Ben 38 sene ailemle yaşadım. Hep ayrı eve çıkmak istedim. En büyük hayalim, yalnız yaşamaktı. Sonra evlendim. Merak etme hala umut var. Evlenip, başka başka dertlere yelken açarsın
Başınız sağolsun. Sizi çok iyi anlıyorum. O özlemi biliyorum. Bende annemi kaybettiğimde henüz evlenmemiştim. Eğer çalışmıyorsan bir iş bulmanı tavsiye ederim. Evde oturup kendini dinledikce kötü olacaksın. Meşgalen olmalı.Ben de 31 yasindayim bekarim.ailemle kaliyorum.annemi kanserden kaybettim.onu cok ozluyorum.
korkunç olan sizin yorumunuz.Başlık şu an Türkiyede sıkça yaşanan bir durumu anlatıyor.Sahi siz nerde yaşıyorsunuz?Baslik bana korkunc geldi kusura bakmayin. Cok uzun sure once kendi duzeninizi kurmaniz lazimdi. Belli bir yastan sonra aileyle yasamaya olumsuz bakiyorum. Ailenizin evinden cikmaniz icin evlenmeniz gerekmez.
Kopenhag'da yasiyorum. Neden?korkunç olan sizin yorumunuz.Başlık şu an Türkiyede sıkça yaşanan bir durumu anlatıyor.Sahi siz nerde yaşıyorsunuz?
Valla cismen nerde olduğunuzu bilememde ruhen oralarda bir yerlerde yaşadığınız belli !!!Kopenhag'da yasiyorum. Neden?
ne sacma isteklerdesin suan bu forumda o kadar uzulen yikilan boşanan derdi olan var ki... Sen ise kocam olsun derdi olsun demişsin , sen zaten ailenden kurtulmak icin evlenmek yerine git ayri eve cik ama isine gelmiyor tabii yemek yapmak ev temizlemek falan herhalde.. su konuyu acan kizi dövüyolar sanir ama sana rahatlik batmis ksr bakma... Hayırlısını dile hayırlısını o zmn sen istemeden gelir her seyAynen evlenip eşimin garip huylarından şikayet etmeye razıyım. Boşanacak kadar kötü biri olmasın isterim tabi. Ama tolere edilebilir huylarından şikayet edeyim olsun varsın. Eşimin dertleri çocuğumun derdi olsun. Ama bunları yaşayamadan aynı bekar hayatı 30+ sene sürmek insanı üzüyor. Buarada ben daha gençken evliliği hor görürdüm ne uğraşacam derdim ,komik bulurdum. Sonradan gördüm komediyi
Neden bu kadar celallendiniz? Siz de mi 30 yasinda ailenizle yasiyorsunuz?Valla cismen nerde olduğunuzu bilememde ruhen oralarda bir yerlerde yaşadığınız belli !!!
Hayır ev temizlemek , yemek yapmak benim için sorun değil. Şimdi de yapıyorum onları. Sadece yalnız yaşamak beni ruhsal olarak zorluyor. Annemlerden kurtulma hissi olmadan bir eşim yeni bir ailem olsun diye bir isteğim var. Ömür boyu bekar kalmak insanı üzüyor işte. Aileden kurtulma isteği denmez bence. Ama bir yandan da onlarla yaşamak yoruyor beni evet.ne sacma isteklerdesin suan bu forumda o kadar uzulen yikilan boşanan derdi olan var ki... Sen ise kocam olsun derdi olsun demişsin , sen zaten ailenden kurtulmak icin evlenmek yerine git ayri eve cik ama isine gelmiyor tabii yemek yapmak ev temizlemek falan herhalde.. su konuyu acan kizi dövüyolar sanir ama sana rahatlik batmis ksr bakma... Hayırlısını dile hayırlısını o zmn sen istemeden gelir her sey
35 yaşındayın ailemle yaşıyorum :) ama celallenmeme neden olan mevzu bu değil yaran var gocunuyosun moduna girmeyiniz diye açıklayayım.Başlık korkunç geldi çoktan düzeninizi kurmanız gerekti diye çok net cümleler kurmanız bana korkunç geldi.Türkiyede hala evlenmediği sürece ailesiyle yaşamaya mecbur bırakılan çok fazla insan var,bunu bilmiyor olamayız.Bilmiyorsak burda yaşıyor olamayız.Ailesiyle yaşamasının başka sebepleride olabilir,maddi konular,yalnızlık fobisi gibi.Amacım kimseyle polemiğe girmekte değil bu arada.Sadece ifadenizi gereksiz derecede sert buldumNeden bu kadar celallendiniz? Siz de mi 30 yasinda ailenizle yasiyorsunuz?
