- 15 Ekim 2007
- 4.471
- 17
- 683
evet de işte ben bi türlü o adımı atamadım demek zamanı şimdiymiş çok şükür şimdiki halimize. ben o kadar çok foto çektim ki canım kameram bozuldu o kadar diyim sana ve şu an tamirde olduğu için sadece diğer video kamerayla videolarını çekebiliyorum. bi de cep telimle çekmeye çalışıyorum ama müsade etmiyor kesinlikle telefonu görünce direk tırtıl gibi üstüme çıkıp elimden almaya çalışıyo ve ben çekemeden saklamak zorunda falan kalıyorum. feysten ben seni bulurum o zaman
he bul eklen. ben çok çekemedim. zavallı oğlumun az resmi var. i phone falan da yok. ve evet çok komikler. cep teli görseler onu tutturuyorlar ev telefonu görseler onu. hayır biriyle konuşurken diiğerini verip rahat edeyim diyorum olmuyor. kumandada da televizyon kumandasının pilini çekip verdim. bakıyor bir işe yaramıyor dijitürk ü isterim diye tutturuyorlar. 9. aydan sonra ayrı bir bal oldular.
cumartesi kontorolümüz vardı kan aldılar demir vs bakmak için. artık herşeyden anlıyor ya canı da acıyacak diye bir ağla ben. adama ilk seferde damarı bulursunuz değişl mi dedim. o da evet inşallah ama siz böyle derseniz dedi. hemşire isterseniz siz dışarıda bekleyin dedi. ben de bakıcıya bırakıp çıktım. valla batu benim kadar ağlamadı. allah önemli bir dert vermesin. ay ne tuhaf birşeymiş anne olmak.
aaa resim koymuşsun pek şirin olmuş. zaten öyleydi ya maşşallah. ay biz de sallanıyoruz. ama parkta evde salıncakta uyutuluyoruz diye gıcığız salıncağa
aynen çalışan telefon çalışan kumanda çalışan notebook olcak oyuncakları olmucak anlıyorlar yemiyorlar. 9 aylık kontrolünde bizde kan verdik. bizim demir eksik çıktı 2 ay daha devam dedi doktor. beni de hemşire dışarı çıkardı. babası tuttu merti ben kulağımı dayadım ne zaman çığlık atcak diye elinden iki tüp kan aldılar ve biliyor musun benim oğlum gıkını çıkartmadı bende noldu acaba diye beklerken kapı açıldı içeri düşüyodum bi baktım ikinci tüp alınıyor benimki öyyle duruyor şok oldum çünkü aşılarda hep bi vıyak demişliği vardı. ah bile demedi kereta. ben olsam derdi kesin. bizim oğlanlar cesur çıktı. amin allah sağlıklarını mutluluklarını göstersin hep. bizimki de bayılıyo parka salıncağa eğer ben olursam karşısında böyle gülücükler atıyo bakıcıya bu kadar henüz yüz vermiyo ama alışcak tabi. buldum ekledim seni.
bu forumu hemen hemen baştan okudum burda bebeğine kavuşan hiçbir annenin nazar değer diye bişey dediğine şahit olmadım.alabama evet canım seni anlıyorum.ben okuduğumda bişey diyemedim,belkide burda pek tartışma yaşanmadığından.allah herkesin bebeğini korusun anne babasına bağışlasın.
ben kendi kendime diyorumki eğer ben kavuşursam bebeğime en umutsuz kişilere bile bakın ben böyle başardım diyecem diye düşünüyorum.sende hiçte kaba değilsin canım aslında senin yaptığın doğru.
şimdi ben ilaçsız tedaviye başladım.sadece klomen kullandım.her ay tek tek toplayıp biriktirecez.
