Ablam Benim Her Şeyim!

Bir çoğunuz bu başlığı okuyunca gerçekten ablam olduğunu düşündünüz. Evet var! Her şeyden çok, herkesten çok sevdiğim dünya tatlısı bir ablam var! Ama öz değil..
Küçükken her zaman bir ablam olsun istemiştim. Hatta çocukken anneme kızdığımda 'beni geri karnına sok ve bir abla doğurmadan çıkarma!' dediğimi çok iyi hatırlıyorum Ablam olmadığı için kendimi hep biraz eksik hissederdim. Arkadaşlarımın ablaları vardı, her an konuşurlardı ve birbirlerine her şeylerini anlatırlardı. Ve o 'ablalar' bana her zaman ulaşılmaz gelirdi. Ablası olmayanlara sesleniyorum, düşünsenize, aynı ya da ayrı odalarda, anneniz dışında her şeyinizi anlatabileceğiniz, yaşınıza daha yakın olduğu için arkadaş ve aşk konularında düşüncelerini alabileceğiniz, omzunda ağlıyabileceğiniz, doğum gününüzde her zaman size en beğendiğiniz hediyeleri alan, her konuyu danışabileceğiniz, yapamadığınız soruları anlatan, bisiklet sürmeyi yüzmeyi öğreten, topuklu ayakkabılarını ve elbiselerini paylaşabileceğiniz birlikte makyaj yapabileceğiniz, hatta evde yalnız olduğunuzda kendi aranızda parti düzenleyeceğiniz ve çılgınca eğlenebileceğiniz bir ablanızın olduğunu.. Düşünmesi bile gülümsetiyor. İşte ben böyle abla hayalleri kurarken o karşıma çıktı, Pınar.
Tanıştığımızda altıncı sınıfa gidiyordum, o da lise ikiydi. Özel bir okulda burslu okuyordum o zaman. Pınarla aynı servisteydik. Anlıyacağınız sabah akşam birbirimizi görüyorduk. Zamanla konuşa konuşa birbirimizin her şeyini bilir olduk. Benim hakkımda annemin bildiğinden daha çok şey biliyordu, ben de onun hakkında. Hatta anneme öyle anlattım ki onu, annem onu görmediği halde sever oldu. Beni ona emanet edebilecek kadar güvendi ona. İki yıl böyle geldi geçti. Hiç bir zaman ayrılamayacağımızı düşünüyordum, o her zaman benim yanımda olucaktı ben de onun. Ama birden o lise son oldu. Bense hiçbir şeyin farkında değildim. Bir gün onu aradığımda açmayınca anneme dert yandım. Annem de sınava gireceğini ve ders çalıştığı için açmamış olabileceğini söyledi. İşte o zaman kafama dank etti! Pınar! Üniversite! Nasıl ağladığımı anlatamam. Çünkü Pınar İstanbul istiyordu. Giderse diye öyle korktum ki.. Ama o kaldı! İstanbul kazandığı halde, benim için gitmedi ve Mersinde bir üniversitede edebiyat okumaya başladı. Şu an hala üniversiteli. Ve hala görüşüyoruz. O hala ablam, ben hala onun kardeşiyim. Hala benim hakkımda annemin bildiğinden daha çok şey biliyor, hala yanımda. Ona çok teşekkür ediyorum, her şey için, tüm yaptıkları için. Bana abla kardeş olmanın nasıl bir his olduğunu gösterdiği için. Seni seviyorum Pınar! Seni seviyorum ABLACIM!

maaaşallah allah bozmasın.yazıyo okuyunca kızkardeşim olsuğu için onun adına sevindim vallahi.meğer yookluğu ne büyük eksiklikmiş.

