- 18 Şubat 2022
- 2.134
- 3.529
- 48
- Konu Sahibi gibigibiyim
-
- #201
Bende zaten aynısını belirttim. böyle uygun gördüler ise vardır bir bildikleri.
Bende zaten aynısını belirttim. böyle uygun gördüler ise vardır bir bildikleri.Bence siz şanslısınız bazı konularda ama gerçekler öyle değil malesef, Bugün çocuğumu alırken yine bir veliyle görüştüm 4 yaşında çocuğu 2 ay ara vermişler diye tekrar oryantasyonun 2. haftasındalardı mesela. Arkadaşlarımın çocukları da bu süreçleri hep yaşadılar. Bunu öğretmenler kreş yönetimi ve pedagog da bu şekilde oluşunu uygun buluyorsa vardır bir bilinen diye düşünüyorum.
Oğlum 1.5 yaşındayken bir kuruma gitmiştik oyun atölyesi var mı diye görüşmede olmadığını söylediler . Daha sonra kurumla ilgili bilgi almak istedim kreş için ( o zaman 2 yaşta yarım günü veririz diyordum. O yüzden bilgi almıştım ) oryantasyon ile ilgili aynı şuan sizin yaşadığınız gibi size verilen bilgi gibi anlatmıştı yönetim .Bence siz şanslısınız bazı konularda ama gerçekler öyle değil malesef, Bugün çocuğumu alırken yine bir veliyle görüştüm 4 yaşında çocuğu 2 ay ara vermişler diye tekrar oryantasyonun 2. haftasındalardı mesela. Arkadaşlarımın çocukları da bu süreçleri hep yaşadılar. Bunu öğretmenler kreş yönetimi ve pedagog da bu şekilde oluşunu uygun buluyorsa vardır bir bilinen diye düşünüyorum.
Ağlıyor zaten ben de bırakıp çıkıyorum 5-10 dakika sonra öğretmeni foto atıyor gayet gülüyor oynuyor falan.. Ama mesela yemiyor, zorlamıyoruz tepki olmasın diye diyorlar, sadece teklif ediyorlar. Bugün sadece 1 avuç balık kraker yemiş. Uyku da sorun tabiki.. Uyuması gerekiyor ama orada şu an uyuma ihtimali düşük :) Bir de bu arada ilk 1 hafta öğretmen çocuk ve ben ayrı bir yerde zaman geçirdik her gün 2 saat. 2. haftada öğretmeni ve 1 veya 2 sınıf arkadaşıyla geçirdi ben ayrıldım. Bu 3. haftamızda sınıfa aldılar. Şu anda öğretmeniyle de güvenli bağlandı, sürekli onu çağırıyormuş yanına :)Bizimkiler de elbette bocalıyor. Ama ben bıraktıktan sonra gayet mutlu devam ediyorlar. Çocuklarım evet biraz da fazla sosyal. Belki ondandır. Gitmek istemiyorum dediğini biliyorum kızımın ama bu kadar uzun bir alışma süreci önerilmedi. Diğer anne babalardan da duymadım. Arkadaşlarımdan da. 2 ay ara verince elbette geri dönüş yaşanıyor. Bu bir çocukta olmuştu. Ağlasa da bırakın gidin diyorlardı anne babasına.