canım yaşın burada birçok kişiye göre çoook genç. benim doktorum dediği gibi ne var 1 düşük yapmakta, o bebeğin yaşamasındansa yaşamaması çok daha hayırlı (çok büyük çoğunluğunda bebekte genetik bir bozukluk olduğu için doğal seleksiyon oluyor vücut atıyor) sokağa çıkıp sorsan her dört kadından biri ya düşük yapmıştır ya bir tanıdığı yapmıştır, doğacak bebek doğar. senin ve eşinin bir genetik bozukluğunuz kanda pıhtılaşma sorunun vs yoksa yine hamile kalır ve sağlıkla kucağına alırsın inşallah. doktoruna de. aslında yaşın genç ve sadece 1 düşüğün var anladığım ama istersen genetik testlerinizi ve pıhtılaşma testinizi yaptırın içiniz rahat bebeğinizi bekleyin. sanırım hepimiz benciliz. öncelikle kendi çocuğumuz olsun istiyoruz. halbuki sevginin emekle geldiğini biraz vicdanlı ve sevmeyi bilen biriysen baktığın her bebeğe aynı hisleri duyacağını biliyorum. ama yine de hemen herkes benim bir parçam olsun diyor. tedavi görüp hamile kalan bir kadının yazdıklarını hatırlıyorum. çocuğum benim gözlerimle baksın istedim diye yazmıştı. bana bencilce gelmişti. aklımda kalmış. şimdi oğlumun gözleri aynı benimkilere benziyor ve evet benim gözlerimle bakıyor. hatta ona baktığımda komik geliyor bu durum. peki benim gibi bakmasaydı sevmeyecek miydim? aman işte kendi gözlerin sevdiğinin gözleri kaynanın gözleri veya x in gözleri. önemli olan minik bir varlığı büyütmen ve ona sevgini vermen. inşallah bundan sonrası istediğin gibi olur.
arkadaşım sen içini ferah tut hayırlısıyla allahtan istemeye devam et. kötü bir tecrübe yaşamışsın ama bi dostumun düşen bebeğine müdahale etmek adına doktorunu aradığında doktoru başka ülkede olduğu için ona sakın kurtarmaya çalışmayın düşecekse düşsün üzülme dediğini hatırlıyorum bu tabi dışardan kolay söylenen yaşayanın ne kadar kahrolduğunu göz ardı edemeyeceğimiz bir durum ama her kalan işte bir hayır vardır diyip önümüzdeki maçlara bakıcaz. sende yumurta olduğu sürece her ay umudun var dimi ayrıca ben bu cümleyi söyleyenlerin alayına karşıyım "TAMAMEN KENDİM İÇİN BİR BEBEĞİM OLSUN İSTİYORUM" dünyada kendi için bebek istemeyen mi varmış kimmiş onlar ya yemesinler beni. herkes kendi için bebek istiyor ben bebeğimi kendim için yaptım tüm hatunlarda doğası gereği kendi için bebek yapar. kaynanama anneme kardeşime halalarına yapmadım ben çocuğumu kendime yaptım ohhhhh iyiki de yapmışım. çok isteyen yapsın kendine bebek. rahat ol bu dünya üstünde başkkası için bebek yapan yok ki. bi de kendimizi egoist mi hissedeceğiz. 55 inde doğuran da var 15 inde doğuranda var. kimse kimseye karışamaz yargılayamaz. sen gücünü topla kendi devini uyandır. aşkın metafiziğinde kadının türünü devam ettirebilmesi için doğurma güdüsü doğuştan var anlamsız değil hiçbirşey. ama sebepleri araştır birdaha ki denemende aynı şeyleri yaşamamak adına araştırmalarını yap gerekli soruları doktoruna sor derim naçizane.
sağol verdiğin moral için deniz bulut. 10 yıl ara ile iki kez hamile kaldım ve ikisi de düşük ile sonuçlandı. Açıkçası bu 10 yıl boyunca bebek sahibi olmak için çabalamadım. En büyük pişmanlığım bu olsa gerek.Ama bundan sonra çabalayacağım. Benim etkilendiğim nokta ikide iki kayıp ile sonuçlanması gebeliklerimin... 38 olan yaşıma çoook genç dediğin için ayrıca teşekkürlerben de kendime böyle telkin etmeye çalışıyorum..
son derece haklısın alabama. doktorum ile kurban bayramından sonrası için randevulaştık. Gerekli bulduğu testleri yapacak. Testlerin sonuçlarına göre bir yol haritası çıkaracağız...
Bu arada herkes için uyarı: tam mevsim dönümündeyiz. havanın ne yapacağı belli değil. ben de dahil olmak üzere çevremdeki hemen herkes nezle-grip arası bir şey geçiriyoruz. Lütfen kendinize ve bebişlere dikkat edin.
