ya gerçekten herada gözlerim doluyor anında hale hanım ın yanıda bile iki defa gözlerim doldu(şuanda da öyle)
9 aydır yaşadığım sürece bak onca hazırlık yordu beni düğünde az bi kaç ay dinleneyim sonra yaza çocuk düşünürüm derken pat diye hamilelik ve pat diye kürtaj çıktı bende. hadi bunu hazmetmeye çalıştım bi iki ay sonra çocuk düşündüm aa bide ne göreyim bir beraberlikle gelen hamilelik bu sefer gelmiyor birtürlü neyse doktora gittim hiç bir sorun yok dediler olur. eh bekle yok yani sonra dediler rezervin az tüp yaptır (7 folikül var)başka sorun yok sonra diğeri dedi rahim duvarında ince tüp yaptır falan tam buna da konsantre olayım derken bu seferde kist çıktı ve folikül 2 ye düştü.ekinim 22 sinden beri kaç doktora gittiysem herbiri bir öncekinden daha fazla sorun tespit etti ve daha fazla olumsuz konuştu.
tamam isyan etmiyorum elbette ama yüreğim bu kadarcık ayda bu kadar sorunu hazmedebilecek genişliğe sahip değil.olmayacak diyorum artık.bir insan hayatta herşeye mi zor sahip olur ? herşeyini mi tırnakları ile kazıyarak elde eder? bu kadar çok mu sınavdan geçmek zorunda kalır?gözyaşlarımı tutamıyorum gerçekten şuan da içime kapandım günlerdir zaten.benden sonra kaç evlenen kaç tanıdığım varsa hepsi hamile şuan.ben de kalmıştım ama gelişmedi işte. piyango gene bana çıktı. ha piyango bileti alsam amorti bile çıktığını görmedim hoşta şanssızlıklar üzerine hiç sekmez...
şimdi nasıl hissediyorum kendimi biliyor musun ? tek kelimeyle çaresiz... çok badireler atlattım ben bu hayatta hiç yılmadım. herşeyim engin bir sabır ve badireyle oldu. hayatta bir şeye daha mücadeleyle sahip olacak gücü hissetmiyorum kendimde ve olacak diyemiyorum en acısı da bu hiç ümit yok içimde ha bu sorunları yaşamadan önce bekarken bile içimde hiç böyle bir ümüt yoktu zaten... hayırlısını diliyorum gene ve allahım cümlemizle kimseyi bu duygudan mahrum etmesin diyorum. sevgiler...