30 yas bunalimi!

Bende 1 sene sonra 30 olacağım banada artık yaşlandın diyenlere hayır ben yaşlanmadım sen kendine bak deyip gülüyorum.Sen ikinci kez evlenip mutlu bile olmuşsun bende daha hiç biri yok o kadar takmıyorum ama yinede bakımlarımı yaparım tabii şimdiye değil geleceğe yatırım.Yaşlanınca güzel bir bayan olayım diye

En güzeli kafa yormaktansa hayatın tadını çıkar o zaman bu bunalımlara girmezsin

İnş istediğin kadar bebeğin olur :)))))

Bir_kadin .!.:

anlatmak istedigim bu iste bu "elinde olmadan herseyi dusunuyorsun. Ne yaptim, neler basardim, neleri basaramadim elimdekiler istediklerimmiydi diye gunlerce aylarca dusunuyorsun" iste bende alti aydir boyle nobetler geciriyorum..
peki atlattinmi sen? "en guzel caglarina giriyorsun sebep bu belki" demissin..
bir nevi kisisel sorgulamalardan gecerek rahat bir donemmi soz konusu?

Genişletmek için tıkla...

evet atlattım şükür ki. 29 yaşımda başladı, 30 dolunca bitti. şu an 31 yaşındayım, kendimi oldukça iyi hissediyorum. biyolojik olarak da bünyenin çok değiştiğini, eskiden hayatınla ilgili gözünde büyüttüğün şeylerin artık küçüldüğünü göreceksin. bu her yıl olabilir ama bahsettiğim çook daha farklı bir gelişme.

ben bunun biraz da toplumdaki 30 yaşında olmaya olan olumsuz bakış açısıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. 30 olunca yaşlanmaya başlıycam gibi geliyor insana. halbuki tam kıvamında oluyorsun her açıdan.:) Cennet'te bile 33 yaşında olucakmışız hem. :))

nasıl atlattığıma gelince... 30 a girerken elinde ne olursa olsun beğenmiyorsun. beğenmeme yaşları bunlar. çünkü vücut en güçlü çağını yaşıyor ve neler yapabilirim diyor. bu soru bunalım yaratan. sonra büyülenmişçsine rahatlıyorsun. abartmak istediğin şeyleri bile abartamaz oluyorsun. bu çok güzel yaşayınca anlıycaksın İnşallah. a.s.

Bir kadın yanlız degilsin aynı seyleri bende yasıyorum aynaya baktığımda yaslandigimi düşünüyorum
sanki kiyafetlerim artık hiç yakışmıyor artık esimede yansıtmaya başladım hazirlanip evden çıkmak istemiyorum giydiğim hiç bir şey bana yakışmıyor diye söyleniyorum eşimde kiziyor bana
üstelik benim 30 uma daha 4 yilim var erken başladım sanırım

Bir_kadin .!.:

canim aynen bizi anlattin bu sekil :)
agzinizin tadi bozulmasin her daim iyilik ve mutlulukla devam etsin
yok koleksiyonumu seviyorum
esimde seviyor hatta dev sisme kafasinida aldik :)
yol boyunca kucuk kiz cocuklarina vermekle tehtit etti
elefera aslinda degerlerimiz yanisira elimizde kalan en saf en masum
ve en eglenceli icimizdeki cocuk aslinda o'da olmazsa
bayat gelir cok sey.. bazi sevinceleri yasla sinirlandirmamakta kararliyim ayrica

Genişletmek için tıkla...

Amın canm, dılerım kımsenın evınden huzur eksık olmaz.
Esın de senın gıbı demek ne kadar guzel,
Rabbım bozmasın.
Kesılıkle haklısın, degerlerımız tabıı kı cok onemlı bır yer kaplıyor hayatımızda.
Fakat o cocuk olmadıgı surece, hersey cok sıkıcı gelebılıyor.
Ne mutlu yasına aldırmaksızın cocuklugunu yasayabılenlere...
ıcındekı o cocugu yasın kac olursa olsun,
yasatırsın umarım...
Esınle bır omur boyu mutluluklar
ve Hello Kıty'lı ır omur dılıyorum...

dove .!.:

20 yaşındayım. ilerde 30 olacağımı düşündükçe fenalıklar geliyor bana. çok korkuyorum. küçükken 10 yaşındayken yaşasın 30 olmama daha 20 sene var diye seviniyordum. 30 olunca ölecekmişim gibi geliyor. ben sanırım bu konuda daha şimdiden sıkıntılıyım..

