başımıza ne gelcek tecrübeliyiz ikimizde sürecin keyfini çıkarıyoruz.. diğerlerini büyütürken stresle yıpratmışız kendimizi. Sizede tavsiyem konuşun anlaşın iletişimi kesmeyin. Ben burdan bahsediyorum eşime mesela. Biliyomusun kulüptede bu konu konuşuldu şöyle şöyle bahsettiler yalnız değiliz herkes benzer şeyler yaşıyormuş gibi gibi. Yada instadan bazı reelslar atıyorum duygularıma tercüman olan. Hayat çok kısa bugünler geri gelmiyor bebekler çok hızlı büyüyor. Bolbol öpüp koklayalım sevelim okşayalım bi daha bu kadar küçük olmayacaklar. Yalnız hissedersen yaz buraya biz kocamaaaaan bi aile olduk burda.
Çok haklısın, bebeğim için daha rahat olmaya çalışacağım teşekkür ederimmelina7 inan bebekler bizim halimizi hissediyor. Gergin miyiz, stresli mi.. aynen çocuğa geçiyor o hal. Önce kendi sinir sistemimizi yatıştırmamız gerek. Önce biz sakinleyip iyi hissedeceğiz. Sonra bak bebeğin daha uzun ve huzurlu uyuyacak. Önce kendin, sonrası sonra
Şişen varsa yanına mutlaka emzirirken al ben öyle yapıyorum. Çünkü çok aşırı susuyorum o esnada ve kalkıp alacak durumda olmuyor ama şişe yanındaysa direk dikiyorum birde bir kaba ceviz, badem koydum ağzıma atıyorum çok acıkırsam en azından onlarda süte destek oluyor. Yani canım kardeşim, arkadaşım yalnız değilsin hepimiz aynı yollardan geçiyoruz aynı şeyleri yaşıyoruz hemen hemen. Benim kurutma mak. Da 3 gün bekleyen çamaşırım oldu yani NapalımBurnunu aspiratör ile çekiyorum, çoğu genzine akıyor ama sanırım burunda sümük yok. Bahsettiğiniz serum ile temizleme yöntemini denemem lazım bir an önce.
Eşime gelirsek yumurta yemez kahvaltı türü sevmez, her yemeği yemez, hamurişi varsa iştahla yer sadece. Soğuksa yemeği yemez, taze yeni yapılmış olmalı. Yapma diyor ama öyle olunca da dışardan söylüyoruz ve maddi açıdan zorlayan bir dönemdeyiz onu da yapmak istemiyorum. Desteğin ve anlattıkların için çok teşekkür ederim, tavsiyelerine uymaya çalışacağım
Bugün kahvaltıdan sonra 1 bardak suyu kafama dikmiştim onunla durmuşum bu saate kadar sen söyleyince farkettim. Yine bebişi emziriyorum ve yine vaktim yok maaleseftuvalet de aynı şekilde, akşama kadar tutuyorum resmen
Eşim konserve yapsam eski der yemez, çorba sevmez içmez, dolma sevmez çok yemek seçer maalesef. Kahvaltı türü bile yemez. Dışardan söylemek de masraflı olduğu için her gün yemek yapmak zorundayım...
Kızım sadece gece 1-6 arası kesintisiz yyuyor ve dinlenebildiğim tek saatler olduğu için direkt yatıp uyuyorum. Gündüz yarım saatten uzun uyumuyor artık genelde. Uyursa anca yemek yapabiliyorum.
Dışarı da çıkamıyorum o da bunaltıyor. 6. Katta oturuyorum ve asansör yok... tek çıkamıyorum maalesef.
Önerilerin için teşekkür ederim. Tecrübeli annelerden öneri almak güven veriyor insana. Her ne kadar olumsuz konuşsam da yine de denemeye çalışacağım her birini
Teşekkür ederim anlattıkların için, inşallah bu süreçlere biz de bir an önce alışırız ve güzelleşir her şey
Çok haklısın, bebeğim için daha rahat olmaya çalışacağım teşekkür ederim
Eşin de onu yemiyor bunu yemiyor sen hizmetçi değilsin bu dönemde ne bulduysa onu yemeli. Gerçekten “yapmak zorundayım” derken memnun etme derdine giriyorsun . Lütfen girme ya bırak yemiyorsa yemesin sen bebek bakıyorsun ve bu yeterince zor. Biraz idare edebilsin bu hayat öyle isteklerimizden ibaret değil malesefBurnunu aspiratör ile çekiyorum, çoğu genzine akıyor ama sanırım burunda sümük yok. Bahsettiğiniz serum ile temizleme yöntemini denemem lazım bir an önce.