Hahahahahaha ayy kahkaha attımBirde benim oğlanı öyle istemediği şekilde bıraksak ağlasa vs sonra bizim suratımıza bakmaz günlerce küser . Gerçekten çok fena huyları varBir kere babası istemediği birşeyi yaptırdı diye adama 3 gün küstü suratına bakmadı hemde 1.5 yaşındaydı şimdi olsa evden kaçar belki de
Yıldım yemin ediyorum yıldımHahahahahaha ayy kahkaha attım
Tam gün çalışan anne bu kadar yoruluyorsa ve çocuk bıraktıktan sonra sorun yapmıyorsa tam gün devam etmesi bana mantıklı geliyor. Tabi ki çalışmayan ya da yarım gün çalışan anne baba için konuşursak tam gün bırakmak tercih edilmeyebilir. Ayrıca, 3,5 yaş için 3 hafta oryantasyon da fazla.Her anne babanın kendi tercihi ve çocuğun kendi yapısına göre değişkenlik gösterse de mevzuyu uzatmak istemiyorum. Demek istediğim asıl mesele şu. 22 aylık bebenin kreşe alışması aylarda sürebilir. Ama çocuk çok sorun yaşamıyorsa, oyunlara katılıp uyuyabiliyorsa 1 haftadan sonra kreşe yarım gün giderek değil tam gün giderek alışabilir. Sonuçta biz yetişkinler bile bir çevreye hemen alışamıyoruz ama o çevreye gitmek zorunda kaldığımızda (iş ya da ev) bir süre sonra alışabiliyoruz. Gitmeden ya da yarım yarım takılarak alışmamız süreci daha uzatır. Benim araştırmalarım ve bu konuda kafama yatan; sürecin bu kadar abartılmaması yönünde. İyi bir kreşe de gidiyordu kızım. Bu şekilde de yönlendirdiler. Sorun yaşamadık. Siz bekledikçe belki daha da uzayacak süreç, anlatmak istediğim asıl mesele bu. Umarım en yakında zamanda uygun şartlarınız oluşur ve tam gün kreşe gider, sizde rahatlarsınız. Sağlıcakla kalın.Diyorumya siz şanslısınız diye :) ama siz yaşamadınız diye diğer çocuklardan bahsedilmemiş olabilir size, bırakıp çıktıysanız da rastlamamışsınızdır doğal olarak. Aynı sokakta bir başka kreşe eşimin iş arkadaşının çocuğu başlamış, geçen öğlen karşılaştık 2. haftamızdayız süremiz bitti diye çıkıyorlardı çocuğu 3,5 yaşında bu arada, halen orada bekletiyorlar anneyi. Böyle işliyor yani, herkes aynı süreçleri geçiriyor.
Çok geçmiş olsun, bende 3,5 yıl önce 28 haftalık ikizlerimden 5 günlük iken birini kaybettim diğeri 68 gün kuvözde kaldı. Zor süreçlerdi geçti gitti çok şükür. Prematüre bebekler güçlü oluyor merak etmeyin, daha hareketli ve meraklı bebişler.Ben sirozum canım benim.
2012 yılından beri.
Doktorlar asla annelik düşünme diyordu zaten ben de istemiyordum.
Sonra annemi oyalarım,onu hayata bağlarım diye çok istedim nasip olmadı. Anneciğim gittikten sonra kocam “bir kere de benim için dene” dedi o da tuttu.
Muhteşem kolay,sağlıklı ve keyifli gebelik geçirdim ki anlatamam. Düşünsene ikiz gebelik sakladım müdürümden bile 21.haftaya kadar. 24te zaten idari izne çıktım. Kayınvalidelere ve kızkardeşime söyledim. 26. Haftada ikizlerden birini kaybettik,hastaneye yatırıldık. 29+5’te mavişimiz geldi. Doğumda çok aşırı derecede korktum. Sanırım kocamı doğuma almadılar diye çok üzüldüm hep onu sayıklamışım. Tansiyon 21e vurmuş. Belimde stres kırığı oldu. İki bacağımı aylarca hissetmedim.
Aylarca hastanede yattık,yavru kuvözde, biz hastanede… 61. Gün kavuştuk yuvamıza üçümüz çok şükür…
Anlatıyorum böyle ama sanki hepsini dün yaşamışım gibi hatırlıyorum…
Valla bravo gerçekten 3 çocuğu ben 3 yardımcıyla anca büyütürdüm heraldeAnnelik zor ya. Neredeyse bütün ev işlerini ben yapıyorum, 3 çocuk sırtımda. O arada üniversite okudum, şu an çalışıyorum. Kendime vakit ayırıyor muyum? Arada bir yürüyüş yapıyorum o kadar. Annelik biraz da kendinden vazgeçmek galiba.