Bebişlerini doğurmuş güzel anneler gerçekten çok tatlısınız ki hala buralarda yazıları okuyor,üşenmiyor cevap yazıp önerilerde bulunuyorsunuz.Ben temmuz ayına kadar bu formdan bi haberdim.Şubatta aşılamanın asını bile bilmeden gidip yaptırdım.Dr yapalım dedi ok.dedim.Sonra baktım iş ciddi aşılama masal oldu.Dur dedim yaz gelsin okullar kapansın elin çocuklarını kendi derdim yüzünden yüzüstü bırakmayayım rapor filan almam gerekir almayayım.Herkes hadi geç kalıyorsun tüp bebeğe git derken benim kafa havalarda.Düzenli hormon tahlillerimi yaptırıyorum fsh 6 larda.Bir öğrenmişim fsh düşükse no problem diye umursamıyorum.bir kışı geçirdim böyle cahil cahil.Haziranda ablamın bir arkadaşının aracılığıyla ilk adımı attık.Kendi drundan randevu aldı bana.8 yıl önce kendisi de ona tedavi olmuş 2.denemedi 2 kız dünyaya getirmiş.Bir umutla önce filmimi çektirdim sonuç süper iyi,tahlillerimi yaptırdım her değer yerli yerinde.Tuttuk gittik biz buna elimde raporlarla.Yaşımı sordu 43 dedim.Eşim 41 yaşında.(bu yaşları da hiç takmıyorum çünkü yeni evliyiz ve vallahi de billahide en az 10 yaş genç gösteriyoruz.Ben 1.65 boyunda ve 48 kiloyum.Vücut hiperaktiflikten çok fit.Ama o sevgili dr tipime mipime bakmadan hatta muayene bile etmeden direk donörden bahsetti.Başarı oranı %70 lerde filan dedi.Ben tamam oldu bu iş doktoruna geldim diyorum içimden.Diğerinden biraz daha pahalı diyor olsuuuun diyorum kendi kendime.Eşim ablam ve arkadaşı anlamışlar ama ben hiç duymamışım ki böyle bi şey.İlgi alanım değil bi şey değil.Neyse anladım ve başımdan vuruldum o an.Tamam da dedim bende bi problem yok eşimde sperm sayısı gayet normal niye böyle bir şeyi yapalım.İşte o andan itibarende yumurta rezervi azlığı,yok efendim yumurta yaşlanmasıyla tanışmış oldum.Yaşım itibariyle problem oymuş dedi.Kalktım çıktım ve işte aslında benim serüven de o andan itibaren başladı.Sonra Çok güvendiğim 2 drla ilk tüp bebek denemesi tek yumurta ve oda döllenmeyerek hüsran...Ama yine de hiç bir şey bilmiyordum.Taaa ki tüpten sonra belki birazda hormonların etkisiyle karalar bağlamış evde kös kös otururken google ye 40 yaşından sonra anne olan var mı diye yazdım ve kk ile tanıştım İlk okuduğum yağmursesinin yazısı oldu.Bir ağlamak ama bağıra çağıra valla.:))Kesinlikle de üzüntüden değil ama.Sanki uçsuz bucaksız denizin ortasında çıkabileceğim bir ada bulmuştum o an.Ne bileyim işte çölün ortasında yemyesil bir vaha gibi.Yağmur sesinin hikeyesinden büyük bir umut çıkardım kendime.Silkinip kendime gelmeme sebep oldu.2,5 aydan beri tatile gittiğimiz bir haftanın dışında her gün her fırsatını bulduğumda kknün tüpbebek konulu topiklerine girip çıkıyorum:):)En çok bu topiği sevdim dememin sebebi de aslında siz bebeklerine kavuşan annelerin çok samimi önerileri oldu.Ne çok şey öğrendim ben sizlerden.Adını sanını duymadığım bitkiler sular,söylerken ilk başlarda tekerleme gibi gelen ama sonra içimi huzurla dolduran arapca cümleler dualar...Daha neler neler...Teşekkür ederim kızlar.Bir şey için mücadele verirken bilinçli olmanın güzelliğini şimdi daha iyi anladım.Hiç bir şeye artık ön yargıyla yaklaşmıyorum.Bebeği hem kendim hem de sevgilim için istiyorum.19 yıllık öğretmenim.Bunun 6 yılını okul öncesi çocuklarla çalışarak geri kalanını da ilköğretimin 1.kısmında geçirdim.2 kere 1.sınıftan alıp 5 ten mezun ettim.Bu yıl kuzularımla 3.sınıfa başladık.