Tebrik ediyorum şekerim hergün 1 kilo yitiriyorsun ohaoldumsmile Allah kilo verişini arttırsın inşallaaahhh :Saruboceq:
Güzelmiyim :kedi: bayanssulusmile teşekkür ederim çok şükür yarabbim opuyorumnanaktan
tebrikler canım dahada gider inşşş
hea güzel baharımız maşallah
sanırım asıl mesele bişeyin bizi tetiklemesi. ben oldukça pisboğaz, doymakbilmez, arsız, midesizin tekiydim. yedikçe şişiyor. şiştikçe yerimden kalkmıyor, yemeye devam ediyodum. birkaç kişi beni delici sözleriyle gaza getirdi. bir daha kilo almak istemiyorum asla.[/FONT ]
zayıfsın ama sen artık =) ne kadar zamanda verdin sen bu kadar kiloyu. ben 73 kilo olsam kemiklerim sayılır kaydirigubbakcemile3 boydan ötürü =)
kizlar bugun tam bir haftadir diyetteyim ve sonuç : 2.100 kilo kaybettimmmm yehuuuuuuuuuuu zemuszemus ohh ya nasil mutluyum yasasin kk valla nasil motive etti bu forum benim simdi yavas yavas meyvelerini toplamaya basliyorum
bu arada baharcim kiz masallah çok guzel yuzun varoyumu verdim gitti tepe tepe kullan canim :)
kızlar bugün gezmenin dibine vurdum yem yürüyüş oldu hem gezme kaydirigubbakcemile2
burger king beni çagırırken ben saglıklı meyvesuyu die ananas suyu aldım töbe daha almam
bu arada ben 105.5 oldumm herkese duyrulur aynada bi değişiklik yok ama tartı değişiyor çook mutluyum
canım evet herşey beyinde bitiyo ama ben bu ara beynime hükmedemiyorum.çok güzel zayıflamışsın.bana nasıl yaptığını anlatırmısın belki motive olmama yardımcı olur .çok moralim bozuk.canım sıkılıyor.:2:
yedi ayda verdim canım. benim kemiklerim pek sayılamıyo. hala yağlarım var. boyum 172. 62 olmam lazımmış. o zaman sayılır belki :)
Boyun 1.72 se sen ideal kilona inmişsin zaten :sm_confused: boyunun 10 kilo aşşağısı 10 kilo üzerisi normal diyorlar CADIARZU demekki sen 10 kilo aşşağısını istiyorsun kaydirigubbakcemile3 ama bence normal görünüyorsundur sen şişman değil boshayallersmile Allahımmm bana da o günleri göster yarabbimmmm :Saruboceq:
ay ama hala göbekim var ve basenlerim var. ben bidaha bu kadar azimli olamam diye vermişken tam veriim.
senaysanl için tekrar yazıyorum.
kızlar hamile kaldığımda 74 kiloydum. 13 kilo aldımve doğumdan 1 hafta sonra 76 kiloydum. ben emzirme döneminde şişenlerdenim. doğum iznim esnasında evde oturup sürekli bişeyler yemekten kilo aldım. cipsler, çikolatalar, tatlılar, kebaplar, süt olsun diye yediğim birsürü şey şişirdi beni.2009 kasım ayında 95 kiloydum.
o kadar değişmişti ki herşey. ben 48 beden oldum. aynada bambaşka birini görüyordum. tiksiniyordum yeni görüntümden. tanıdığım herkes bana iğneli laflar söylüyordu. evime her gelen benden zayıflama sözü istiyordu. bense hala deliler gibi yiyordum. şişman olmayı sevmiyordum ama yemelerime engel olamıyordum. üzerime iyecek kıyafet bulamıyordum. büyük beden mağazalarına servet döktüm resmen. dolabım şu an 48 beden onlarca elbise ve takımla dolu. şimdi onları giyince üzerime battaniye örtmüş gibi oluyor. çok mutlu oluyorum. umarım bidaha onları giymek zorunda olmam. okula sürekli giydiğim siyah bir pantolonum vardı. nerdeyse parçalanacaktı üzerimde. ben zayıfladıkça genişledi o pantolon.şimdi kocaman. ilk aldığımda dapdardı. içine zor girmiştim.
beni tetikleyen 2 olay oldu.