Birde son olarak şunu belirtmek isterim. Unuttum yazmayı sanırım. Kreşe sizden hariç daha kolay ayrıldığı biri bıraksa daha kolay alışma süreci yaşar çocuk. Siz hem sabah bırakıyorsunuz hemde öğlen alıp eve götürüp tekrar bırakıyorsunuz. Biliyorum şartlar her zaman uygun olmuyor ama ikinci kez bırakılan çocuk sizden daha zor kopuyor ertesi gün. Bunu bir danışın derim okula. En azından öğlen anneniz alabilseydi çocuğunuz için daha kolay olurdu. Günde iki kez sizden ayrılan çocuk zaten hergün iki kat zorluk yaşıyor demektir. Zaten oryantasyon uyum sürecidir tamamen alışma süreci olarak algılamak yanlış. bu şekilde beklerseniz aylarca yarım gün gitmek zorunda kalır ve daha çok acı çeker. Hergün terkedilme korkusunu iki kez yaşar ve bu durum onu sürece adapte edemez diye düşünüyorum.Ağlıyor zaten ben de bırakıp çıkıyorum 5-10 dakika sonra öğretmeni foto atıyor gayet gülüyor oynuyor falan.. Ama mesela yemiyor, zorlamıyoruz tepki olmasın diye diyorlar, sadece teklif ediyorlar. Bugün sadece 1 avuç balık kraker yemiş. Uyku da sorun tabiki.. Uyuması gerekiyor ama orada şu an uyuma ihtimali düşük :) Bir de bu arada ilk 1 hafta öğretmen çocuk ve ben ayrı bir yerde zaman geçirdik her gün 2 saat. 2. haftada öğretmeni ve 1 veya 2 sınıf arkadaşıyla geçirdi ben ayrıldım. Bu 3. haftamızda sınıfa aldılar. Şu anda öğretmeniyle de güvenli bağlandı, sürekli onu çağırıyormuş yanına :)
Çok teşekkür ederim güzel fikirleriniz için.Çok geçmiş olsun, bende 3,5 yıl önce 28 haftalık ikizlerimden 5 günlük iken birini kaybettim diğeri 68 gün kuvözde kaldı. Zor süreçlerdi geçti gitti çok şükür. Prematüre bebekler güçlü oluyor merak etmeyin, daha hareketli ve meraklı bebişler.
Ben size bilmiyorsanız diye RSV (Synagis) aşısından bahsetmek için yazdım. 29 ve daha düşük haftalık ya da çok düşük kilolu vb doğan çocuklara yapılıyor sadece. Çocuk doktorunuzla görüşün, yanılmazsam kuvözdeyken sorumlu doktor rapor yazacak, çok pahalı bir aşı. Rapor çıkınca küçük bir kısmını siz ödüyorsunuz. 5 doz vuruluyor ve grip döneminde vuruluyor. Dönemini kaçırmayın diye hatırlatmak istedim.
Bir de İnci candemir'i takip ederseniz onun çeşitli kitapları ve youtube bilgilendirme notları var ,kendisi de bir prematüre annesi. Ben de onun kitabından öğrenmiştim.
Bu konuya katılıyorum aslında kreşe de sordum, bırakma işini oryantasyona başladıkları kişiyle yapmayı uygun bulduklarını söylediler mecburiyet olmadıkça ama öğlen anneanne alabilir dedi.. Fakat benim annem çok dramatik bir insan, orda çocuğu ağlarken falan görse oğğğluuuuuuuuummm diye olayları abartır dramatize eder çok eminimBirde son olarak şunu belirtmek isterim. Unuttum yazmayı sanırım. Kreşe sizden hariç daha kolay ayrıldığı biri bıraksa daha kolay alışma süreci yaşar çocuk. Siz hem sabah bırakıyorsunuz hemde öğlen alıp eve götürüp tekrar bırakıyorsunuz. Biliyorum şartlar her zaman uygun olmuyor ama ikinci kez bırakılan çocuk sizden daha zor kopuyor ertesi gün. Bunu bir danışın derim okula. En azından öğlen anneniz alabilseydi çocuğunuz için daha kolay olurdu. Günde iki kez sizden ayrılan çocuk zaten hergün iki kat zorluk yaşıyor demektir. Zaten oryantasyon uyum sürecidir tamamen alışma süreci olarak algılamak yanlış. bu şekilde beklerseniz aylarca yarım gün gitmek zorunda kalır ve daha çok acı çeker. Hergün terkedilme korkusunu iki kez yaşar ve bu durum onu sürece adapte edemez diye düşünüyorum.
Çok haklısınız.. yaş aldıkça zaman daha da hızlı akıyor gibi..Zamanın yetmeme durumu benimde uğraştığım bir durum, zaman planlaması yapmak gerekiyormuş, bilipte unuttuğumuz şeyler aslında. Beyhan Budak'ın böyle bir videosu var, henüz uygulamaya geçiremediğim.