Eşime gelirsek yumurta yemez kahvaltı türü sevmez, her yemeği yemez, hamurişi varsa iştahla yer sadece. Soğuksa yemeği yemez, taze yeni yapılmış olmalı. Yapma diyor ama öyle olunca da dışardan söylüyoruz ve maddi açıdan zorlayan bir dönemdeyiz onu da yapmak istemiyorum. Desteğin ve anlattıkların için çok teşekkür ederim, tavsiyelerine uymaya çalışacağım
Bugün kahvaltıdan sonra 1 bardak suyu kafama dikmiştim onunla durmuşum bu saate kadar sen söyleyince farkettim. Yine bebişi emziriyorum ve yine vaktim yok maaleseftuvalet de aynı şekilde, akşama kadar tutuyorum resmen
Eşim konserve yapsam eski der yemez, çorba sevmez içmez, dolma sevmez çok yemek seçer maalesef. Kahvaltı türü bile yemez. Dışardan söylemek de masraflı olduğu için her gün yemek yapmak zorundayım...
Kızım sadece gece 1-6 arası kesintisiz yyuyor ve dinlenebildiğim tek saatler olduğu için direkt yatıp uyuyorum. Gündüz yarım saatten uzun uyumuyor artık genelde. Uyursa anca yemek yapabiliyorum.
Dışarı da çıkamıyorum o da bunaltıyor. 6. Katta oturuyorum ve asansör yok... tek çıkamıyorum maalesef.
Önerilerin için teşekkür ederim. Tecrübeli annelerden öneri almak güven veriyor insana. Her ne kadar olumsuz konuşsam da yine de denemeye çalışacağım her birini
Teşekkür ederim anlattıkların için, inşallah bu süreçlere biz de bir an önce alışırız ve güzelleşir her şey
Çok haklısın, bebeğim için daha rahat olmaya çalışacağım teşekkür ederim
Bende oğlumu okuldan alabileyom.kendim hem cikabileyim diye geçen şu kangurular var ya onlardan aldım 300tl civarında çok kaliteli birşey beklemiyordum ama işimi görüyor yürüyüş yapmış oluyoruz, sende dene bence, emzir al bebişini tak cik, sıkıldıkça bunaldikca hava iyiyken çıksan faydası olur, inan bebek açık havayı öyle seviyor rahatlıyor ki, enerjisi yenileniyor, daha rahat uyuyor, sende nefes alırsın, hafif bı yürüyüş daha iyi hissettirir, ilk gün alıştırma olsun evde tak, ertesi gün kısa mesafe bı bak nasıl tepki veriyor böyle böyle alışir.Dışarı da çıkamıyorum o da bunaltıyor. 6. Katta oturuyorum ve asansör yok... tek çıkamıyorum maalesef.
Önerilerin için teşekkür ederim. Tecrübeli annelerden öneri almak güven veriyor insana. Her ne kadar olumsuz konuşsam da yine de denemeye çalışacağım her birini
Valla senin büyük oğlan, kızından daha zahmetliEşime gelirsek yumurta yemez kahvaltı türü sevmez, her yemeği yemez, hamurişi varsa iştahla yer sadece. Soğuksa yemeği yemez, taze yeni yapılmış olmalı. Yapma diyor ama öyle olunca da dışardan söylüyoruz ve maddi açıdan zorlayan bir dönemdeyiz onu da yapmak istemiyorum. Desteğin ve anlattıkların için çok teşekkür ederim, tavsiyelerine uymaya çalışacağım
Eşim konserve yapsam eski der yemez, çorba sevmez içmez, dolma sevmez çok yemek seçer maalesef. Kahvaltı türü bile yemez. Dışardan söylemek de masraflı olduğu için her gün yemek yapmak zorundayım...
Kızım sadece gece 1-6 arası kesintisiz yyuyor ve dinlenebildiğim tek saatler olduğu için direkt yatıp uyuyorum. Gündüz yarım saatten uzun uyumuyor artık genelde. Uyursa anca yemek yapabiliyorum.
Dışarı da çıkamıyorum o da bunaltıyor. 6. Katta oturuyorum ve asansör yok... tek çıkamıyorum maalesef.