Genişletmek için tıkla...

yok artık...

Laale .!.:

Ne mutlu size..
Gerçekten tüm kalbimle söylüyorum bunu...
Kafanıza takacak o kadar az derdiniz var ki yaşınızı düşünüyorsunuz..
Yüzünüzün çökmesini,çizgilerinizi farkediyorsunuz mesela.. Şu karmaşa ve koşturmaca içinde aklıma bile gelmez benim...
Şükürler olsun çok büyük problemlerim yok hayat akışının getirdikleri vs. kendimce bakımı yaparım,kuaförümü aksatmam ama yaşım gidiyor diye hiç bir zaman sorun etmedim..
Neden edeyim ki?
Elimde olan bişiy değil ki bu!
Zaman bu akacak,keşke elimizde olsa da daha hızlı akıp gitse...
Yine de imreniyorum size ve sizin gibi düşünen herkese.. Ben de isterdim cildimdeki kırışıklıkları,32 yaşıma girerken beyazlayan saçlarımı dert etmeyi.. Çok isterdim..
Dilerim ki hayat boyu sıkıntılarınız hep böyle ufacık meseleler olur...

Genişletmek için tıkla...

Tesekkur ederim Laale ama kafama takacak az derdim yok
belirtmistim bu kaniya nasil vardin? :) keske tek derdim bu olsa
ama inan bazi kadinlar bu yas konusunu takiyor
ve evet cidden 30 yas bunalimi var ama bunu arkadaslarinda dedigi gibi
bu sorgulama donemini yipranmadan atlamak onemli..
ne mutlu sanaki boyle bir sey takmamissin.. ama ben kendimi sasirtacak sekilde taktim bu konuyu. Her zaman degil tabiiki ama arasira aynaya baktigimda
dogalliktan yanayken simdi bakimli olmak icin ugrastigimin farkindayim
cokta becerekli degilim
guzel oldugumunda farkindayim ama iste sorgulama donemi ve bunu dusunmeme sebep
olusan cizgiler.. sacma gibi gorunuyor biliyorum kiminize bir zaman sonra benim icin onemini yitirecegininde farkindayim..

Ben 20li yaşların başındayken biri 30 yaşında olduğunu söyleyince çok büyükmüş gibi gelirdi.
Ve çok uzak.
Şimdi 30 olmama aylar kaldı ve görüyorum ki aslında değişen bir şey yok.
Ben aynı benim, içimdeki çocuk aynı.
Bazen yaşım sorulduğunda duraksıyorum ben kaç yaşımdaydım diye.
Klişedir ama öyle hissetmiyorum ki.
Saçımda bir sürü beyaz var ama önceden de vardı zaten.
Kırışıklıklar, sarkmalar da olmuştur belki, çok dikkat etmiyorum.
Asıl korkun yaşın ilerledikçe hamile kalmanın zorlaşması ise bünyeden bünyeye değişiyor sanırım.
Biz geçen ay korunmayı bıraktık ve şu anda hamileyim.
Herkes için zor olmuyormuş demek.
Sağlığımız ve hzurumuz yerindeyse gerisi boş bence.

17 yaşımdan beri ruhum 40. Ben bunu avantaj gördüm ama hep. 25 ten sonra insan fiziki anlamda da çöküşe geçiyor maalesef. Yapacak bir şey yok ama. Hepimizin ameliyatsız botokssuz birer Ajda olması dileğiyle...

