Sen niye böylesin cidden ??
Yani insanın bu kadar kötü olmasına sebep vardır mutlaka, öylesine depresyondayım demiceksin herhalde..
Ben misal uzun süre senin gibi oldum..
Ailevi sorunlarım vardı, okuyamadım, arkadaşlarımdan uzun süre ayrı kaldım ve s. ve s...
Yaklaşık 2-3 sene içime kapanık yaşadım.. Dış dünyayla neredeyse tamamen iletişimimi koparmıştım..
Ama yine de iyileşmek, normal olmak isteyen bendim.. Yani kimse gelip elimden tutmadı..
En büyük yardımcım dualar oldu.. Camiye gitmeye başladım mesela, yeni arkadaşlarım oldu falann..
Şimdi burda senin dini inacını konuşmak değil niyetim tabi ki de, hadi kalk camiye falan git de diyemem..
Ama inan bana huzur gerçekten orda..
Ben de aşırı dindar biri değilim tabi, ama duasız işim geçmiyor benim..
Hergün camiye de gitmiyorum, namazım desen yarım yamalak olduğu kadar işte, ama her düştüğümde yine dönüp dolanıp duaya gidiyorum..
Yoksa ben nasıl berbat bir hale kalıyorum tahmin bile edemezsin..
Psikolojim de normal değil biliyorum.. Ama her seferinde de depresyona girersem ohooo..
Biraz da yardım edenin olmalı.. Elinden tutan olmalı yani, tekbaşına biraz zor oluyor böyle durumlarda..
Bu seneye kadar gayet iyiydim, uzun zamandır hiç kötü olduğumu da hatırlamıyorum..
Nişanlım vardı çünkü, herşeyimi bildiği gibi bu durumumu da biliyor.. O yüzden elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyordu..
Bu sene çöktüm yine, kaç kere kötü oldum, depresyona kadar geldim Allah biliyor yani..
Normal değilim biliyorum, bir de üstüne nişanlımın olmaması, hele de askerde olması iyice zor duruma soktu beni..
Bu kadar niye yazdıysam artık :)) Yani demem o ki, seni bu durumdan kurtaracak neden hatta nedenler bul..
Valla yaşanmıyor böyle..