Senin adina cok sevindim canim, her zaman böyle olur Insallah.
Bencede insanin ablasi olmasi cok büyük sans bu dünyada.
Bende bir sürü var ( en kücükleri benim ), ve onlarsiz bir hayat düsünemiyorum bile.
Masallah benimkiler 5 taneler, beside ayri ayri karekterde, en büyükleri beni cocuklari gibi severler, bende onlari yari anne gibi görürüm.
En genc ablam ( aramizda yinede 6 yas var ), en annelik yapandir zira ötekiler erken evlenip coluk cocuklara karisti.
Yani kisacasi benim 5 tane akil danismanim, örnek aldigim kadinlar ve hayran oldugum insanlar olduklari icin onlara ne kadar tesekkür etsem azdir.
Onlar bu yazdiklarimi okumasalar bile: sizleri seviyorum, benim güclü, caliskan, direncli ve dünya güzelleri ablalarim, iyiki varsiniz, sizlerin acisini hic bir zaman görmek istemiyorum...
Cok enderde olsa yanyana geldigimizde dünyalar bizim oluyor, hayatimda hic öyle icten güldügümü hatirlamiyorum...
Haylazida benim tabiki, daha dogrusu maskotlari...eeee nedense sonlar sansli oluyorlar biraz...

İkinize de çok teşekkür ederim, insanın ablasının olması gerçekten çok büyük bir şans. Cidden ikinci anne gibi bir yerde. Ablam olmasını çok istiyordum her ne kadar öz olmasa da öz ablamdan daha çok sevdiğim biri çıktı karşıma. Umarım herkes abla kardeş olmanın verdiği hazzı tadar. Benim de kardeşim var, şu an dokuz yaşında, daha çok küçük. Biz her ne kadar çok tartışsakta tıpkı pınar gibi ben de ona iyi bir abla olmaya çalışıyorum. Kim bilir belki ablalıkla ilgili bir şeyler de yazarım:)

niahah
Benim de ablam var ama yuzmeyi, bisiklet kullanmayi vs vs babamdan ogrendim Ask konusunu konusmak ve ondan akil almak mi ? Sabahtan aksama kadar elestirilmeye biletimi almak gibi bisey olur bu Ayni odada kalmanin cilesini bilir misin bilemicem "bu odayi kim dagitiyor boyle!!?"

Yani senin hayali ablan fazla mukemmel gercekler biraz daha aci :d hani o bizim ailede izinsiz ceketini giydi diye sac bas giren kiz kardesler var ya, aha onlardan

Ama tabi kiiiii bi kiz kardesin yeri cok ayri oluyor Allah herkese yasatsin. Tek kardes olan kisiler bu duygulardan mahrum kaliyor diye uzuluyorum. Insallah Allah nasip ederde cocuklarim olursa mutlaka kardesi olsun isterim. Yani en az 2.

Umarim manevi ablanla mutlulugunuz daim olur.

hayat ne garip, benimde 2 ablam var onlar olmasalardı hayat daha çekilir olabilirdi diye düşünüyorum bende

Size nasıl cevap vericeğimi pek bilemedim acıkcası ben de öz kardesimle aynı odayı paylasıyorum ve genelde dagınık olan kisi benimdir evet cok kavga ettigimiz zamanlar oluyor cidden bazen evi terk etmek bile istiyorum ama bunlar gecici duygular bence, kavga bittikten ve ortam yatıstıktan sonra yine o benim en degerli varlıgım haline geliyor. Yas ilerledikce anlaşmazlıklar azalabilir diye düsünüyorum cünkü cevremdeki bir cok insan ablası ya da abisi üniversiteye baslayınca ya da evlenınce onların degerini anlıyor, ablaları ve abileri de aynı sekilde. Umarım ablalarınızla sorunlarınızı kısa zamanda çözersiniz:)

İki ablam var ikisi de canımdan öte... Tırnaklarını değişmem hiç bir şeye.. Yazarken bile gözlerim doldu... İyi ki var benim meleklerim, yarı annelerim.

Benimde ablam kızkardeşim yok olmasını okadar çok isterdimki...(
Hep içimde dert olmuştur
Allah'a hep dua ederdim Yarabbim bana kız çocuğu vericeksen çift olsun tek kız çocuğu nasip etme yarabbim derdim...
yüce allahım bana kız çocuğu vermedi 2 oğlum var..


Gerçekten çok büyük eksiklik...