Bir_kadin .!.:

Tesekkur ederim Laale ama kafama takacak az derdim yok
belirtmistim bu kaniya nasil vardin? :) keske tek derdim bu olsa
ama inan bazi kadinlar bu yas konusunu takiyor
ve evet cidden 30 yas bunalimi var ama bunu arkadaslarinda dedigi gibi
bu sorgulama donemini yipranmadan atlamak onemli..
ne mutlu sanaki boyle bir sey takmamissin.. ama ben kendimi sasirtacak sekilde taktim bu konuyu. Her zaman degil tabiiki ama arasira aynaya baktigimda
dogalliktan yanayken simdi bakimli olmak icin ugrastigimin farkindayim
cokta becerekli degilim
guzel oldugumunda farkindayim ama iste sorgulama donemi ve bunu dusunmeme sebep
olusan cizgiler.. sacma gibi gorunuyor biliyorum kiminize bir zaman sonra benim icin onemini yitirecegininde farkindayim..

Genişletmek için tıkla...

Bahsettiğim gibi kendimi düşündüm..
Kafanıza takacak az derdiniz olduğu için 30 yaş bunalımını geçirdiğinizi yani.. Bu arada 30 yaş bunalımı diye bişiy ilk defa duyuyorum.. Ergenlik,menapoz duydum ama bunu hiç bilmiyormuşum.. Belki de 30 yaşımda hayatım bir anda altüst olduğu için kaçırmışım bazı işleri..
Evet ben takmadım,takamazdım da zaten...30 yaşımdayken verdiğim savaşın yanında beyazlayan saçlarımın önemi ne ki?
Aynaya bakmıyordum ki desem ne kadar inandırıcı olur bilemem..
Zaten ilk mesajımda da dedim.. İnsanlar çeşit çeşit, hayatlar çeşit çeşit, sorunlar binbir çeşit..
Ben de kendi sorunumu anlatsam size hafif kalır belki de..
Bunlar için mi kendini ihmal ettin dersiniz?
Hayatta herkesin herşey gönlüne göre olması dileğimle...

BEBEKKAFA .!.:

yok artık...

Genişletmek için tıkla...

:)) acayip geldiğini biliyorum. ama 30 yaşına gelince ölecekmişim, benim hayatım 30 yıllık gibi hissediyorum ben kendimi bildim bileli. Kehanetim tutar da 30 yaşında ölürsem diye de korkuyorum açıkçası. eyvahedigeldismile

35 bitiyor 36'ya doğru yol alıyorum hızla.
Çocukken (8-9 yaşındayken yani) 18-19 yaşındaki ablalar abiler ne kadar da büyük gelirdi bana. heleki 30- 40 yaşındaki insanlar ölüme en yakın insanlardı benim gözümde. Yaşlı, kocaman kocaman çocukları olan hayattan bir beklentileri olmayan insanlarmış gibi gelirdi.

Peki ya şimdi??

Ne alakası var kardeşim diyorum şimdi. Zıpkın gibiyim, fişşek gibiyim. :lepi: Artık tam bir kadınım. Doya doya yaşıyorum herşeyi. Daha olgun düşünüyorum. kararlarım daha net. Gereksiz kaprislerim yok.

Ama en çok geçen ay saçlarımı ilk defa boyattım o koydu bana. Beyazlarım vardı accuk :1rolleyes: yaşımın ilerlediğin göstergesiydi bu. amaaaaaan kim boyayacak şimdi 2 ayda bir saç, püüüüf, o geriyor beni.sempatiksalakcinni

Şöyle 18-20 yaşlarımdaki resimlerime bakıyorum da ne komikmişim, yeminle kocamın yerinde olsam dönüp bakmazdım bile banasengözlerimebaksanab.

Zamanı yaşayın arkadaşlar.:hulya:

Yazılanlardan zannediyorum hayatta bir takım konular arasında seçim yapmak zorunda kalmışsınız...

Evliliğiniz olduğu için işiniz olmamış, eşinizle yaşantınızı oturtalım derken çocuk sahibi olmayı ertelemişsiniz gibi...

Belli bir yaşa gelincede haliyle "zaman ne çabuk geçti" edasıyla yaşamayı ertelediğiniz şeyleri bir anda hatırlama, yakalama, açıkları kapama gereği duyduğunuzu düşündüm. Psikolojik olarak haklı olabilirsiniz de...

Fakat ne mutlu ki, güzel bir evliliğiniz var.