Komplo teoriciler de zamanda bir bükülme meydana geldiğini geçmişte 100 yılda olan olayları 10 yılda yaşadıklarımızdan bahsediyorlar. Zaman kimseye yetmiyor ve nasıl geçtiğini anlamıyoruz özellikle 35 yaşından sonra..
Ben yarım gün şeklinde bu kadar uzun sürmesinin ardında sorun olabileceğini düşünmüştüm. Bu sebeple böyle yazdım. Eşini de hiç yazmamıştı ilk konuyu anlatırken. Eksik birşey yaptığından değil ama belki başka kimseye bugüne kadar bakımını paylaşmadığı ile igili olabilir diye düşündüm. Şu noktada günde iki kez çocuk anneden ayrıldığı için sürecin uzadığı düşüncesindeyim. Oryantasyon süreci çocuğun kreşe tam anlamı ile alışması değildir zaten. Uyum süreci yaşar gittikçe artan sürelerle. Fazlaca problemler yaşamıyorsa, aktivitelere katılıyorsa yarım gün devam ederek ve günde iki kez anneden koparak çocuk bunu başaramaz. Tam anlamı ile alışmasını bu şekilde beklemeleri iğne ile kuyu kazmak aslında. Uyum sürecinin belirli aralığı vardır her yaş grubu için. Bu süre bir yıl değil neticede. Ama bu şekilde belki aylar sürecek. Ve bu uygulama işleri zorlaştıracak.Evet onu gördüm bende ki yukarı da eşinin ne kadar yardımcı olduğunu konu sahibinin temizlik vs de sorun yaşamadığını da okudum . Çocuk okula daha yeni başlamış ayrıca da daha gerçekten çok küçük . Bizim çocuk psikiyatstimiz 3 yaştan önce kreş önermediğini saatlik oyun evlerine gitsin 3 yaştan sonra da kreşe başlar demişti . Olayın güvenli bağlanma ile ilgili olduğunu düşünmüyorum 3 yaşa kadar çocuk anne ister çünkü daha bebeknormal yani . Konu sahibinin yerinde olsam ( eğer annem bakabiliyorsa ) yarım gün sabahtan kreşe bırakırım ( sosyalleşsin aktivite olsun ) öğlende annem gelip kreşten alsın ( evle kreş 500 metre zaten ) yemek yer öğlen uykusu yapar zaten saat ilerler gelme saatim gelir . Bu kadar uzun saat ayrı kalınmamış olur ( anneanne güven olmuş oluyor ) 3 yaştan sonra da tamamen kreşe başlatırdım
Peki yemek ve uyku meselesini nasıl halledeceğiz? Mesela bu sabah kahvaltısız götürdüm ve saat 2 civarına kadar hiçbişey yemememiş oldu artık açlıktan bayılacak gibi duruyordu üzüldüm yani.. Henüz yemiyor burda biraz daha yedirip getirmeye devam edelim dedi öğretmen. Kahvaltıyı da yememiş, öğle yemeğini de lokma yememişBen yarım gün şeklinde bu kadar uzun sürmesinin ardında sorun olabileceğini düşünmüştüm. Bu sebeple böyle yazdım. Eşini de hiç yazmamıştı ilk konuyu anlatırken. Eksik birşey yaptığından değil ama belki başka kimseye bugüne kadar bakımını paylaşmadığı ile igili olabilir diye düşündüm. Şu noktada günde iki kez çocuk anneden ayrıldığı için sürecin uzadığı düşüncesindeyim. Oryantasyon süreci çocuğun kreşe tam anlamı ile alışması değildir zaten. Uyum süreci yaşar gittikçe artan sürelerle. Fazlaca problemler yaşamıyorsa, aktivitelere katılıyorsa yarım gün devam ederek ve günde iki kez anneden koparak çocuk bunu başaramaz. Tam anlamı ile alışmasını bu şekilde beklemeleri iğne ile kuyu kazmak aslında. Uyum sürecinin belirli aralığı vardır her yaş grubu için. Bu süre bir yıl değil neticede. Ama bu şekilde belki aylar sürecek. Ve bu uygulama işleri zorlaştıracak.
Tek çocuğum var ve kalmıyor hiç zamanişyeri ev kreş yürüme mesafesinde, yemekleri hafta sonu hallediyormuşsunuz, temizliğe karışmıyormuşsunuz, size çok zaman kalması lazım, bir çocuğunuz mu var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?