9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !

Telefonuna bak, telefonuna. Kim bilir kimi aradın

Annenler yok muydu, firar mı ettin
 
Telefonuna bak, telefonuna. Kim bilir kimi aradın

Annenler yok muydu, firar mı ettin

telefonda bi şey yok.

londra'da bi arkadaşım vardı feysten o aramış. yarım saat kadar konuşmuşuz sonra kesilmiş. uyumuşum ben de. tekrar aramış açmamışım.

ankara'dayım. kardeşim dün gece arkadaşında kalıyordu. evde yalnızdım.

ben feys aramasını açmayınca kız tutmuş kardeşimi aramış. kardeşim çıkmış gelmiş eve girememiş tabi kapıda anahtar var. beni zorla uyandırmış aramış falan. neyse kapıyı açmışım da öyle zorla uyandırılınca bi de tepemde bik bik konuşunca ortalığa kusmuşum. paspas atmış beni yatırmış gitmiş.

sabahtan beri vaaz dinliyorum.

o kıza da bi ulaşayım soracam.
 
Ha iyi bari, telefonu kullanmamana sevindim.

Kıza kızıyorsun ama Allah bilir ne konuştunuz da kardeşini aradı. Belki de kendine bir şey yapacaksın filan sandı.

Olsun, şöyle yüklü miktar yük atmışsındır omuzlarından bu sarhoşlukla diye umuyorum :)
 


valla bilmiyorum kız feysine bakmadı daha.

şu an berbat hissediyorum, çok susadım çok su içtim, çok şiştim hala susuyorum. içecek yerim kalmadı. ama hala susuzum. suya kanarsam daha iyi hissedicem sanırım.

yükü ben şehzadeyle konuşunca attım asıl.

tahmin ettiğim gibiymiş. akraba değilim diye istememişler, "bize uymaz" demişler. şehzade de "iyi, gidin akrabadan alın da görün bakın napıyorum ben o kıza. anama babama nasıl küfrettiriyorum hayatını nasıl mahvediyorum" deyince gelip beni istemişler.
oğullarına rest çekmeden beni kaçırmaya çalıştılar işte. olay bu. ayırmak için geldiler yani.
 

Yani aslında şehzade senden hiç vazgeçmedi bu mu?
 
Yani aslında şehzade senden hiç vazgeçmedi bu mu?

"olmadı" dedi sadece.

benden vazgeçmedi, vazgeçmek zorunda kaldı sanırım.

"seni mutsuz ediyordum, arada kalıyordum, evlenince daha da kötüye gidecekti, senin hayatını mahvetmek istemedim" dedi.

"ikimizin ailesi de mutsuzdu, seninkilerin de çok içine sinmiyordu" falan diyecek oldu, "ha şimdi çok mutlular öyle mi sanıyorsun" dedim cevap vermedi.


bu kısmı anneme anlatınca annem köpürdü zaten. "ona neymiş, niye benim adıma karar veriyor, çocuğum mutlu olsa ben mutlu olurdum" dedi.

"herkes mutsuzdu" falan diye ailelerin üzüntülerini anlatmaya başladı, "sen de onlar yerine beni üzmeye karar verdin, öyle mi" dedim, gözlerimin içine baktı, "bizi" dedi.

taşınıyormuş bi de.
 

Bizim sana anlatamadığımız bu işte: arada kalmıcaktı, koynuna alacağı kız bu yahu, onlar karar mekanizmasında yok, ille varız dedilerse susturacaktı çaba harcayacaktı, tacizcinle görüşmesi de aile zoruyla mı
 

kendi korkaklığı. biliyorum. o konuda yeterince laf soktum ona zaten.

üniversiteden arkadaşları iftara çağırmışlar, o da karısı geldiği için gelmiş. o kadar.
 
kendi korkaklığı. biliyorum. o konuda yeterince laf soktum ona zaten.

üniversiteden arkadaşları iftara çağırmışlar, o da karısı geldiği için gelmiş. o kadar.

Sen bu adamdan kopmıcaksın ve belki görüşüp tekrar sevgili olacaksınız ailelerden gizli, heyecanlı bile olabilir bu, sonra bir gün gelip ben evleniyorum dicek

Onunla iletişimde olma fikri sana cazip geliyo hep öyle oldu, 9 yıl diyip diyip sessizce gitmeyi kabul edemiyosun

İnsan hayatta her zaman doğruları yapmak zorunda değil, madem bedenen bu kadar çöktün ne yaptığını hatırlamaz duruma geldin bu adam sana iyi gelecekse görüş, içinde ne kaldıysa yasa hatta, valla, artık görüşme yapma etme demicem kendi adıma, hayata bir kere geliyoruz yaşa
 

taşınıyor dedim ya.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…