yorumlarınızı annem adına ben okuyorum..
Hepiniz sağolun..Kızlarının yani bizim tabiki herşeyden haberi var,baba bile demiyoruz artık.annem perişan durumda,kendini suçluyor zaman zaman ona maddi manevi desteğiz her zaman.Şu anda tek isteği babamın o kadına açtığı evi bulmak ve o rus karıya iki çift laf etmek belki iki tokat atmak.Biliyoruz bişey değişmeyecek ama belki içi soğur bir nevi intikam almış olur belki akşamları Tv karşısında oturup dizisini seyredebilir.Annemin içi yandıkça bizim kalbimiz kanıyor...MAddi sıkıntılarımız da cabası.Bir arabamız var onu satıp babamın taktığı borçları ödeyeceğiz.İster boşan ister boşanma karar senin diyoruz.Boşansa da ne olacak??Sabah boşansa babam öğlen nikahı kıyar o kadınla,çocuğu nikahsız üstüne alan adam kadıni haydi haydi alır.Bence bu ekmeğine yağ sürmek olur.Babamın acı çekmesini istiyorum.Biz onun için hala önemlimiyiz bilmiyorum ama bizi kaybettiğini hissetsin onunda kalbi kanasın istiyorum...Biz namusumuzla okuduk,işe başladık ben evlendim..Ne bileyim her görevimizi bizden her bekleneni sosyal sorumluluk ve görevlerimizi yerine getirdik. Sonunda bunu mu hakettik?Neden neden??Şimdi pişmanım diyor,hangi yaptığından pişman?Pişmanlık neye yarar?Bana göre o şimdi 55 yaşında nikahsız bir rus karı ve 3 yaşında bir çocuktan başka karı olmayan bir adam..Çünkü maddi açıdan da bir birikimi yok,aile olarak da,manevi olarakda..Bizim yanımızda artık yeri yok.
Canım burada senın yazını gorunce sasırdım..
Cok uzuldum gercekten.. dedıklerınde cok haklısın..
Bende olsam bende babamdan boyle sogurdum..
Allah yardımcınız olsun.. En cokta annene zor.. 30 yıllık bır evlılık, alışkanlık, guven..
Allah sıkıntılarını uzaklastırsın annenı guzel gunlere cıkarsın ınsallah..