Öğretmenlik hayatım boyunca hep onlar bana ben onlara hayran olduk.Birlikte sınıf atlayıp büyüdük sevgimizi büyüttük.Hiç bir gün de içimden bir tanesini evime getirebilsem benim çocuğum olsun diye geçirmedim.Hatta ablalarımın çocuklarını bana bıraktıklarında sevdim kokladım okşadım sonra da gelip alsalar normal hayatıma geri dönsem diye düşündüm.O yüzden sevgili arkadaşlar,sakın korkmayın bebelerinize kimse kıskançlıkla bakmaz gibi geliyor bana.En azından ben kendim adıma söyliyeyim sadece mutluluğunuza ortak oluruz hepsi bu.Nazara gelince annem bir maşallah bin nazarı bozar der ve ben de çok inanırım o söze.Her güzel olan şeye maşallah hele sizler gibi aylarını yıllarını özveriyle geçirip,büyük emekle bebek sahibi olanlara çocuklarıyla birlikte bin bir kere Maşallah..Lütfen buralarda kalın.Hem umut hem de ışık olun.Benim hiç bıkmadığım ve gocunmadığım kelime teşekkür etmektir.Bu yazdıklarımı okuyan herkese teşekkür ederim.Sevgilerimle...
İyi geceler sevgili meslektaşım,dün gece yazını okudum ve yatakta sevgilime söz verdim bir daha hiiiç sigara içmiyeceğim diye.E...lafla peynir gemisi gerçekten yürümüyor:)))Elimden geleni maddi manevi yapmama rağmen bi türlü eski dostumdan ayrılamadım.Yemin ederim bu işin en zor kısmı da buymuş meğer.Bu akşam üstü okuldan eve geldim sanki çenem kilitlenmiş kasılmış bi şeyler olmuş gibi.Duşa girdim kendime geleyim diye.Anladım ki nikotin krizi.Bu bir yıl içinde 4.bırakma girişimim.en uzunu 1 ay sürmüştü ama onunda zaten yirmi günü şiddetli gripten yatakta geçmişti.Bayram tatilinde de 6 gün içmedim 7.gün okula gittim kızların ellerinde çaylar püfür püfür tüttürüyorlar.Şeytan zaten yanımdan bir dakika ayrılmıyor hoooop yine en başa.Neyse dün gece yazını okuyunca kendimle bir kere daha yüzleştim ve dedim ki kızım insanlar ne fedakarlıklar yapıyor sen bebek istiyorum diyor ama bildiğinden de şaşmıyorsun.Sabah eczaneye telefon ettim biesteron deha ve pre seed sipariş verdim Akşam üstü gidip aldım 198 tl bayıldım senin yüzünden haberin olsun :))DEHA yI daha önce kullanmıştım o kolayda şu pre seed midir nedir bana biraz etici geldi ama yapıcak bi şey yok kullanılacak.canın epey sıkkın vallahi sırf sana moral olsun diye yatmadan yazmaya karar verdim. belki biliyorsundur bende 3 yıl 9 ay uğraştım gerek doğal yolla gerek yumurta takibi ve tedavinin taşlı yolları. evet bence de doğru topiktesin ben bu topiğin amacına ulaştığı için bugünlerde sessiz kaldığını düşünüyorum. bizler bebeklerimiz büyüdükçe işimiz zorlaştığı için ve aynı zamanda işe güce de entegre olmaya çalıştığımız için gelemiyoruz. ardımızdan gelen henüz anne adayı olamamış arkadaşlara tavsiyem konuşun arkadaşlar sadece isim listesi yapıp herkese iki satır yazmayın kendinizi yaptıklarınızı anlatın. hangi merkeze gittiniz ne konuştunuz miyomunuz kaç cm kist mi var doğum kontrol hapı mı kullanıyorsunuz preseed mi kullanıyorsunuz ne biliyim soğan kürü mü yapıyorsunuz buğday çimi mi vs vs vs. çabalarınızı görüşmelerinizi neye kaç para verdiğinizi yazın empati kurun karşınızdakinden sizi okumasını yani sizi kuru kuru sormasını beklemeyin sorsa nolcak ki zaten paylaşım olmaz ki bu şekilde topikte ölür gider. neyse ben sana kendimi özetleyeyim haa unutmadan zarpdenizin bi yazısı vardı şimdi o aklıma geldi tüm yaptıklarını yazdığı uzuuun bir yazı vardı geçmişte onu bulun çıkartın okuyun derim.