Önerilerin için teşekkür ederim. Tecrübeli annelerden öneri almak güven veriyor insana. Her ne kadar olumsuz konuşsam da yine de denemeye çalışacağım her birini
Ev işlerine asla yetişemiyorum bende. Normal zamanda bile ev işi nankördür şimdi hep saldım mecbur, boş anımda basit işleri yapmaya çalışıyorum detaya asla inemiyorum eşim evdeyse anca.Merhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Ben de bi görüneyim en iyisi geciktikçe daha bi erteledim. Gerçi memlekete geldim ama burda giderim artık.Ben de sezaryenliyim. 2 aylıkken kontrole gittim, kan idrar tahliller verdim. Dikiş yerine baktı. Vajinal muayene oldu ve ultrasonla da rahme baktı. Hafif akıntım old için smear almadı. Onun için de bi on gün sonra gideceğim.
Genelde bu şekilde nasılsa bebeğimiz olmuyor diye düşünüp korunmayanlar hep hamile kalıyor. Bence 1 yıl korunmalısın sonra düşünebilirsin yeni bir gebeliği. En az 2 yıl isteniyor 2 sezeryan arası. Ben 1.5 yıl arayla doğurdum amaKızlar sebepsiz infertilite yüzünden 1.5 yıl bebeğimiz olmamıştı tüp bebekle 3.denememde hamile kalmıştım. Şimdi korunmalı mıyım, yoksa nasılsa olmuyor diye korunmadan mı ilerlemeliyiz. Hani korunmazsak en azından 1-2 yıl içinde olmazsa vakit kaybetmeden 2.bebeği denemeyi düşünüyorum yaşım geçmeden fazla. Nasılsa olmaz düşüncesindeyim ama ya olursa 2 sezeryan arası en az kaç ay olmalı acaba doktora hiç soramadım bunu
Merhaba kızlar
Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
Her ne kadar biyolojik bir şey olsa da aslında ne zaman hamile kalacağın hiç belli olmaz çünkü veren yaratan Allah'tırKızlar sebepsiz infertilite yüzünden 1.5 yıl bebeğimiz olmamıştı tüp bebekle 3.denememde hamile kalmıştım. Şimdi korunmalı mıyım, yoksa nasılsa olmuyor diye korunmadan mı ilerlemeliyiz. Hani korunmazsak en azından 1-2 yıl içinde olmazsa vakit kaybetmeden 2.bebeği denemeyi düşünüyorum yaşım geçmeden fazla. Nasılsa olmaz düşüncesindeyim ama ya olursa 2 sezeryan arası en az kaç ay olmalı acaba doktora hiç soramadım bunu
Çok benzer şeyler yaşıyoruz anlaşılan. Yaşadıklarımı yaşamanızı istemem ama yalnız olmadığımı bilmek içimi rahatlattı açıkçası. Gün içinde nelerle uğraştığımızı bilmiyorlar ve hele ki işe gitmeyen biriysen çocuk bakma rolü tamamen anneye yükleniyor. Anlayabiliyorum aslında, bir erkek gözüyle bakabiliyorum duruma. Ama sorun erkeklerin bizim gözümüzle bakamamasında. Dün gece arkadaşların da yazdıklarından anladığım kadarıyla iletişime geçmek anlatmak anlaşılmaya çalışmak gerekiyor. Anlayacaklarını sanmıyorum ama en azından çabaladım denedim derim. İnşallah sadece bir geçiş sürecidir yaşadıklarımız, en kısa sürede eşlerimiz de biz de bebekli hayata yeterince adapte olabiliriz. Küfür konusuna da çok ama çok üzüldüm gerçekten. Benim eşim küfür etmese de yine de bağırmasını eşdeğer sayıyorum. Bebek mutluyken keyfi yerindeyken her şey toz pembe, ağlamaya başlayınca herkesin sabrı bitiyor 'al annesi ağlıyor' oluyor... Allah bize bol sabırlar versin, biz her şeyin üstesinden geliriz evelallahMerhaba. Durumunuzu cok iyi anlıyorum ve yalnız olmadığınızı bilmenizi istiyorum. Benim bebeğim 2 aylık. Şu son birkaç haftaya kadar her şey toz pembe gibiydi kendi adıma. Lohusalık bile yaşamadığımı düşünüyordum psikolojik olarak. Kızımın saatleri çok düzenliydi, gece gündüz ayrımını bildiğine falan inandırmıştım kendimi. Eşim de çok rahattı. İnsanlar 2-3 ay olunca sen gör dediklerinde içten içe sinirlenirdim herkesin çocuğu aynı olmak zorunda mı diye düşünürdüm. Son haftalarda aşama aşama önce gündüz uykularından kaçamak verdik düzelir dedim olmadı gündüz uykuları 1 saate falan düştü hatta hiç uyumadığı da oldu. Gece saat 1den 5e kadar 4 saat uyuyordu ben de uyuduğu gibi kafamı koyuyordum. (Hala böyle)
