Merhaba kızlar

Ev işleriniz ne durumda bebekli hayatınızda? Bebeğim gün içinde en fazla 15-30dk kadar uyuyup uyanıyor ve hiçbir şeye yetişemiyorum. Şimdi de grip oldu sürekli ağlıyor vs hiç uyuyamıyor.
Eşim doğum sonrası işten çıkarıldı evdeydi yardımcı oluyordu her şeye. İşe başlayalı 2 hafta oldu yine elinden geleni yapmaya çalışıyor ama haftasonları vs.
Mesela bugün bütün gün kızım ağladı uyumadı çok zor bir gün geçirdim kahvaltımı zor ettim, emzirirken yanıma tabak koyup iki lokma attım ağzıma. 1 kere 1 saate yakın uyudu o sırada yemek koydum tam yemek pişti derken eşim geldi. Kızımı zorla uyutup sessizce yemek yedik hızlıca ve yine uyanıp ağladı emzir altını al uyutmaya çalış derken bu saat oldu. Eşime başında dur da çamaşır asıvereyim dedim. Baktım ben daha çamaşırları makineden çıkarırken eşim uyuyakaldı. Asarken telefonla aradı yerinden bile kalkmadan. Koştur koştur gittim yanlarına 'gel şunu doyur zırlayıp duruyor' dedi. Çamaşır asıyorum oyalayamaz mısın biraz dedim bağırdı 'bırak gel şunu doyur' dedi tekrar. Hiç bağıran bir insan değildir ne tepki vereceğimi de bilemedim tamam dedim balkondan telefonumu aldım geldim baktım kızıma bağırıyor 'sus sen de ağlayıp durma' diye.
İşe başlayınca roller değişti sanırım. O sadece işe gidecek gelecek yemeğini yiyecek kenara çekilip sessizce uyuyacak. Ben evi halledeceğim, yemekleri halledeceğim, kızıma bakacağım gıkı çıkmayacak. Bunları aralıksız sürekli yapmaya çalışıyorum ya zaten? Sabah uyandım başladım mesaiye, 1 dk bile dinlenmedim tüm gün ayaktaydım. Şimdi 5 dk çamaşır asmak için müsade istedim keyif yapıyormuşum gibi algılayıp kızımla ilgilenip susturmamı istedi.
Nasıl başediyorsunuz kızlar? Eşlerinizle bebekli hayatı nasıl yürütüyorsunuz?
Ev işleri konusunda bir öneriniz var mıdır?
Yemek yapma konusunda öneriniz var mıdır?(eşim dolaptan çıkmış yemek yemez, günlük yapıyorum)
Şimdiden teşekkürler, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Bir yandan bebeğimi emzirip bir yandan ağlayıp bir yandan bunları yazıyorum
