30 yas üstü olup bekar ya da yalniz olan var mi?

M

melankolik_24

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
17 Ağustos 2016
3.746
4.199
133
Herkese merhaba, 33 yasindayim. Bir evlilik yaptim, daha sonra hayatima birileri girdi ama malesef yolunda gitmedi. Su an kendi icimde bir panik yasiyorum hayatima bir daha biri girmeyecek mi cocugum olmayacak mi diye. Yurtdisinda yasiyorum biraz önce bir makale okudum yurtdisinda bile erkeklerin otuzundan sonra daha cok istenir kadinlarda da tam tersi otuzundan sonra taliplerinin azaldigi yaziyordu. Erkekler 40inda bile cok genc kadin bulabiliyormus. Ben yirmili yaslardayken 40 yasindaki adamlar bana amca gibi gelirdi. Devir degisti mi. Burda 30 yasinda olup evli olmayan hayatinda bir olmayan var mi? Otuzundan sonra tekliflerin azaldigini düsünüyormusunuz? Acaba yaslandim mi, ya hayatimda kimse olmazsa korkulariyla nasil basediyorsunz?
 
Her gün benzer konular açılıyor ve hepsine tuzumu da alıp koşa koşa geliyorum nedense Hadi size beterin beterini örnek vereyim belki daha iyi hissedersiniz.32 yaşındayım ve hiç sevgilim olmadı.Rekorum nasıl ama

Ve hayır üzülmüyorum ,korkmuyorum da.Hayırlısıysa olsun diyorum sadece.Bu yaşa kadar ite kaka gelmişim,bu yaştan snra evlenceksem de aşk evliliği yapmak isterim.Geçen yaşım bana bişi ifade etmiyor.Ama sorun korkuysa bak işsizken acayip bi korku vardı bende geleceğe karşı.Atandığımdan beri asayiş berkemal şükür
 
İnsanların çoğunun hayat arkadaşlarını Üniversitelerde bulduğunu okumuştum. Ama bence evlilik kararı bazı yönlendirmelerle ve endişelerle verilecek bir karar değil. Yaşınızın kaç olduğu da önemli değil, önemli olan en doğru kişiyi bulmanız. Bir evlilik yapmış olmanız ve hayatınıza giren insanlar, farkındalığınızı arttırmıştır. 30 lu yaşlar kadınlar için değerli yaşlar. Düşüncelerinizin ve karakterinizin tam olarak oturduğu yaşları yaşıyorsunuz. Türkiye de ortalama evlilik yaşı 27 buna kırsal kesimde dahil. Kırsal kesimi çıkartırsak bu yaşın 30 üzerinde olma ihtimali bir hayli yüksek bence. Devir değişiyor, kendinden yaşça küçük erkeklerle evlenen kadınlarda var. Endişelenmemelisiniz. Önemli olan en doğru insanı bulabilmek.
 
Peki kendinizi degerlendiriyormusunuz hayatima neden biri girmedi acaba diye? Bütün arkadaslarim evli hemde uzun yillardir utaniyorum artik onlarin yaninda. Peki is haricinde neler yapiyorsunuz? Buluscak bekar arkadaslariniz var mi?
 
Benimde üniversitede hayatimda insanlar oldu ama dogru kisiler degildi bitti. Cevremden herkes evli cocuklar oldu yeni. Gerci benden bes yas büyükler. Bugün kuzenlerle kamerali konustuk hepsi cocugu esiyle birlikte planlari vardi kapattik sonra. Bense yapayalniz..
 
melankolik_24 .!.:
Peki kendinizi degerlendiriyormusunuz hayatima neden biri girmedi acaba diye? Bütün arkadaslarim evli hemde uzun yillardir utaniyorum artik onlarin yaninda. Peki is haricinde neler yapiyorsunuz? Buluscak bekar arkadaslariniz var mi?
Genişletmek için tıkla...
Hayatıma neden birinin girmediğini biliyorum,o yüzden değerlendirecek pek bişi olmuyor.Hayatımın 4/5'ini (nasıl bir oransa artık) morbid obez olarak geçirdim.Sanırım o sürede de kimseye çekici gelmedim. Ama nedense kimseye öyle platonik falan da hissetmedim. Kendi halimde yaşayıp gittim sanırım :))
Ama şöyle bişi var en yakın 2 arkadaşım (birisi ile artık gorusmıorum dogrusıu) bekar ve inanın onların da hiç sevgilisi olmadı ki öyle çirkin kızlar değiller.Eh en yakınlarım da bekar olunca sizin gibi utanç ya da farklı bir duygu hissetmedim sanırım.Hala kız kıza görüşüyoruz,takılıyoruz. Hayatımıza birisi girerse hayırlı bir insan olmasını ve sevmeyi-sevilmeyi umuyoruz. Onun dışında kendimizi mutlu edecek şeylerle zamanımızı geçiriyorız işte.Ama sizi anlıyorum. İhtiyaçlar piramidi miydi neydi,orda da öyle değil mi.İnsan temel ihtiyaçlarını karşılayınca sıra sevme sevilme ihtiyacına geçiyor. Ben de işe başlayıp kendimi iyi hissedince o ihtiyaç doğdu evet ama beni yıpratmıyor, orda bir yerde duruyor sadece .
 