Gün içinde tek başımayım. Hamileliğim de dahil olmak üzere evimin işinden hiç geri kalmadım çim biçmişliğim vardır 30 haftalık hamileyken. Eşim Allah var ilk zamanlar evde kaldı destek oldu ama şimdi mecbur o da işe başladı. Sabah 8.30da çıkar akşam 19.00da gelir. Annemler Allah razı olsun iş çıkışında iki saat de olsa uğrarlar bebeği oyalarken ben işimi görürüm yada ben bebekle ilgilenirken onlar evi üstünkörü elinden geçirir. Eşime bırakmazlar bile hiçbir şeyi. Kızım gün boyu ilk uykusuna akşam 21.00 gibi dalar. Eşimin kucağına alıp sakinleştirmeye çalıştığı sadece 2 kere falandır. Gece 01.00de ve gece 05.00te. İşten gelir annemler uğramışsa gittikten sonra koltukta uyuyakalır uyandırmam. Sabah zaten kızım uyanmadan gitmiş olur.
Velhasıl geçen gece ilk defa gece uykusuna geçirmekte zorlandık. Yok uyumadı ve devamlı ağladı. Ben ağlamayıp sadece bakmasına da razıyım. Gün içinde yalan yok bi yerden sonra ağlama sesi beynimi tırmalıyor. Gece de aynı şey oldu meme veriyorum yok emzik veriyorum yok gazı varsa diye masaj yapıyorum yok sütü zaten genelde sağıp biberonla veriyorum doyduğuna da eminim pışpışlar onlar bunlar ve ben kendimi sinirden ağlarken buldum. Eşim tuvaletten geldi hiçbir şey olmamış gibi sigarasını içmiş falan. Ver ben uyutayım dedi verdim. Çocuk assssla durmadı. Eşim durdu durdu bir anda olmayacak bi küfür etti. Hiçbir şey diyemedim kalakaldım içime dert oldu kendi ağlamamı falan unuttum çocuğu kaptım aldım elinden. Ayağımda sallaya sallaya uyuttum. Dün sakin bi zamanda içimde kalanları söyledim. İşe gidiyorsun ekmek getiriyorsun Allah razı olsun beklentim benimle evde oturup çocuğumuza bakman değil ama gece ettiğin küfür olmadı dedim. Ağlama sesi insanın beynini yiyor hele ki gece sabah 05.00te uykunu bölüp uyanmışken haklısın dedim. Derdin de belki benden fazladır işte bir sürü şeyle uğraşıyorsun dedim ki uğraşıyor biliyorum. Ama ben tüm gün böyleyim ve senden sadece bir kere onu sakinleştirmeni bekliyorum dedim. Derdim uyuman değil tabiki uyuyacaksın işe gidiyorsun yoruluyorsun ama işe de gitsen akşam gelince bu bebek sana bi can suyu oluyor dedim. Seviyorsun öpüp kokluyorsun. Gece de kalktığında ben sakin kalamazsam sen sakin kal dedim. Baya bi konuştum yani. Sonra özür diledi kendini açıkladı. Tutamadım kendime sinirlendim o yüzden küfür ettim dedi vs.
Yani kuzum yalnız değilsin aynı şeyleri yaşıyoruz bi bu kadar da ötesinde yaşayacağız belki. Şöyle huzurla uyurken yüzüne bakıyorum bebeğimin diyorum ki nehir Allah bilir ne derdi var senin garezine ağlamıyor ya diyorum kendimi sakinleştiriyorum. Evi de saldım valla vakit bulursam süpürürüm bulamazsam yapacak bir şey yok. Sadece yatak odasını bebek olduğu için temiz derli toplu tutmaya çalışıyorum bu kadar. Canını sıkma insallah büyüyecekler sağlıkla bir şekilde
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?