1.si bir gün markette benimle aynı zamanda doğum yapan bir vatandaşın sözleri oldu. bana tuhaf tuhaf baktı ve gerçekten sen misin, tanıyamadım, ne kadar kilo almışsın dedi. bu sösleri çok duymuştum ama kimseninki o kadar koymadı bana. kendisi hiç doğum yapmamış gibi incecik görünüyordu bense şişkonun teki olmuştum. öyle aşağılık hissettim ki kendimi. marketten içimden küfrederek çıktım ve o an zyıflamaya karar verdim.
ikinci olaysa bayramda memlekete gitmem oldu. beni her gören gülmekten kendini alamıyordu. bana dediler ki hep kendin yemişsin oğluna hiç yedirmemişsin. sen yeme artık ona yedir... başka bir akrabamın kızı, benle yaşıt. gülücükler saçarak odaya girip başköşeye oturdu. öyle zayıflamıştı ki, inanın bir deri bir kemikti ve suratı çok çirkin görünüyordu. ama bana dedi ki ay ne kadar şişmanlamışsın... ben ona diyemedim ki senin gibi zayıflayıpbu kadar çirkin olmaktansa şişman olmayı tercih ederim... ben şişmandım. 1-0 yeniktim. ona bişey demeye hakkım yoktu.
neyse step aerobik kursuna yazıldım. ve hemen kendimce bir diyet programına başladım. ilk başlarda hızla kilo verdim ama bunun farkedilmesi için 10 kilo vermem gerekti. derken diyetisyene başladım vedaha bilinçli beslenmeye başladım. bu sayede yağlarım da hızla eridi. toplamda 19 kilo verdim vedaha sanırım 14 kilo vermem lazımmış diyetisyen öyle diyor.
ben zayıfladıkça insanlar bunu farketmeye başladı. okuldaki öğretmenler hergün beni takdir ettiler. öğrenciler, hatta veliler bile beni tebrik ediyorlar. bunları duymak hızıma hız kattı. kendime güvenim geldi. okulda herkesle muhabbetim var artık. eskiden mutsuz, ağır, uyuz, içine kapanık biriydim. zamanla özgüvenim arttı. kendimi daha güzel hissetmeye başladım. ertık bir mağazaya gittiğimde büyük beden reyonuna gerek yok. 42 beden denediğim herşey üstüme oluyıor. hatta bol gelenler var. 40 bedene az kaldı. bilmem resimde nasıl görünüyorum ama hedefim 38 beden.
aylardır görmediğim kardeşim yanıma gelmişti. kapıda şok geçirdi. abla sana nolmuş dedi. çok sevindim. diyet yapmak beniçok zorlmadı. çünkü buraya hergün yazıyorum görmüşsünüzdür. sürekli yiyorum. spor da yapıncaçok dinçleştim. şimdilerde koşmaya bile başladım. eskiden bi odadan ötekine gitmek çok ağır gelirdi. şimdi çok sportmen oldum.