Eger uslubum sert geldiyse uzgunum, ben sert bir sekilde yazdigimi dusunmemistim. Baslik korkunc geldi derken ben kendimi dusunerek soylemistim, evet ben eger 32 yasimda hala ailemle yasiyorsam kendimi gerceklestirememisimdir bana gore. Turkiye'deki bu durumu elbette biliyorum ve bu beni cok rahatsiz ediyor acikcasi. Kadinlarimizin ozgur olmasini istiyorum, hepsi bu. Eger burada alinan olduysa da uzgunum, ben kadinlarin kendi ayaklari ustunde dimdik durmasini istiyorum, hic kimseye ihtiyaclari olmadan. Konu sahibine cesaret olabilir diye bu sekilde yazmistim, konu sahibini eger kirdiysam ozur dilerim kendisinden.35 yaşındayın ailemle yaşıyorum :) ama celallenmeme neden olan mevzu bu değil yaran var gocunuyosun moduna girmeyiniz diye açıklayayım.Başlık korkunç geldi çoktan düzeninizi kurmanız gerekti diye çok net cümleler kurmanız bana korkunç geldi.Türkiyede hala evlenmediği sürece ailesiyle yaşamaya mecbur bırakılan çok fazla insan var,bunu bilmiyor olamayız.Bilmiyorsak burda yaşıyor olamayız.Ailesiyle yaşamasının başka sebepleride olabilir,maddi konular,yalnızlık fobisi gibi.Amacım kimseyle polemiğe girmekte değil bu arada.Sadece ifadenizi gereksiz derecede sert buldum
Ben kırılmadım, yorumunuza saygım var..Eger uslubum sert geldiyse uzgunum, ben sert bir sekilde yazdigimi dusunmemistim. Baslik korkunc geldi derken ben kendimi dusunerek soylemistim, evet ben eger 32 yasimda hala ailemle yasiyorsam kendimi gerceklestirememisimdir bana gore. Turkiye'deki bu durumu elbette biliyorum ve bu beni cok rahatsiz ediyor acikcasi. Kadinlarimizin ozgur olmasini istiyorum, hepsi bu. Eger burada alinan olduysa da uzgunum, ben kadinlarin ayaklari ustunde dimdik durmasini istiyorum, hic kimseye ihtiyaclari olmasin istiyorum. Konu sahibine cesaret olabilir diye bu sekilde yazmistim, konu sahibini eger kirdiysam ozur dilerim kendisinden.
Anlıyorum.Burda sadece yazdıklarımız okunduğu için bazen ifade etmeye çalıştığımız şeyler yanlış anlaşılabiliyor.Güzel bişey ifade etmeye çalışmışsınız ama eksik yada farklı yazdığımız zaman yanlış anlaşılabiliyor.Bazı insanlarda bunu bilinçli olarak yapıyorlar.Gerçi yorumumun üzerine neden bu kadar celallendinizle başlayan yorumunuzu unutarak devam etmek istiyorum :) insanların hayatları birbirinden çok farklı,çok farklı şartlarda yetişip,yaşıyoruz.Tabiki bütün kadınlarımız,erkeklerimiz kendi ayaklarının üstünde durmalı bir birey olarak varolmalı.Bu konuda kesinlikle sizinle aynı fikirdeyim.Ama hepimize aynı şartlar sunulmayabiliyor malesef.Kaç yaşındasınız,nasıl yaşıyorsunuz bilemem ama 32 yaşında yada 40 yaşında ailesiyle yaşamayı tercih etmekte bir özgürlüktür.Konu sahibi açısından bakarsak duruma tabi onun olayı biraz zorunluluktan olduğundan burdaki yorumunuz geçerli olabilir.Eger uslubum sert geldiyse uzgunum, ben sert bir sekilde yazdigimi dusunmemistim. Baslik korkunc geldi derken ben kendimi dusunerek soylemistim, evet ben eger 32 yasimda hala ailemle yasiyorsam kendimi gerceklestirememisimdir bana gore. Turkiye'deki bu durumu elbette biliyorum ve bu beni cok rahatsiz ediyor acikcasi. Kadinlarimizin ozgur olmasini istiyorum, hepsi bu. Eger burada alinan olduysa da uzgunum, ben kadinlarin kendi ayaklari ustunde dimdik durmasini istiyorum, hic kimseye ihtiyaclari olmadan. Konu sahibine cesaret olabilir diye bu sekilde yazmistim, konu sahibini eger kirdiysam ozur dilerim kendisinden.
