Senin alanın neydi? Bankada mı çalışıyordun? İK’da staj yapmıştım Üniversiteseyken.
Tabii çalışmak, üretmek, yeni heyecanlar güzel ama bir yandan da çocuklu hayat çok zor. Çalışıp eve gelip hem çocuk bakıp hem çalışmaya devam ediyorsun. Bu hiç adil değil. Sağolsun eşim çok yardımcıdır ama ne olursa olsun bir erkek bir kadın gibi sorumluluk altında hissetmiyor bence ev işleri ve yemek yapma gibi konularda. Yeni evlendiğimizde çocuk yokken sabah 9.30’dan 18.00’a kadar üniversitede çalışıyordum. 19.00’da yüksek lisans derslerine giriyordum. 22.00’da bitiyordu. 23.00’a doğru ancak evde oluyordum. Eve gelip ertesi günün yemeğini yapıyordum ki bununla bitmiyor çamaşır atıyorsun makineye. Bulaşık makinesi boşaltıp yerleştiriyorsun, saçma sapan gözle görünmeyen gizli işler de var evde bir sürü
Ya ben ne yapıyorum dediğim çok oluyordu. Nasıl yapıyorsun, nasıl üstesinden gelebiliyorsun o da garip...Ama kadın olmak....
Sonra çocuk olunca zaten 1 sene süt izni, yıllık izin, üctetsiz izin derken izinleri bitirince sadece tezim kalmıştı. Onu da yazdım ve eşimle de oturup konuşup çocuğu benim büyütmeme karar verdik. Sanırım zaten bakacak biri olsaydı da bırakamazdım....
Bugüne kadar öyle böyle geldik. Hobilere yöneldim. Arada unuttuğum bilgileri güncellemeye çalışıyorum. İngilizce okudum bitirdim ama insan tabii köreliyor. Kızım. 2.5 yaşındayken ingilizce kursuna gittim tekrar pratik yapabilmek için. O kadar çok unuttuğum şey var ki o harala gürele geçen dönem içinde.
Şimdi kendi çabamla İspanyolca öğreniyorum. Yazılan bir yazıyı genel olarak az çok çıkarabilecek düzeye geldim. Beyni sürekli çalıştırmak ve kendini güncellemek lazım. Bir dönem tamamen boşlukta gibi hissediyordum. Onca okudum, müthiş aktif bir hayattan birden bıçak gibi kesilen çocuklu hayata geçtim. O dönemde sersem gibi hissediyordum birden boşlukta kaldım sanki. Ama kendimi böyle hobilerle ve bir şeyler öğrenmeye-araştırmaya yönlendirerek güncel tutmaya çalıştıkça toparlandım. Yeni bir şeyler öğrenmek bana her zaman iyi gelir. Zaman zaman yine de dibe çarpıyorum tabii ama neyse ki artık eskisi gibi batmaya yakın olmuyorum. Hemen kendimi ittirip yukarı sıçrıyorum yeniden
Dilerim sen de gönlünden geçenlere ulaşırsın. Ama kadın olmak önünde bir ton engel ve sırtında 2-3 kat daha fazla yük olması demek bir erkeğe kıyasla. Ne kadar güçlüyüz aslında....