eskiden sürekli aburcubur yerdim. aertık yemiyorum. zayıflamaya yardımcı bir ürün filan da kullanmıyorum. sadece diyet ve spor yapıyorum. aslında yazdığım kadarkolay değil bu spor faaliyetlerim. eşim çok ağır çalışan biri ve ben oğlumu bırakacak kimse bulamıyorum. eşimi sürekli zorladım bana yardımcı olsun diye. iş saatlerini bazen bana göre ayarladı sırf ben spor yapayım diye. spor kursuma gidemediğim zamanlarda oğlumu arabasına koydum hızlı hızlı yürüdüm onunla beraber. yokuş aşağılarda koştum, yukarılarda zorlandım. çok uğraştım kızlar. çok sabrettim. sevdiğim pekçok yiyecekten vazgeçtim. ama şimdi bakıyorum da çok çabuk geçti zaman. incecik oldum. daha da çok kilo vermem lazım ama artık çok şükür kendime güvebiyorum. kocaman bi göbeğim vardı. otobüslerde baqna hamile snıp yer veriyolardı. şimdi göbeğim de küçüldü. yaşım 28. ama beni 35 filan sanıyorlardı eskiden. şimdi kaç göründüğümü bilemiyorum ama çok çok daha genç hisseediyorum. içimizdekiçocuğu şişko bir bedene hapsetmemeliyiz kızlar. çocuk ruhuna o beden yakışmıyor
incecik olmalıyız hepimiz. bu çok büyük birmutluluk. umarım bir gün hedefime ulaşırım. o zaman diyet başarı öykümü daha kapsamlı yazıcam ait olduğu bölüme. daha aklıma gelmeyen bisürü şey vardır eminim. aklıma geldikçe paylaşırım. belki bir okuyan olur da ilham alır diye yazıyorum kızlar.
çok teşekkür ederim.
herkese selam bu site çok güzel valla herkes çok azimli inşallah bende azmedeceğim kaydirigubbakcemile2
yedi ayda verdim canım. benim kemiklerim pek sayılamıyo. hala yağlarım var. boyum 172. 62 olmam lazımmış. o zaman sayılır belki :)
kızlar aşkı memnuyu izlicem belki heycandan kilo veririmmm
İki sezondur izliyoruz versek,şimdiye verirdik ayseher yyaaw hem ne güzel olurdu öyle tv karşısınd :dance: Heyhatt!!
senaysanl için tekrar yazıyorum.
kızlar hamile kaldığımda 74 kiloydum. 13 kilo aldımve doğumdan 1 hafta sonra 76 kiloydum. ben emzirme döneminde şişenlerdenim. doğum iznim esnasında evde oturup sürekli bişeyler yemekten kilo aldım. cipsler, çikolatalar, tatlılar, kebaplar, süt olsun diye yediğim birsürü şey şişirdi beni.2009 kasım ayında 95 kiloydum.
o kadar değişmişti ki herşey. ben 48 beden oldum. aynada bambaşka birini görüyordum. tiksiniyordum yeni görüntümden. tanıdığım herkes bana iğneli laflar söylüyordu. evime her gelen benden zayıflama sözü istiyordu. bense hala deliler gibi yiyordum. şişman olmayı sevmiyordum ama yemelerime engel olamıyordum. üzerime iyecek kıyafet bulamıyordum. büyük beden mağazalarına servet döktüm resmen. dolabım şu an 48 beden onlarca elbise ve takımla dolu. şimdi onları giyince üzerime battaniye örtmüş gibi oluyor. çok mutlu oluyorum. umarım bidaha onları giymek zorunda olmam. okula sürekli giydiğim siyah bir pantolonum vardı. nerdeyse parçalanacaktı üzerimde. ben zayıfladıkça genişledi o pantolon.şimdi kocaman. ilk aldığımda dapdardı. içine zor girmiştim.
beni tetikleyen 2 olay oldu.
1.si bir gün markette benimle aynı zamanda doğum yapan bir vatandaşın sözleri oldu. bana tuhaf tuhaf baktı ve gerçekten sen misin, tanıyamadım, ne kadar kilo almışsın dedi. bu sösleri çok duymuştum ama kimseninki o kadar koymadı bana. kendisi hiç doğum yapmamış gibi incecik görünüyordu bense şişkonun teki olmuştum. öyle aşağılık hissettim ki kendimi. marketten içimden küfrederek çıktım ve o an zyıflamaya karar verdim.
ikinci olaysa bayramda memlekete gitmem oldu. beni her gören gülmekten kendini alamıyordu. bana dediler ki hep kendin yemişsin oğluna hiç yedirmemişsin. sen yeme artık ona yedir... başka bir akrabamın kızı, benle yaşıt. gülücükler saçarak odaya girip başköşeye oturdu. öyle zayıflamıştı ki, inanın bir deri bir kemikti ve suratı çok çirkin görünüyordu. ama bana dedi ki ay ne kadar şişmanlamışsın... ben ona diyemedim ki senin gibi zayıflayıpbu kadar çirkin olmaktansa şişman olmayı tercih ederim... ben şişmandım. 1-0 yeniktim. ona bişey demeye hakkım yoktu.
neyse step aerobik kursuna yazıldım. ve hemen kendimce bir diyet programına başladım. ilk başlarda hızla kilo verdim ama bunun farkedilmesi için 10 kilo vermem gerekti. derken diyetisyene başladım vedaha bilinçli beslenmeye başladım. bu sayede yağlarım da hızla eridi. toplamda 19 kilo verdim vedaha sanırım 14 kilo vermem lazımmış diyetisyen öyle diyor.
ben zayıfladıkça insanlar bunu farketmeye başladı. okuldaki öğretmenler hergün beni takdir ettiler. öğrenciler, hatta veliler bile beni tebrik ediyorlar. bunları duymak hızıma hız kattı. kendime güvenim geldi. okulda herkesle muhabbetim var artık. eskiden mutsuz, ağır, uyuz, içine kapanık biriydim. zamanla özgüvenim arttı. kendimi daha güzel hissetmeye başladım. ertık bir mağazaya gittiğimde büyük beden reyonuna gerek yok. 42 beden denediğim herşey üstüme oluyıor. hatta bol gelenler var. 40 bedene az kaldı. bilmem resimde nasıl görünüyorum ama hedefim 38 beden.
aylardır görmediğim kardeşim yanıma gelmişti. kapıda şok geçirdi. abla sana nolmuş dedi. çok sevindim. diyet yapmak beniçok zorlmadı. çünkü buraya hergün yazıyorum görmüşsünüzdür. sürekli yiyorum. spor da yapıncaçok dinçleştim. şimdilerde koşmaya bile başladım. eskiden bi odadan ötekine gitmek çok ağır gelirdi. şimdi çok sportmen oldum.
eskiden sürekli aburcubur yerdim. aertık yemiyorum. zayıflamaya yardımcı bir ürün filan da kullanmıyorum. sadece diyet ve spor yapıyorum. aslında yazdığım kadarkolay değil bu spor faaliyetlerim. eşim çok ağır çalışan biri ve ben oğlumu bırakacak kimse bulamıyorum. eşimi sürekli zorladım bana yardımcı olsun diye. iş saatlerini bazen bana göre ayarladı sırf ben spor yapayım diye. spor kursuma gidemediğim zamanlarda oğlumu arabasına koydum hızlı hızlı yürüdüm onunla beraber. yokuş aşağılarda koştum, yukarılarda zorlandım. çok uğraştım kızlar. çok sabrettim. sevdiğim pekçok yiyecekten vazgeçtim. ama şimdi bakıyorum da çok çabuk geçti zaman. incecik oldum. daha da çok kilo vermem lazım ama artık çok şükür kendime güvebiyorum. kocaman bi göbeğim vardı. otobüslerde baqna hamile snıp yer veriyolardı. şimdi göbeğim de küçüldü. yaşım 28. ama beni 35 filan sanıyorlardı eskiden. şimdi kaç göründüğümü bilemiyorum ama çok çok daha genç hisseediyorum. içimizdekiçocuğu şişko bir bedene hapsetmemeliyiz kızlar. çocuk ruhuna o beden yakışmıyor
incecik olmalıyız hepimiz. bu çok büyük birmutluluk. umarım bir gün hedefime ulaşırım. o zaman diyet başarı öykümü daha kapsamlı yazıcam ait olduğu bölüme. daha aklıma gelmeyen bisürü şey vardır eminim. aklıma geldikçe paylaşırım. belki bir okuyan olur da ilham alır diye yazıyorum kızlar.
çok teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?