8 yıllık evliliğimi bitirsem mi devam ettirsem mi bilemedim

Eşiniz bu tip şeylere sıcak bakan modern biriyse evlilik terapistine gitmeyi deneyin.
Depresyondaymışsınız, mutlaka bi psikiyatriste gidin.
 
merhaba
oncelikle Allah gonlunu ferahlatsin islerini kolaylastirsin guzellestirsin.
cocuk varsa ben bosanmaya karsiyim, tabi eslerin evli kalmasi kalmamasindan daha cok zarar vermiyorsa cocuga. imkaniniz varsa bir evlilik danismanindan yardim alin derim. Aileler bolunmesin
 
terapist ya da psikiatrist arıyorum ama bulamıyorum, hala araştırma halindeyim, internette araştırdığıma göre bulunduğum yerde ikisi de yok, gezerek de cumartesiden cumartesiye araştırabiliyorum...
 


Evet konuyu çözmek istiyorum, ama psikiatrist gerçekten bulamıyorum, ayrıca önüme gelen ilk psikiatriste gitmeden önce de onu araştırmak isterim, tavsiye üzerine gitmek bana daha da mantıklı geliyor, ama şimdilik birisi yok
 
ee psikiyatriste 2 hafta önce gittim, antidepresan kullanıyorum şimdi. Henüz mutlu hissedememekle birlikte hala ne yapacağımı bilemiyorum, eşimle de konuşmaya hazır değilim, nerden başlayacağımı bilmiyorum çünkü, üzerinden nerdeyse 2 ay geçti, artık ne hissettiğimi bile bilmiyorum...Ama bu bencillikten de sıkıldım, o haftada 2-3 kez halı saha maçına giderken ben hiç kendime vakit ayıramıyorum, kendimi sadece çocuğuma adamış durumdayım...Kaçmak istiyorum, kavga etmek tartışmak istemiyorum artık, bu doğru değil biliyorum ama...Sanırım olayın bir sonuca varmasına hazır değilim ama bekledikçe daha da kötü oluyorum...
 

Arkadaşım sana naçizane önerim olacak birde evlilik terapistini dene bende müthiş işe yaradı internetten ulaşabilir İnci Yeşilyurt gerçekten onun öneri ve tavsiyeleriyle 13 yıllık evli olduğum 5 yılda öncesi 18 yıllık eşimi yeniden tanıdım bendeki eksiklikleri giderdim ondaki yanlış davranışların kırıcı olmadan üzerine giderek düzelttim.ve ben tek başıma gittim İnci hanıma inan yararını gördüm.Ve şuan rabbime şükürler olsun yeni veli çiftler gibi birbirimize düşkün yılların verdiği birlikteliğimizin çelik gibi sağlam olmasını sağladı yardımlarından dolayı İnci hanıma minnettarım İstanbulda olduğundan sanada yardımcı olabilir umarım.
 

nazanbasak ancak internetten iletşiim kurabilirim onunla, istanbulda değilim artık küçükj bir şehirdeyim, burda sadece gittiğim psikiatrist çiftlere terapi yapıyorum dedi ama 30dk.sı 120 tl fazla geldi bana, üstelik eşimi de ikna etmem gerek, ve ben gerçekten artık ne hissetiğimi ne düşündüğümü bile bilmiyorum...
 
Son düzenleme:
bi yandan da diyorum böyle devam edip gittiği yere kadar gitsin...boşanmış olunca daha mutlu olucama inanmıyorum, herşey daha kötü olacak gibime geliyor.
 
2 gün önce yine psikiatristle konuştuk, bana dedi ki "eşin seni aşağılayarak kendini yüceltmeye çalışıyor, onun davranış biçiminde değişiklik yapması lazım". Ama tek taraflı çaba bi işe yaramaz tabi, eşimin de gitmesi lazım, eşim de burnu yere düşse eğilip almaz, hatta neden özel hayatımızı psikiatristle paylaşıyosun diye bi de bana kızar. Dün 8. evlilik yıldönümümüzdü ama ikimiz de hiç bahsetmedik bile...
 
