38 Yaş Üstü Genç Hanımlar Buraya

kizlar gunaydin kimseler yok terk etmeyin arkadaslar ya..dertlesiyoruz arada..size iyi haber veremiycem 5.tup bebek sayfamda kapanmis durumda cok moralim bozuk rabbim yardimcimiz olsun insallah..daha test olmadan adet oldum malesef:85:

toanacım çok üzüldüm hayatım..şimdi ne desem boş biliyorum nolur kuvvetli ol bir tanem yaaaa...ama biliyosun bende test gününden önce adet oldum zannetmiştim,öyle birşey olabilir mi acep?
 

canım pgt bu gibi durumlarda işe yarayan bir yöntem diye biliyorum ama acaba yanlış mı biliyorum?tüp bebek tedavilerinde genetik sorunu olan anne adaylarına uygulanan bir test, biliyorsundur mutlaka..yumurta döllendikten sonra oluşan embryodan tek hücre alıp genetik tarama yapıyorlar ve o embryoda genetik sorun bulunup bulunmadığına bakıyorlar..elbet arada sorunu olmayan embryo ile karşılaşma şansı var diye düşünüyorum...
 
kizlar gunaydin kimseler yok terk etmeyin arkadaslar ya..dertlesiyoruz arada..size iyi haber veremiycem 5.tup bebek sayfamda kapanmis durumda cok moralim bozuk rabbim yardimcimiz olsun insallah..daha test olmadan adet oldum malesef:85:

toana canım ya ne deyim gerçekten sözün bittiği yer.elimizden bişey gelmiyor.inşallah bizim içinde zamnı vardır.deyip allaha sığınalım.rabbim kucağımızı boş bırakmasın.seni çok öpüyorum canım
 
sevgili toana sakın üzülme.
bak ben 3 aşılama , 6 tüp tedavisi gördüm. çok şükür 6.sında kızıma kavuştum. Bu ay 1 yaşına basacak.
Sakın umutsuzlanma..:85:
 
su10 ..arkadasim sagol elimde deyil iste ister istemez yikiliyo insan dusunmemek elde deyil..birdaha anne olamiycam diye dusunuyorum bazen zor bak sende yasamiissin ..bundan sonra napmam lazim tutmasi icin diyede dusunuyorum tabiki yilmiyorum..bir bebeyim olsun diye yalvariyorum umit kesmiyorum allahimdan..canim senin yasin kacti..denemelerini nerde yapmistin boyle seyler okuyunca umutlaniyorum ve bilgi almak istiyorum..sagol canim benim..seni anne eden meleyini sana veren allahim bizlerede isteyen butun arkadaslarimada versin insallah..

tayfcim..sagol canim benim tutunma kanamasi deyildi canim benim resmen adet oldum ..budefada leyleyi tavaya atamadim kele bacis..:85:

maiumutcum.. canim sagol arkadasim birsey gelmiyo elden.bidahaki denemeye bakicaz ama biraz kendimi toplamam lazim her bakimdan..canim benim aksam emsen adresimi yazdim hatta sanada gonderdim kabul etrmedin herhalde neyse k.i.b bende opuyorum tatlim
 
Toana sonucuna üzüldüm canım ya, bende ne desem bilemiyorum ama en kısa zamanda toparlanıp (maddi-manevi) birde burda denesen canım.
 

canım benim tabiki kabul ettim ekledim seni işten gelince yaptım geç oldu.
 
kizlar gunaydin ..anlasilan topige ugrayan yok neden arkadaslar gelin gayri ..hadi cikin meydana yazisalim eskisi gibi bune giii

Bu topiği ilk okuduğumda çok umutlanmıştım,ama son 1 aydır kimseler doğru dürüst yazmıyor.Eskiler sıkılmış olmalı.oysa en çok onların tecrübelerine ihtiyacımız var değil mi...neyse herkesin kendine göre işi gücü sorunları falan filan vardır.anlamak lazım aslında.zamanı olan zaten yazar...
 
selam İnşallah herkes iyidir. gelmeyen arkadaşlarıda merak ediyorum.

Enesin gündüz uykuları kısa kısa birkaç kez devam ediyor, dönmeleride hızla devam ediyor, hergün parka çıkarıyorum, yoğun geçiyor zamanım o yüzden pek uğrayamıyorum
ufaktan ufaktan meyve, çorba vermeye başladım yalnız kalmaya tahammül edemiyor, pek uğrayamıyorum.

herkese sevgiler...
 
kizlar gunaydin kimseler yok terk etmeyin arkadaslar ya..dertlesiyoruz arada..size iyi haber veremiycem 5.tup bebek sayfamda kapanmis durumda cok moralim bozuk rabbim yardimcimiz olsun insallah..daha test olmadan adet oldum malesef:85:

toana canım,kaç yaşındasın sen.?ve nerede yaşıyorsun.
 