gelelim bana ben ve eşim en az beş altı doktora muayene olduk kaçar defa sperm testleri hormon testleri yapıldı hatırlamıyorum rahim filmini kendi isteğimle doktora reçete yazdırarak çektirdim. herşey normal dediler. eşimde de sorun yoktu. eşim takıntılı doğal olsun niye olmuyo madem herşey normal diye beni çok geciktirdi. 3 yıl sonra yada 3 yılın dolmasına birkaç ay kala rezerv azalıyo yaş geçiyo diye diye en sonunde aşılamaya ikna oldu. ben 35 yaşında evlendim yaş 38 olmuştu. olmayacak benim çocuğum diye yüzde 80 kendimi ikna etmiştim. bu arada fosur fosur sigara içiyordum. kilo almıştım. çok olmasada hayatımızda alkol de vardı. aynen biz de eşimle birbirimizi çoook seviyoruz orda problem yok. geziyoruz tozuyoruz bi taraftan da olmasa da olur düşüncesi var savunma mekanizması işte. ama ben hayatım boyunca anne olmayı istedim ve hep gözüm çoluk çocuktaydı. hamile kalamadıkça ve hamile gördükçe nasıl içimin ezildiğini ancak sizler anlarsınız. arkadaşlarımın profillerine bile bakarken hep çocukluların bebeklilerin profillerinde gezerdim. bir aşılama negatif bir tüp negatif yaşadım diyeceksin ki nedir ki bi çok insana göre bişi değil. evet belki öyle belki de her bir nefatif kendi içinde 9 dan büyük deprem. insan yaşadıkça anlıyor. ama ben iki depremi yaşayınca ya kendimi değiştircem ya bu sevdadan vazgeçicem dedim. çünkü çok gergindim. ben defalarca yaşanan negatif aşılamaları ve tüp denemelerinin verdiği o depresyonu 3 sene 36 ay her ay regl olarak yaşamıştım aslında onlar da benim için hep negatifti. bir gün gecikse acaba hamilemiyim regl olursun üstüne mi gördüm. rüyalardan medet ummalar. sağın solundaki insanların bitmez beklentileri soruları bakışları. kendince saçma sapan yorum yapmaları. niye olmuyor demeyi bıraktım. neden olmasın dedim. allahın hepimiz sevgili kullarıyız ben hayırlısını istiyorum bu arada hiç olsun illede olsun demiyorum hayırlısıyla olsun ömürlü sağlıklı mutlulukla olsun derdindeyim. bi sıkıntı üzüntü yaşayacaksam hiç olmasın diyorum allahla konuşuyorum. son kararım ikinci tüp denemesini yapcam hiç kendimi germicem. sonra madem bu iş beşlere onlara varıyor. bende anasını satiyim param oldukça denicem bi yaş sınırı koycam kendime o yaşa gelene kadar oldu oldu olmadı hayatımı yaşıcam napim. ha sigara bırakıldı ikinci denemede ve hersabah baltarçınçörekotu yedim bir çorba kaşığı. aç karna her sabah. opu işlemine kadar. eşime de sperm morfolojisinde ufak bir sıkıntı olduğu için e vitamini vermişti doktor onu ihmal etmedim içirdim. bide kendime dedimki doktora gitcem alcam kitabı elime beni bi saat bile bekletseler kızmıcam germicem orda beklicem eşimi götürmedim sadece opuda ve transfer günü geldi o kadar. çünkü o da beni geriyordu. son bişi bi uğurum vardı onu da hep yanımda taşıdım başından sonuna kadar. doğum yaptığım gün de dahil. ve tüm sonuçları kabullendim en baştan. çok şükür oldu. 40 olmadan anne oldum. transfenden sonra inandığım birşey yaptım ne olduğu önemli değil. ben ananas yedim çekirdek çıtlattım belki fasa fisoydu ama ben işe yarayacağına inandım. hayatımda ilk ve tek kez hamile kaldım. Merti doğurdum allahıma binlerce kez hamd olsun. hep dua ediyorum sadece size sizin gibi anne olmak isteyen tüm kadınlara allah yardım etsin. allahla konuşun. içten değil dışınızdan sesli sesli ona dönerek söyleyin. ve kendinizi yargılayın temizleyin kimseye mana bulmayın kimsenin çoluğunu çocuğunu kıskanmayın kötü düşüncelerden tamamen arının. içinizde hiç negatiflik barındırmayın. hakkınızdan fazlasını istemeyin oburluk yapmayın gönlü zengi gözü tok olun. bunları laf olsun diye söylemiyorum hiçkimse üstüne alınmasın. saf olmaya çalışın in cin olmaya çalışmayın kimseyi değil kendinizi kandırmayın. şeffaf olun. yazdıklarınız paylaştıklarınız gerçek olsun olmak istediğiniz gibi yazmayın olduğunuz gibi yazın. demagoji yapmayın kendinizi acındırmaya çalışmayın. kendi çapınızdan bişiyleri çözdüm sanıp insanları kategorize etmeyin falan falan falan.
