Eskiden çok güçlüydü, telefon çalacak derdim, cümlem bitince çalardı.
Bir şey yapmak üzereyim diyelim, "şimdi ... kişisi gelecek, o gelip gitsin öyle" derdim, o kişi gelirdi, ben de gidince yapardım.
Saçma olmayan rüyalarım hep çıkardı. Kuzenimin nişanlısından ayrıldığını gördüm, öğlen telefon çaldı, teyzem, "ayrıldılar değil mi" dedim.
Evde kalmadığım bir gün odama girip bir eşyamı çalan akrabamızı gördüm, eve geldiğimde o eşyam yoktu, eve de sadece o kişi gelmiş.
Üniversite sınavına gireceğimde bir gün önceden yapamayacağım, beni çok oyalayıp mutsuz eden bir soruyu ve o sorunun cevabını gördüm, sınavda o soru çıktı, cevabı işaretleyip geçtim.
Bunun gibi daha nicesi. KPSS netimi bile gördüm, millet sınav sonucu beklerken ben zaten biliyordum.
Zamanla bitti. Kendi salaklığım yüzünden. Biri bir şey anlatırken "hııı, biliyorum rüyamda gördüm, devamında da şu şu şu oldu, değil mi?" gibi şeyler söyleye söyleye kendi dilimle bitirdim maalesef.
Bir de bu hislerim varken hiçbir insan hakkında yanılmıyordum. Bir kere görmem yetiyordu. En çok bunu özlüyorum.