senin yerinde olsam ortada çocuk olsa bile boşanmayı tehdit olarak dile getirirdim bir süre ayrı kalabilirsiniz çocuğunu alıp ailenin yanına gidip biraz kafanı dinleyebilirsin. ailem üzülmesin diyorsun ama sen herkesi düşünmekten kendin çok üzülüyorsun.
benim eşimde öyle ailesine çok zügündür. mesela anneme anne demez ama ben onun annesine diyorum. bayramlarda özel günlerde aramak aklına bile gelmez ama kendi annesiyle günde iki üç kere konuşur. sanırım genel olarak kendi ailesine düşkün olur
 
bence eşin seni seviyor ama seni sanki kendi ailesine çekmek istiyor. bir süre ayrı kaldığınızda değişirmi bilmiyorum denemeni tavsiye ederim. değişmezse böyle mutsuz olup gideceğine boşanmak daha mı iyi olur ona yine sen karar verceksin. dul olmaktan korkuyorum demişsin ama sen ev hanımı değilsin sonuçta çalışan birisin
 
anlattığınız siz aynı ben eşinizde aynı eşim tek fark benimkinde alkolünde olması benim eşimde ana kuzusu anası n derse o olur çok sinir oluyorum.bi evde 2 yabancı olmakta zor evliliğiniz çoktan bitmiş aslında bence size eziyet etmiyorsa boşanmayın çünkü çocuğunuz çok etkilenir
 
Keşke istanbulda yaşıyor olsa idiniz İnci hanımla temasa geçebilmenizi isterdim.Ondan öğrendiğim ve hayatımıza uyguladığım taktikler sayesinde inanın evlilik hayatımızda çok şeyler değişti.Tabiki önce kendimizi değiştirmek sonra karşımızdakinden bunları beklemek gerekiyor.Bunu yaparkende aradaki saygıyı heyecanı yeniden oluşturmakta önemli. Evliliklerde insanlar gibidir demişti İnci Hanım hastalanabilir.İlgi ve şevkat ister inanın doğru.Önce kendine değer vereceksin sonra karşındakine.Eşinize kendinize zaman ayırmanız gerektiğini ve çocukla ilgilenmesi gerektiğini kırıcı olmadan tatlılıkla anlatıp önce kendinizi şımartın biraz.Sonra güzel ortamlar yaratarak eskilerden güzel günlerden konuşarak başlayabilir gelecekte ne kadar güzel günlerinizin olabileceğini ona hatırlatabilirsiniz.
 
çalışıyor olsam da çocuk varken boşanma kararı almak çok zor...
maaşım fena değil yani ona maddi olarak bağımlı değilim ama onu sonsuza kadar hayatımdan çıkaracağım düşüncesi, birlikte yaşlanamayacağız gerçeği ve bir sürü benzer kaygım var, belli bir düzeni belli bir yaştan sonra bozma konusunda daha korkak oluyorsun, ha ondan ve ailesinden kurtulmak kendimi daha değerli hissetmek, değer verilmek sevilmek ve beğenilmek de istiyorum, orası da ayrı...ama bütün yük omuzlarıma binecek, buna hazır mıyım bilmiyorum. Eksikliğini de herşeye rağmen hissedeceğim... İstanbul'daki İnci hanım da psikiatrist değil anladığım kadarıyla? bu işi psikiyatristler yapmalı deniyor, bi de eşim bayana hiç gitmez...
 
bütün erkeklerin yapısınbda var.aileleri özelliklede anneleri biraz daha öndedir.

4 yaşında bir evladın var.onun psikolojisini de düşünmen gerekir.mesela benim görümcem eşinden ayrı yaşıyor.2 evladı var.kaynanamlarda kalıyor.çocuklar normale göre daha agrasif,daha inat ve dediğim dedik çaldığım düdük...babaları onları görmeye geldiğinde ise süt dökmüş kedi gibiler.2 yaşındaki kızı baba baba dedikçe...bence kendinizden çok artık çocuğunuzu düşünün.ilk 4 yıl çocuk yapmamışsınız.Allah canını sağetsin.siz eşinizin bu tür huylarını zaten 4 yıl içinde görmüş olmalısınız.eğer öyle olmasaydı eşinizden çocuk sahibi olmazdınız.siz eşinizi çok seviyorsunuz.sadece bu sıralar sorunlarınız beyninie yer etmiş galiba.bir de düşünmek gerekir ki annelerimiz ne gibi sorunlrdan geçmiş.