niye senin nezlinde yazıyorum bilmiyorum bana yazdıkların duyguların çok içten ve samimi geldi arkadaşım inşallah hamile kaldığında seninle sevineceğim inanıyorum ki her kadın birgün anne olacak.
telli babaya gidin istanbuldakiler kısacık bi tel alıp adak adayın dileğini zolsun.
lafla peynir gemisi yürümez bişiler yapın. biri bişi söylüyosa süzgecten geçirin payınıza düşeni yapın. armut piş ağzıma düş olmuyo işte napalım uğraşıcaz uğraşcaksınız.
ha bu arada denizbulut ben kimsenin nazarından korkmuyorum aslında biraz o düşüncenin altını çizmek istedim ben bi müsahit zamanımda resim koyacağım merak etme ama görenler olacak göremeyenler olacak. herkes göremeyecek. uzun lafın kısası meryenin yazıdığına ben biraz bozuldum. bi dünya insan kuyrukta bizim çocuklarımızın resmini takip etmiyor burda etse nolur ne nazarı canım. oku üfle kalbin temiz olsun kimse senin çocuğuna nazar etmes. ayrıca bu dünyada bi sen misin anne. kızmaca yok meryecim o zaman beben yokken buraya niye geldin kimbilir senin kimlere nazarın değdi dimi ama.?
Sevgili meslekdaşım uzun zamandır yazdıklarını okuyorum ama yazma fırsatı bulamamıştım.O kadar samimi ki yazdıkların içinden aşk fışkırıyorEşine olan aşkını ve evlat sahibi olabilmek için çabanı takdirle izliyorum.Yaştan dolayı hepimiz de aynı paniği yaşıyoruz .Sana tavsiyem tedavin sırasında şu kürlere çok yönelme sadece beslenmene dikkat et.Bu bitki kürlerinin açıkçası yumurtanın kalitesini çok geliştirdiğine inanmıyorum.Tedavini aksatmaktan başka bir işe yaramıyor.Geçenlerde bir belgeselde izlemiştim Fransada refloksoloji tedavisinin hamileler üzerindeki etkisini anlatıyordu.Ayaklara bir masaj yaparak kadınların hamile kalabildiğini iddia ediyorlar ve bir sürü kadın da hamile kalmış.Bilim adamlarının iddiası da şöyle bilimsel hiçbir geçerliliği yok bu sadece plasebo etkisi! Yani kadınlar bunun iyi geleceğine kendilerini inandırıp hamile kalmışlar beyin gücü anlayacağın :) Psikolojini sağlam tut ve yoluna devam et bence. Olumlu düşün,olacağına inan.Her şey gönlünce olsun.Güzel haberlerini bekliyoruz...