Yalnızlık sizi en doğru insana götürecek emin olun.
 
Ne güzel sizin durumunuza yakin arkadaslariniz varmis. Ben ve arkadaslarim hepimiz yakin zamanlarda evlenmistik aralarinda bir tek ben bosandim onlar esleriyle devam ediyor. Bulusunsa cok nadir evlilik ve cocuk konusuluyor ama ona ragmen komplekse giriyorum ben de bir sorun varmis gibi. Cok garip bir duygu. Ben daha dogru dürüst is hayatina da adim atmadim. Bir kac aya kadar baslicam insallah belki o zaman daha farkli bir hayatim cevrem olur. Siz kac yasindasiniz?
 
Kuzucum ben 30 yasinda evlendim ama oncesinde de sevgililerim vardi
Sonra 32 de bosandim , 37 ye birkac ay kala tekrar evlendim , aralarda yine sevgililerim vardi
Bunun yasla basla hic alakasi yok
Simdi allah gostermesin yine bosansam yine sevgilim olur ( 42 yasindayim su anda )
Hayati akisina birakmak gerekir , hicbir zaman sevgilim olsun demedim ama hep oldu , bir konunun ustune cok dusup sadece onu dusunursen hayati iskalarsin o sirada hayatina girecek kisileri de iskalarsin
Sen hayattan keyif almaya , yasamaya bak , o zaten gelir bulur seni
 
Ben de 30 umda eşimle ayrılma sürecine girdim sizin gibi boşanıyorum yani 9 aydır ailemin yanimdayim,daha önce de belirtmiştim,memleketime geldikten sonra buluşacak bekar arkadaşım pek yok açıkçası, evli ,çoğu çocuklu,kendimden 5,6 hatta 8,9 yaş küçükler var bekar olarak onlarda son işyerinde tanıştığım kızlar kafa pek sarmiyor çünkü arada kuşak farkı var ,ha sevilen biriyimdir arkdaş cevremde ararlar ,sorarlar ama çoğu.zaman ihtiyacım.oldugumda yanımda sanki kımseyi bulamıyorum,bi kahve içeceğim eski dostlar yok şimdi yanımda herkes ayrı bi tarafa savruldu
 
Etrafimda gördüğüm en güzel iliskiler 30 ve 35 üstü iliskiler oluyor cünkü iki tarafinda kisiligi oturmuş,yapmaciklik ve gösteristen uzak. İki tarafında kriterleri belli daha azina razi olmuyor bu yüzden mutlular. Ama mutlu olmanin yolu başkasina minnet etmemekten geçiyor. Gezmek istiyorsa kendi geziyor mesela illa sevgilisine de gel demiyor. Hayatini baskasi veya beklentiler üzerine kurmuyorlar.
 
32 :))

Benim şansıma çevremde bekar çok..Dediğim gibi en yakın arkadaşım bekar. İşe başladım ve nerdeyse tamamı kadınlardan oluşan bir daireye düştüm.Orda da bekar kadın çok,hatta 40-50 yaşlarında falanlar :))) Hatta odadaki bekar bir ablam da ben de gidince sana el vericem ,zamanında .... abla bana el vermişti dedi bi kere hahahaha Sanırım bu kadar bekar arasında kalınca bana oldukça normal gelmeye başladı. Hatta ilk atanınca bu bekar ablalara hayran kalmıştım.Çünkü acayip güzel,akıllı ve başarılı kadınlar..Vay beee ,toplum normlarını hiçe sayıp nasıl da kendi hayatlarına bakmışlar die takdir etmiştim:))

Sizin sadece yeni bir çevreye ihtiyacınız var.Arkadaşlarınız evliliklerinden bahsetmese de ortak paydanız azaldığından kendinizi kötü hissetmeniz normal.İşe de başlayacakmışsınız..Maddi olarak rahatsanız ya da rahatlayacağınız zaman kurslara falan katılın ilgi alanınıza göre. Böylece yeni arkadaşlar edinirsiniz.Ayrıca aktif oldukça yalnızlığınız gözünüze batmaz ve hayat daha yaşanılır kılınır.Hem çevreniz genişledikçe doğru insanla tanışma şansınız da artar.Hakkınızda hayırlısı
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Annem evlenip kendi hayatimi kurmami istemiyor
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
Borellus80
K
40 yas ve ustu ilk gebelik
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
9K
TheDandelion
E
Issizlik,bekarlik,30 yas,bunalim...
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
5K
sunshine91
S
Online dating yalan, ghostlanmaktan cigerim solmus! Dertleselim yalniz hisseden kiz kardeslerim.
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
12K
Hannaz
T
Bu hislerim yuzunden kendimden utanmaya basladim
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
3K
ela melek
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…