benim babam kahveden eve gelmezmiş.ama şimdi de evden dışarı çıkmaz.herşeyin bir zamanı var.eşinize ve kendinize zaman verin.kesinlikle annenizin yanına gitmeyin.aranıza soğukluk girer.ben kürtaj oldum 2 gün annemlerde kaldım 3. gün dayanamayıp eşimin yanına gittim.bi de sizin çocuğunuz var.sorunlarınızıbüyütmeyin.ben artık öyle yapıyorum.uzatmıyorum,eşime güler yüzlü davranıp kadınlık görevlerimi yapıyorum.ha yeri geldiğinde de onun vazgeçilmez olmadığını gösteriyorum.

evladınızı düşünün
 

tvde izlemiştim öbnerdiğiniz psikoloğu.. içten ve mantıklı konuşuyordu gerçekten..
benim merak ettiğim terapi ücretlerinin nasıl olduğu?? terapi başı ne kadar alıyor acaba?
 
ilişkinize biraz zaman verin.belki izne cıkıp eşinizle evde zaman cecirmeye bakın.siz iyi davrandıkca inanın eşinizde düzelecektiropuyorumnanaktan
 
bende sizin gibiydim yapmayı sevmediği bir işi zoraki yaptırmak istemezdim iyi niyetli olmanın fazlasıda zarar
örn sizde çalışıyorsunuz eşinizde siz ev hanımı değilsiniz onedenle çocuk için sizin gösterdiğiniz çabanın aynısını eşinizde göstermek zorunda
ki bu zamanda ev hanımlarına bile eşleri yardım ederken
siz işte aynı onum gibi yoruluyorsunuz
bir anne oğul tabi görüşmeli
ama herşeyin fazlası zarar
çalışsaydım her akşam çocuğuma bakma işini üstüme görev gibi almazdım iyi niyetinde fazlası zarar
hala kendinizi suçluyorsunuz çocuk geç uyuyo siz o uyuyana dek bekliyorsunuz sonra en şık gecelikleri giyecek haliniz yok yorgunken sizde bir insansınız sonuçta
akşam bir iki saat çocuğz o baksın sizde kendinize vakit ayırın
inanın bunlar feminist sözler değil
olması gereken hakkaniyet neyse buda o
ilişkinizin ters gitmesi sizin aşırı iyi niyetinizden eşinizi alıştırmanız rahatlığa
sizde kabahat çok bana göre
sonra kardeşinizin eşini sevmiyor onedenle yemeğe gitmiyor
kesinlikle bende eşimin ailesinin herhangi bir davetine gitmezdim obenim aileme tahammül gösteremiyorsa benimde duygularım var bende tahammül göstermek zorunda değilim
sizin hatırınız için mutlaka katılması gerekirdi yemeğe
onun annesi onun için ne kadar değerliyse sizin kardeşinizde sizin için okadar değerlidir
çifte standart olmaz hangi yüzyıldayız bende 8-9 yıldır evliyim
iyi niyet hep bir tarafın ezilmesimi asla bana göre bunun ismi başka bir şey ama şu an aklıma gelmiyor
çocuk sa ikinizin çocuğu
onun ailesi varsa sizinde var onun dinlenmek eğlenmek hakkıysa sizinde hakkınız
allah bu bedeni size verdiyse ona eziyet etmeniz için değil
hem çocuğun tüm sorumluluğunu üstlenerek babayla oğul arasında olacak iletişimede istemeden engel olmuş oluyorsunuz
 

teşekkürler, haklısın birçok konuda...Ama ben ondan beklentilerimi söylediğimde o bana diyor ki eskiden erkekler bu kadar bile yardımcı değilmiş eşlerine, başka erkekleri örnek gösteriyor bana - eşlerine yardım etmeyen eski nesil erkekleri, ya da ben sana yardımm edersem sen napıcaksın evde diyor ...

ben çocukla ilgilenmezsem, olan çocuğa oluyor, yani onunla oynaya ilgilenen kalmıyor gibi bişiii, gerçi canı istediğinde ona banyo yaptırıyor, içinden gelmesi lazım yani...
çoğunlukla işten gelince yemek yiyip koltuğa uzanıyor, çocukla 5 dak ya oynuyor ya oynamıyor, çocuk da zaten oyun oynamak için beni çağırıyor genelde...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…