Aslında haklısın ama bir yerden sonra bu düşüncen seni kısmen rahatsız edecek ..ben 20 yaşında evlendim :) babam kanser olduktan sonra bu kararimdan çok pişman oldum .29 yaşındayım ve keşke 35 yaşına kadar babamla birlikte yaşadıktan sonra evlenseydim diyip ağlamadığım gece sayısı çok az .. babam istemeyerek onayladı evliligimi. .düğünümden sonra gece sabaha kadar evimin etrafında dolanmış ,pişman olur da dönerim diyeMerhabalar,
Forumda aratmadım böyle bir konu var mı diye.Kesin vardır. Ben bundan rahatsız olanlar nasıl idare ediyorlar bunu merak ediyorum. Yani daha önce başarısız bir nişanlılık denemem oldu. Sonrasında bir türlü ciddi bir aday bulamadım. Senelerdir aynı evde muhafazakar bir anne babayla yaşıyorum. Senelerdir kendileri de beni evlendirmek için bir çaba içine girmediler hatta beni engelledikleri de çok oldu. Artık fazla konuşasım gelmiyor onlarla. Bir türlü evlenemediğim için anne baba görmek sıkıntı vermeye başladı uzun zamandır. Ayrı eve çık dense o da bana zor geliyor. Bir başıma kız halimle tek başıma evde yaşamak zor geliyor. Yalnızlık çekmek istemeyen biriyim aynı zamanda. Gerçekten bir imtihan oldu bana. Anne babasıyla 30 + sene bekar olarak yaşayanlar nasıl bir ruh hali yaşıyorlar bunu merak ediyorum.
30 yasinda ya da 40 yasinda ailesiyle yasamayi tercih etmis birine ben tabi ki bir sey diyemem, "Hadi hadi kendi evine cikiyorsun cabuk" diyerek kolundan zorla tutup goturecek halim yok. Ama ben konu sahibinin yazisindan bir mutsuzluk sezmistim, yorumum bu yuzdendi. Ote yandan daha iyi anlasilmak adina devam edecegim; benim ailemin yarisi oldukca muhafazakardir, ailedeki kadinlarin cogu en temel haklari ellerinden alinmis bir sekilde yasiyorlar, ustelik bundan bir rahatsizlik da duymuyorlar. Yani bu konu benim hassas tarafim, bu yuzden kantarin topuzunu kaciriyor olabilirim bazen, dikkat etmeye calisacagim.Anlıyorum.Burda sadece yazdıklarımız okunduğu için bazen ifade etmeye çalıştığımız şeyler yanlış anlaşılabiliyor.Güzel bişey ifade etmeye çalışmışsınız ama eksik yada farklı yazdığımız zaman yanlış anlaşılabiliyor.Bazı insanlarda bunu bilinçli olarak yapıyorlar.Gerçi yorumumun üzerine neden bu kadar celallendinizle başlayan yorumunuzu unutarak devam etmek istiyorum :) insanların hayatları birbirinden çok farklı,çok farklı şartlarda yetişip,yaşıyoruz.Tabiki bütün kadınlarımız,erkeklerimiz kendi ayaklarının üstünde durmalı bir birey olarak varolmalı.Bu konuda kesinlikle sizinle aynı fikirdeyim.Ama hepimize aynı şartlar sunulmayabiliyor malesef.Kaç yaşındasınız,nasıl yaşıyorsunuz bilemem ama 32 yaşında yada 40 yaşında ailesiyle yaşamayı tercih etmekte bir özgürlüktür.Konu sahibi açısından bakarsak duruma tabi onun olayı biraz zorunluluktan olduğundan burdaki yorumunuz geçerli olabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?