bende yenıyım yaş 36 2 düşük var 1rı ılkı ynı ıltıhabık 2cısı mol gebelık parsıyell olaandan 1 yıl bekle dıyor doktorrrrrrr offff yenı dusuk yaptımmmmmm
canın epey sıkkın vallahi sırf sana moral olsun diye yatmadan yazmaya karar verdim. belki biliyorsundur bende 3 yıl 9 ay uğraştım gerek doğal yolla gerek yumurta takibi ve tedavinin taşlı yolları. evet bence de doğru topiktesin ben bu topiğin amacına ulaştığı için bugünlerde sessiz kaldığını düşünüyorum. bizler bebeklerimiz büyüdükçe işimiz zorlaştığı için ve aynı zamanda işe güce de entegre olmaya çalıştığımız için gelemiyoruz. ardımızdan gelen henüz anne adayı olamamış arkadaşlara tavsiyem konuşun arkadaşlar sadece isim listesi yapıp herkese iki satır yazmayın kendinizi yaptıklarınızı anlatın. hangi merkeze gittiniz ne konuştunuz miyomunuz kaç cm kist mi var doğum kontrol hapı mı kullanıyorsunuz preseed mi kullanıyorsunuz ne biliyim soğan kürü mü yapıyorsunuz buğday çimi mi vs vs vs. çabalarınızı görüşmelerinizi neye kaç para verdiğinizi yazın empati kurun karşınızdakinden sizi okumasını yani sizi kuru kuru sormasını beklemeyin sorsa nolcak ki zaten paylaşım olmaz ki bu şekilde topikte ölür gider. neyse ben sana kendimi özetleyeyim haa unutmadan zarpdenizin bi yazısı vardı şimdi o aklıma geldi tüm yaptıklarını yazdığı uzuuun bir yazı vardı geçmişte onu bulun çıkartın okuyun derim.
gelelim bana ben ve eşim en az beş altı doktora muayene olduk kaçar defa sperm testleri hormon testleri yapıldı hatırlamıyorum rahim filmini kendi isteğimle doktora reçete yazdırarak çektirdim. herşey normal dediler. eşimde de sorun yoktu. eşim takıntılı doğal olsun niye olmuyo madem herşey normal diye beni çok geciktirdi. 3 yıl sonra yada 3 yılın dolmasına birkaç ay kala rezerv azalıyo yaş geçiyo diye diye en sonunde aşılamaya ikna oldu. ben 35 yaşında evlendim yaş 38 olmuştu. olmayacak benim çocuğum diye yüzde 80 kendimi ikna etmiştim. bu arada fosur fosur sigara içiyordum. kilo almıştım. çok olmasada hayatımızda alkol de vardı. aynen biz de eşimle birbirimizi çoook seviyoruz orda problem yok. geziyoruz tozuyoruz bi taraftan da olmasa da olur düşüncesi var savunma mekanizması işte. ama ben hayatım boyunca anne olmayı istedim ve hep gözüm çoluk çocuktaydı. hamile kalamadıkça ve hamile gördükçe nasıl içimin ezildiğini ancak sizler anlarsınız. arkadaşlarımın profillerine bile bakarken hep çocukluların bebeklilerin profillerinde gezerdim. bir aşılama negatif bir tüp negatif yaşadım diyeceksin ki nedir ki bi çok insana göre bişi değil. evet belki öyle belki de her bir nefatif kendi içinde 9 dan büyük deprem. insan yaşadıkça anlıyor. ama ben iki depremi yaşayınca ya kendimi değiştircem ya bu sevdadan vazgeçicem dedim. çünkü çok gergindim. ben defalarca yaşanan negatif aşılamaları ve tüp denemelerinin verdiği o depresyonu 3 sene 36 ay her ay regl olarak yaşamıştım aslında onlar da benim için hep negatifti. bir gün gecikse acaba hamilemiyim regl olursun üstüne mi gördüm. rüyalardan medet ummalar. sağın solundaki insanların bitmez beklentileri soruları bakışları. kendince saçma sapan yorum yapmaları. niye olmuyor demeyi bıraktım. neden olmasın dedim. allahın hepimiz sevgili kullarıyız ben hayırlısını istiyorum bu arada hiç olsun illede olsun demiyorum hayırlısıyla olsun ömürlü sağlıklı mutlulukla olsun derdindeyim. bi sıkıntı üzüntü yaşayacaksam hiç olmasın diyorum allahla konuşuyorum. son kararım ikinci tüp denemesini yapcam hiç kendimi germicem. sonra madem bu iş beşlere onlara varıyor. bende anasını satiyim param oldukça denicem bi yaş sınırı koycam kendime o yaşa gelene kadar oldu oldu olmadı hayatımı yaşıcam napim. ha sigara bırakıldı ikinci denemede ve hersabah baltarçınçörekotu yedim bir çorba kaşığı. aç karna her sabah. opu işlemine kadar. eşime de sperm morfolojisinde ufak bir sıkıntı olduğu için e vitamini vermişti doktor onu ihmal etmedim içirdim. bide kendime dedimki doktora gitcem alcam kitabı elime beni bi saat bile bekletseler kızmıcam germicem orda beklicem eşimi götürmedim sadece opuda ve transfer günü geldi o kadar. çünkü o da beni geriyordu. son bişi bi uğurum vardı onu da hep yanımda taşıdım başından sonuna kadar. doğum yaptığım gün de dahil. ve tüm sonuçları kabullendim en baştan. çok şükür oldu. 40 olmadan anne oldum. transfenden sonra inandığım birşey yaptım ne olduğu önemli değil. ben ananas yedim çekirdek çıtlattım belki fasa fisoydu ama ben işe yarayacağına inandım. hayatımda ilk ve tek kez hamile kaldım. Merti doğurdum allahıma binlerce kez hamd olsun. hep dua ediyorum sadece size sizin gibi anne olmak isteyen tüm kadınlara allah yardım etsin. allahla konuşun. içten değil dışınızdan sesli sesli ona dönerek söyleyin. ve kendinizi yargılayın temizleyin kimseye mana bulmayın kimsenin çoluğunu çocuğunu kıskanmayın kötü düşüncelerden tamamen arının. içinizde hiç negatiflik barındırmayın. hakkınızdan fazlasını istemeyin oburluk yapmayın gönlü zengi gözü tok olun. bunları laf olsun diye söylemiyorum hiçkimse üstüne alınmasın. saf olmaya çalışın in cin olmaya çalışmayın kimseyi değil kendinizi kandırmayın. şeffaf olun. yazdıklarınız paylaştıklarınız gerçek olsun olmak istediğiniz gibi yazmayın olduğunuz gibi yazın. demagoji yapmayın kendinizi acındırmaya çalışmayın. kendi çapınızdan bişiyleri çözdüm sanıp insanları kategorize etmeyin falan falan falan.
niye senin nezlinde yazıyorum bilmiyorum bana yazdıkların duyguların çok içten ve samimi geldi arkadaşım inşallah hamile kaldığında seninle sevineceğim inanıyorum ki her kadın birgün anne olacak.
telli babaya gidin istanbuldakiler kısacık bi tel alıp adak adayın dileğini zolsun.
lafla peynir gemisi yürümez bişiler yapın. biri bişi söylüyosa süzgecten geçirin payınıza düşeni yapın. armut piş ağzıma düş olmuyo işte napalım uğraşıcaz uğraşcaksınız.
ha bu arada denizbulut ben kimsenin nazarından korkmuyorum aslında biraz o düşüncenin altını çizmek istedim ben bi müsahit zamanımda resim koyacağım merak etme ama görenler olacak göremeyenler olacak. herkes göremeyecek. uzun lafın kısası meryenin yazıdığına ben biraz bozuldum. bi dünya insan kuyrukta bizim çocuklarımızın resmini takip etmiyor burda etse nolur ne nazarı canım. oku üfle kalbin temiz olsun kimse senin çocuğuna nazar etmes. ayrıca bu dünyada bi sen misin anne. kızmaca yok meryecim o zaman beben yokken buraya niye geldin kimbilir senin kimlere nazarın değdi dimi ama.?
Canım ne yazık ki 100 mesajı hala dolduramadım:)))İlgin için çok teşekkür ederim.Durumuna çoook üzüldüm diyemiyorum çünkü dünyada öyle dertler varki allah hiç birimize vermesin.Bizimkisi onların yanında fasa fiso.Allah bize ve sevdiklerimize ve de herkese öncelikle dermansız hastalıklar verip çektirmesin.Ben bunu ailemde iki kere yaşadım biliyorumPerşembe günü için sana şans dilerim.Senin gibi bilinçli kadınların elinden kurtulacak hiç bir şey yok.Eminim başaracaksın.Allah yardımcın olsun senin hepimizin.Kendine iyi bak sevgiler...Maimut günaydın canım,nerede ve kime gidiyorsun.Aslında şu biriktrme işi bana da çok mantıklı geliyor.Bir de kaç yaşındaydın sen?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?