ya ne bileyim, yine kira sayılacak barınma bedeli vardı, evet fatura yoktu ama yeme içme vardı, borç kısmını da bilmiyorum ama birikmiş orda. ben de öğrenciyken evde tek kaldım ev çevirdim de onu da saymıyorum. burda da yalnız kaldığım oluyor ama evi çeviriyorum da kuruş ödemiyorum o yüzden bunu da saymıyorum.
zor vallahi zor. askerden gelince eve çık dedim çıksa böyle olmazdık.
Zor tabi ki geçim derdi ama biliyorsan, tecrübe etmişsen daha kolay o tecrübeyi ne kadar kasarsan kas parayla şıp satın alamazsın. Evlenmeden önce her kafadan bir ses çıkıyor sonuçta, benim etraf gelenekselciydi sonuçta, nerede bunun evi? Evi olmadan evlenmeye mi çıkmış diye bakıyolardı olaya, ben de kendi evi yok ama sorumluk sahibi diye cevap veriyordum, birisi neden evi yok? Evlilikte sıkıntı çekersin dediği zaman, evi olup sorumluğu olmasaydı daha kötü, ben kabul ettim, sen babasından evi olanla evlendin de ne oldu, şikayetlerinden başka bir şey mi anlattın senelerce? diye karşılığını veriyordum. Onlar bana acıyordu, ben onlara
Geçenlerde forumda bir yorum vardı "Parayı yalnız kazanırsın ama harcarken herkes karışır." diye aynen öyle hayat. O yüzden karışan ne kadar az kişi olursa o kadar iyi.
Seninki eve çıksa babası eşyaları düzer annesi temizliği yemeği yapmaya gelirdi, bu da oww çalışıyorum yalnız yaşıyorum ben olgunum artık diye ortada dolanırdı. Nerden biliyorum erkek kardeşimden :) Hadi şu işi beraber yapalım desem, parasını vereyim ama beni sıkıntıya sokma der rahat rahat kanal değiştirir. Garip anam, cefakar babam diye gezer madem öyle; artık olmasınlar demez, neden desin? Ben çağırsam annemi, bana elin kolun tutmuyor mu, yap da öğren der, ona bugün ne vereyim oğluma? Gelmiş bir de saf saf soruyordu ya seninki neden sofraya yardım etti şimdi? Ben varım diye rol mu kesiyor, söyle de yapmasın o yapınca ben de yapmak zorunda kalıyorum, yemeği yiyip neden oturamıyorum evinizde, çok mağdurum