30 yas üstü olup bekar ya da yalniz olan var mi?

Yakında 38 olucagım , bende yurtdışında yaşıyorum ve bekar bir anneyim . Bundan sonra evliliği asla düşünmüyorum hatta uzunca bir süre hiç bir erkekle tanışmak dahi istemiyorum . Bence yurtdısında yaşayan kadın erkek ilişkilerinde yanlış düşünüyorsunuz. Benim burda gördüğüm kadarıyla kadın erkek genelde yaşıt oluyor hatta yaşça kadın büyük olan da çok. Sizin aksinize bende yaşları benden küçük diye bir çok erkeği reddedim, sanırım yaşımdan çok daha küçük gösteriyorum ve karşıma çıkan erkekler gerek ciddi gerek olmasın genelde bende yaşça küçük oluyorlar bense hep olgun erkek istemişimdir.

nevriye deniz .!.:

Yalnızlık sizi en doğru insana götürecek emin olun.

Genişletmek için tıkla...

ben ne yazıkki bu söze katılmıyorum. yanlızlık.. sevme sevilme ihtiyacını bastırmayı doğuruyor.. bastırılmış duygular bize farklı şekillerde zarar verebiliyor.
ben kendimi buna bir örnek olarak görüyorum.. sevmeyi, hayatımda birisinin olmasını çok arzuluyordum... şuan bu gerçekleri kabul ediyorum.. hayatıma biri çıktığında resmen yapıştım ona.. kriter koymadım, mantık aramadım.. sadece aşkı yaşamak istedim.. benim sevgim yeter dedim.. o da sevmiyorum dememişti ama sevdiğini değer verdiğini gösteren şeyler yoktu.. şimdi 2 çocukla boşanma davası açtım.
evet onunla evlendiğime pişmanım, evet hiç sevilmemişim değer görmemişim diye çok üzüldüm.. ama en azından benim hatalarım da çok netti.. o zamana döndüğümde ne kadar telaşlı olduğumu, evlenmeyi ne kadar hayal ettiğimi hatırlıyorum. oysaki bu evlilik önüne çıkan seni seviyorum diyen herkesle yapılmaması gereken, çok ciddi bir durum.
şu da gerçek ki, hayatta karşımıza hergün yada sıksık biri çıkmıyor. biz sanat ve dizi camiasında değiliz.. ben internetten tanışmıştım mesela..
sanırım genellemeye vurulsa o kadar yüksektir ki sosyal medya aracılığıyla tanışma.. bir o kadar da riskli ama..
televizyonlarda gösterildiği gibi insanların hayatlarına kolay girmiyor insanlar bence..
iki oğlum var, onları korkusuzca emanet edebileceğim annem babam var.. öpüp koklayan ben gibi bakan.. şükür diyorum.. onlar artık benim mutluluğum..
ferhat göçerin söylediği bir şarkı var:
" kimleri sevdik, kimleri sildik,
kimlerin peşine düşdük genç ömrümüzde... gençliğimi geri verseler bu kez en çok kendimi severdim..... yıllarım gitti...."

bence kendinizi sevin, akışına bırakın.. kendinize bakın.. umarım hayat güzel insanlar çıkarır karşınıza.

timesinfinity .!.:

Her gün benzer konular açılıyor ve hepsine tuzumu da alıp koşa koşa geliyorum nedense Hadi size beterin beterini örnek vereyim belki daha iyi hissedersiniz.32 yaşındayım ve hiç sevgilim olmadı.Rekorum nasıl ama

Ve hayır üzülmüyorum ,korkmuyorum da.Hayırlısıysa olsun diyorum sadece.Bu yaşa kadar ite kaka gelmişim,bu yaştan snra evlenceksem de aşk evliliği yapmak isterim.Geçen yaşım bana bişi ifade etmiyor.Ama sorun korkuysa bak işsizken acayip bi korku vardı bende geleceğe karşı.Atandığımdan beri asayiş berkemal şükür

Genişletmek için tıkla...

ya inanamıyorum ben de 29,5 yaşındayım ve en uzun flörtüm 6 ay oldu. O da uzak illerde mesajlaşma şeklindeydi. Benim çevremde 2 yakın arkadaşım evlendi biri 3 sene oldu biri 1 sene oldu. onlar bana evlenme ne var yaşında falan diyor ama açıkçası bu daha da demolize olmama sebep oluyor. yüzlerine de söylüyorum madem öyle siz niye evlendiniz, ne güzel kendi eviniz oldu sizi sahiplenen kişiler var eve geldin mi gittin mi diye merak eden yataga sarılarak yattığınız birileri var. içimden de bu nankörlükte onların var da benimle evlenecek biri niye yok diyorum. Kendime dışarıdan bakıyorum hakikaten çok güzel kendi işini yapan iyi para kazanan biriyim ayrıca çok komik ve eğlenceli biriyim (kovaburcuyum öyle diyim işte) ben olsaydım benimle evlenirdim ama şuana kadar olan ilişkilerim hep balon gibi oldu. Birkaç ay içinde tavırları tamamen değişti ve bitirdim hep.. Sözün özü 29,5 yaşımda ve yalnız biriyim. Yalnızlığı içimin en derininde hissediyorum rüyalarımda bile görüyorum. Annem kötü evlilik yaşamış biriydi ve benim ne lise de ne üniversitede erkek arkadaşım olmasına hatta sosyalleşmeme bile izin ve imkan vermedi. Şimdi de herşeye geç kaldığımı hissediyorum, bir de çalışıyorum annem ve erkek kardeşim yaşıyoruz yani işten geldiğimde ancak dinlenip uyuyorum.Ümidimi de heyecanımı da kaybettim. Bugün yeni biriyle tanışsam bile ya bu da işte 19239384. olacak 2 hafta mesaj atıp arıyacak sonra pırrrr kayıplara karışacak. Annemi çok suçluyorum sen narsist olmasaydın ben de sosyallelirdim 24 yaşlarında tanışırdım normal ilişkilerim olurdu ve sonra evlenirdim diyorum.. Burda evlilik de değil benim meselem, sosyal hayat sevgililik o güzel şeyleri hiç yaşamamış olmam.