alkancim..ben hollanda da yasiyorum canim ben 40 yasindayim ve halen citirim diyebilirim ..beni gorenler sen 30 yasindasin diyolar bende 25 yasindayim diyorum nediyim..gercekten ben yasimi gostermem ama belkide o yasimdayimdir..cunki kimlk kartimda yanlislik oldugunu soylerler byuklerim..yani kisacasi anamdan dogdum dogali cok sukur yasiyorum sekerim ..sen kac yasindasin sendemi tr yedesin birinizde burdan cikin kele..burda kimsem olmadigindan bir dost arkadas ariyorum valla..burda simdi soguk ve yagmur yagiyo tr yeme sevgiler ..:79:
 

Bana da çıtır mıtır diyorlar o yüzden de ümitlendiriyorlar zaten..Eşim de ben de çok genç gösteriyoruz...Hatta dr a bunu söyledik dedik ki biz hem fizik hem de ruhen çok fitiz gördüğünüz gibi.Öylesiniz ama dedi,yumurtalar için aynı şey geçerli değil,siz genç kalsanız bile onlar yaşlanıyorlar.Moraller anında bozuldu bizde!!!Yani gencim güzelim kariyerde yaparım çocukta aslında hikayeymiş.Ben istanbul dayım.yaşım 43,sevgilimle birbirimize geç rastladık ama geç meç iyiki de rastlamışız.Benim önceliğim sevgilim,bebeği de zaten onu çok sevdiğim için istiyorum aslında.Ondan olacak ve ona benzeyecek çocuğu istememem mümkün değil ama yarın bir gün çocuksuz kalınca üzülmesin diye bu çabam yoksa öyle deli gibi bebek özlemi çekmiyorum.Belki de bu süreç öyle işliyor.Geçen yaz başı düğün gelinlik,nikah şekeri ev eşyaları derken bir yıl sonra gözüm hep hamile kadınları görür oldu.Oysa hiççç ilgi alanım değildi bu işler.dediğim gibi süreç böyle işliyor demekki..Öğretmenim sağım solum çocuk ve hepsini de kendi evladım gibi çok seviyorum.Şimdide Allahımdan kendi çocuğumuzu sevip büyütmeyi nasip etmesini diliyorum.Bana,sana ve isteyen herkese inşallah.Sevgilerimle...
 
meraba kizlar kimseler yok yine..ben karar verdim trde tup bebek denemesi yapicam ama iyi bir merkez istiyorum ttlislarim valla kafam da moralimde cok bozuk yardim edin tavsiye edeceyiniz iyi merkez adlari bekliyorum..baharcim senin tavsiye ediceyin bir merkez varmi canim benim..
 
herkes gitti biyerlere kimsecikler uğramaz oldu...toanacım üzme kendini lütfen,hep söylüyorum bahçeci kliniği diye birde denizbulutun önerisi olan memorial var canım...inşallah türkiye uğurlu gelecek sana...biliyorum hem maddi hem manevi çok zor işler bunlar ama elden ne gelir kele...bebişi bulana kadar katlanıcaz yavrucum..dualarım hep seninle..

huuuuuuuuuu...kızlar çıkın artık saklandığınız yerlerden yahuuuuuu...
 

alkancım umarım bir an önce bebişlere kavuşursunuz...ben bebek için hiçbir zaman geç olduğunu düşünmüyorum...40 tan sonra elbet zorlu yaşlar hepimiz için ama imkansız yaşlar da diil hani...bende ağustosta 41 i devirdim ve 42 den gün aldım...daha erken yaşlarda asla anne olarak düşünemezdim kendimi aslında şu anda bile deselerdi ki anne olma yaşı artık 50 oldu yine ertelerdim herhalde..anne olmak elbette çok güzel ama bence bir o kadar da ürkütücü birşey...insan olarak varlık bulmanın hele hele üstüne üstlük birde kadınsan ne denli zor olduğunu bunca yıl tecrübe ettikten sonra birilerine hayat verip al bakalım sende payına düşeni yaşa,ne yapalım doğanın kanunu bu demek kadar anlamsız başka hiç bir halt bilmiyorum doğrusu...doktorumla tüp için çalışmalara başladığımızda hemşireye ''neden anlamsızca bebek istediğimi bilmiyorum'' deyivermiştim,çok istediğim birşey için ve olayın 2 yıla yakındır devam eden zorlu kurgusundan sonra ''ne demek bu şimdi?'' sorusuyla içten içe başbaşa kalmak tam bir kabustu ama cevabı buldum sonunda...yaşamış olduğumun ispatı onlar..eğer birgün hepimizin belki ana babalarımıza yaptığımız gibi çıkıp karşıma ''ben mi istedim beni doğurmanı,doğurmasaydın'' derlerse hiç itiraz etmeden kabulleneceğim sadece ve sadece kendim için doğurmuş olduğum gerçeğini...
 