Ne mutlu ki, evliliğin sadece "rahat edeyim, boy boy çocuğum olsun" mantığıyla örtüşmesiyle olmadığını kavrayabilmişsiniz...

Ne mutlu ki gelir,yaşam tarzı,dünya görüşünüze göre bilinçsizce çocuk yapan zihniyetlerden değilsiniz...

Ruhunuzun halen canlı,genç olduğunu söylüyorsunuz. Önemli olanda bu değil midir zaten?

Yüz çizgilerini, beyaz saçlarını yok edebilme lüksünüz var.

Ama ne yazık ki huzursuz olan ruhunuzun üstesinden bir boyayla veya basit bir krem işlemiyle üstesinden gelinemiyor...

Yaşadığınız geçici bir durum, kaldı ki 30 yaş gayet genç bir yaş. Orta yaş bulanımına girmenize daha çok var :jeyyar:

Çocuk yapmaya çalıştığınızı söylüyorsunuz, olması gerektiği zaman zaten çocuğunuzda kendiliğinden olacaktır.

Daha relax..... :smiley-cool:

mesele yaşlanmak değil yaşı yaşayamamak işte mesele bu

30 yaş bunalımını yaşayanın tek ben olduğumu sanıyordum ki...yazınızla karşılaştım.evet tam 30 yaş 2ay lık bir kadın:CüvCüv: olarak seni anlayabiliyorum canım..kaydirigubbakcemile5helede çocuğun yoksa ,erken doğum yapıp ikiz kız evlatlarını toprağa vermişsensenağlama daha derinden sarsıyor bu bunalım insanı(kendi adıma konuşuyorum).yaşıtlarımın çocukları ilkokula başladı benim kucağım hala boş ve yaşımda otuz.tekrar hamile kalırmıyım ,kalırsam gene erken doğum yaparmıyım.keşke 27 değilde 17 yaşımda evlenseymişim.şimdi boyumca kızım olurdu(sanki onyedi yaşımda evlenince garanti 9 ay sonra çocuğum olacak ya! )bir sürü vesvese...ama öğrenmeye başladığım birşey var.alfabeyi yeni söken çocuklar gibi..herşey olması gerektiği zamanda oluyor..benim 30 yaşında henüz çocuk sahibi olamıyacağım yazılıydı.ve ben o yazıyı yaşıyorum.2010 senesinde 30 yaşıma gireceğim yazılıydı.ben onu yaşıyorum.şükür ki yaşıyorum.30 yaşımı görmeden ölebilirdimde..canım bunlar benim fikirlerim.seni rahatlatmak gibi bir niyetim yok.sen böyle düşünmeyebilirsin çünkü.sadece düşüncelerimi paylaşmak istedim...ama şunu bil ki tatlım.yok birbirimizden farkımız.:teselli:.önemli olan dikenlerin içinde ki gülü görebilmek.dikensiz gül bu dünyada yok malesef..:CüvCüv:eşimin Şenizbana :benim için önemli olan senin sağlığın.seninle ömür boyu huzurlu evliliğim olacaksa,çocuğumuz olmasada olur sözü.ilk söylediğinde tiye almamıştım.illada çocuksuz evlilik olmaz ya! ama ben anne olmak istiyorum ya.Rabbim hayırlıysa versin diyorum artık.ya 5 tane çocuğum olsaydı da eşim bizi bırakıp gitseydi.seç bakalım feyza birini dedim...tatlım konuyu epey bi dağıttım.ama seninde henüz bebişin yokmuş o yüzden paylaştım bunları..inşallah Rabbim hayırlı bebişler verir:ecrin_bebek:.sende bana dua et olurmu.ben artık ikiz bebek istemeye korkuyorum ama kalben hakkımda hayırlı ne varsa o olsun diyorum.Eğer hayırlıysa üçüz bile olabilir.:ecrin_bebek::ecrin_bebek::ecrin_bebek:ben artık benim hakkımda hüküm verene teslim oldum.bu yazıları yazıyorsam yaşadıklarımın semeresidir...hepinizi seviyorum.:1hug:a.s..dualarda buluşmak üzere iyi bayramlar...feyza...a.s.:CüvCüv: