sevgili arkadaşlar
hemen paylaşmam gereken birşey üzücü bir durum var.
bahsetmişimdir annem kilolu falan diye. kendisi sanırım 158 boyunda olmasına rağmen en az 15 yıldır 110 kilonun altına inemediği gibi en az 30 yıldır en az 95 kilo olmuştur. herneyse kısaca (60 yaşında) hayatının 3 de 2 sini obez olarak yaşadı. ve sondurum. iki dizde iflas etmiş. bugün dr gitti. uzun zamandır yururken zorlanıyordu. ama son 1 senedir nerdeyse hiç dizini kıramaz hale geldi.
annem kiloso konusunda hiçbir zaman güvensizlik yaşamamıştır. biraz da Babam sayesinde güzelliği konusunda en küçük bir şüphesi olmadı. sağlıklı (maşallah) bir yaşam sürüyor (dizleri dışında.) kısaca onu bu olaya direk motive eden bir durum olmadığı için hep kilo konusunda bahaneleri oldu. ona sorarsanız az yer, hareketlidir. bol bol yürür. ama bana sorarsanız dengesiz yemek yer(iki öğün yesede çok fazla yer ve asla yemek konusunda sınır koymaz) ve hayatı tam bir düzensizlikte ilerliyor( gece en erken 3-4 arası uyuyor-dizileri ancak bitiyor sabah da en erken 12-1 arası uyanıyor kahvaltı ve akşam yemeği saat 5 dbi oluyor. ve gece boyunca yemeğe devam ediyor tv başında.)
çok uzatmayayım. bu hastalığın obezitenin gerçekten sakası yok. vucudu adım adım ifalasa sürüklüyor. 60 yaşında bir kadının diz kapaklarına
protez takılması gerekiyor. normalde hiçbir sağlık sorunu yaşamayacak bir kadının. yarın başlarımla olmuyor kilo vermeye bugun su an başlamak gerekiyor.annem artık 60 kilo bile verse dizleri aynı olamayacak.
hanımlar biraz önce telefonla konusurken annemle kendimle konusur gibi oldum. 30 sene sonra bu halimle devam edersem en önemli ödülüm bu ve benzeri hastalıklar olacak Allah ömür verirse.