geçen cuma kendi isteğimle amniyosenteze gittim ve işlemi yapacak olan prof. bunu doktorunun önermesi gerekirdi,düşük riski var hele bide seninkiler ikiz, risk daha da fazla biliyorsun değil mi dedi hafiften küçümseyerek..bilirsiniz doktorlar hastaların kendi kendine karar vermesinden pekte hoşlanmazlar..şimdi bu adama alkan'a sözünü ettiğim gibi bencilce hamile kaldıktan sonra birde üstüne sakat çocuk dünyaya getirmenin taşınamaz,yıkılamaz,yokedilemez maneviyatını gelde anlat dedim ceyda...bu benim seçimim ve kimsenin kritiğine maruz kalsın istemiyorum işimize bakalım lütfen diyebildim sadece..bu diyalogtan hemen sonra öfkemin tsunamileri ile masada sırtüstü uzanmış boğuşurken doktorun elindeki dev iğnenin keskin bir hançere dönüşüp kalbime doğru uzandığını gördüm..keşke bu hançerden kaçabileceğim,sığınabileceğim bir liman olsaydı odanın bir köşesinde,keşke kalkanım olsaydı yada bir atom bombam kendimde dahil herşeyi bir çırpıda yokedebileceğim...yada atını hemen odanın kapısına bağlamış mahmuzları keskin bir kovboy olsaydım ve odadaki herkesi tek tek,hızlıca ve ustaca vurduktan sonra atımı sadece onun anlayabileceği bir ıslıkla yanıma çağırıp red kit gibi işini bitirmiş huzurlu ve yalnız bir kovboy olarak batan güneşin sakin kovuğunda kaybolsaydım...insanın aklından böylesine karmaşık ve derin hayaller bir solukta nasıl geçer diye hayrete düştüm sonra ve içimdeki vahşeti o an için oldukça sevimli buldum,kendi kendime ''hımmm,fazlasıyla kendine münhasır da olsa anne olmak böylesi duygular gerektiriyormuş demek ki ceyda'' dedim..kendimle konuştuğum bu kısacık andan sonra hayallerimin odadaki kimsenin henüz göremediği sessiz boşluğunda yoluma devam ettim..kopkoyu tepetaklak bir tünelin bütün varlığımı kaynağı azıcık ötemde duran bir ışığa akıttığını farkettim,tünel beni bir uçtan alıp diğer uca,o tanıdık ışığa savuruverdi bir anda...artık altın sarısı bir çöldeydim,bu çöle daha öncede gelmiştim kumların rüzgara dokundukça çizdiği yumuşak kavisler,kalbimin yarattığı bu ıssızlık,tepemde beynimi fokurdatan güneş benim eserimdi..ben yaratmıştım bu diyarı ve ne zaman kaçıp saklanmak istesem kendimi bulduğum tek limandı...kumlarda rüzgarın silemediği bütün eskimiş ayak izleri ,defalarca aynı susuzluktan ve aynı açlıktan ölmüş insan iskeletleri,hepsi ama hepsi benimdi..kimbilir kaç kez kaçıp buraya saklanmış ve kaç kez tam da burada ölüme terketmiştim kendimi..yüküm ne zaman ağır gelse aklımı okşayan kaçık eller bana kendimi bildim bileli hep bu çölün türküsünü söyledi,muhteviyatı değişse bile nakarat hep aynı nakarat..buraya her geldiğimde duyduğum sonsuzluk, hiçliğimi anlatan bu yorgun nakarat,kumların ters bir rüzgarla beni yok edebileğini bildiğim şefkatli tehditleri,bu kıpır kıpır çöl benim biricik sırrımdı..şimdi artık güvendeydim ve kimse kılıma dokunamazdı çünkü çöl içimdeki deve tekrar can bulaştırmış onu tekrar uyandırmıştı,dev karnımı okşuyordu ve söz veriyordu bebeklerime hiç birşey olmayacaktı..gözgöze geldik ve minnet duydum koca cüssesine,iyi ki vardı..neyse ki vardı..ben minnetimle önünde secdeye geldiğim devle tekrar karşılaşmanın heyecanı ve mutluluğuyla başetmeye çalışırken bir elin omzumda gezindiğini duydum,beni uzun uzun aradığı belliydi..omzumu tutup sallamaya başlayan bu elle birleşen ses ''ceyda hanım,ceyda hanım işlem tamam masadan kalkabilirsiniz artık'' diyordu..hemşire elinde iki ayrı tüpte duran birinde sağ birinde sol yazan amniyo sıvımla bana bakıyordu,pratisyen hekim dosyama birşeyler yazıyordu,prof.elini lavaboda yıkıyordu.. hemşire olduklarını tahmin ettiğim diğer iki kadın işlem sonrası ortalığı topluyordu...masadan kalktım,kendime çeki düzen verdikten sonra hemşirenin zarf içinde elime tutuşturduğu amniyoları genetik labaratuarına götürmek üzere hemşireden aldığım yol tarifiyle dışarı çıkmak için kapıya yöneldim,kapıyı kapatmadan önce dönüp son kez odada az önce yokettiğim ama işlerini ehli ile yapan bu insanlara baktım,okadar uzakta ve geride kalmışlardı ki daha kapıyı kapatmadan kim olduklarını hatılamakta zorlandım...kapıyı tamamen kapadım ve başımı kaldırınca odanın dışında benden sonra amniyoya girecek kadıncağızın soran telaşlı gözleri ile karşılaştım,elimle omzuna dokundum belki içeride dolaşan hayallerin bir kısmı ona da bulaşır diye...umarım bulaşmıştır...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…