Ablam ve çocuklarım

Kesinlikle eminim sevdiğinden. O şaşırıyo benimkiler ağlayınca. Ben de sen şöyle dedin ondan üzüldü diyorum. Gönlünü almaya çalışıyo . O yüzden arada kaldım. Gemileri yakmadan sizlere danışmak istedim.

gemi yakmaya gerek yok daha az görüşün olsun bitsin.
 
siz de başka şeyleri bahane edip daha seyrek görüşün ama açıklama yapmayın bahanelere sığının,çünkü muhtemelen alınıp çok büyütecekler
 
Çocuğunuz bu davranışa maruz kaldığında aman boşver,anam değil babam değil diye düşünmez.En az annesi babası yapmış kadar icsellestirir ve yaralanır.Cocugunuz bu tutarsız davranış karşısında ne yapacağını bilemez,kafası karışır bir zaman sonra da kendini değersiz hisseder


Çok doğru dediniz. Ben de o yüzden ordayken çok yoruluyorum. Sürekli tetikteyim. Sürekli açıklama yapıp onlara çıkışıyorum, yoruluyorum. Örnekler veriyorum. Bu onun hayatının en önemli olayı. Sen şu an bütün mal varlığını kaybetsen nasıl hissedeceksen o da şu an öyle hissediyor diyorum. Çok yol alamadım.
 
siz de başka şeyleri bahane edip daha seyrek görüşün ama açıklama yapmayın bahanelere sığının,çünkü muhtemelen alınıp çok büyütecekler

Teşekkür ederim. Ben bi konuşma hazırlıyodum kendi kendime ☺️Onlar farkında değiller ama ben çok doldum.
 
Valla aynısını enişteye yapacaksın. Gel sana çay koydum mutfakta diyeceksin. Gidecek çay yok ben öyle bir şey demedim diyeceksin. Ya da yapamam anlamazlar dersen temiz kavga edeceksin. En güzeli kavga et çocukların da kendilerini savunmayı öğrensinler seni örnek alip
 
Hahaha çok komikmiş. Bunları söylediğinde kendisi de gülüyor muydu?
Saçma sapan davranıyorlar ben görüşmezdim çocuklarınız etkilenmiş zaten.
Kendinden küçüklere gücü yetince böyle eğlenen zulüm eden insanlara katlanamıyorum hatta nefret ediyorum.
Dediklerim ağır olmuş olabilir ama birileri saçma sapan eğlenecek diye çocuklarımı malzeme edemem açsın bir yerlerini bakıp bakıp gülsün kendi kendine eğlensin...


Bazen insanın bi adım atması için ağır şeyler duymaya ihtiyacı oluyo. Bu konu her hafta canımı sıkıyo. Ama hep ha düzeldi ha onun da çocuğu oldu şimdi anlar falan derken bi arpa boyu yol gidemedim.
 
Tşk ederim. Bunu duymak rahatlattı. Hani çocuklarımın bu şehirdeki tek akrabası. Ve kuzen de var arkadaş olurlar ömür boyu bağları kuvvetli olsun diyordum. Ama tek benim çabamla olmuyor galiba.


Sizin böyle düsünmeniz güzel,ama ablaniz ve enisteniz belliki sizin kadar bilincli degiller. Bende öyle "sakalardan" hic hoslanmam..heleki bilerek kücük cocuklari aglatmaya calisiyorlar ya : "Anne/baba gitti....seni sevmiyorum...git.." gibi "sakalar" beni deli eder. Bir iki kere uyaririrm. Sonra Allah (c.c) yaratti demem kim olsa olsun. Cocuklarin güveni cok kolay kiriliyor. Heleki en yakinlar o kücük yasta yapmamalari lazim. Gerekirse araya mesafe koyun,ama neden koydugunuzubda belli edin
 
Bazen insanın bi adım atması için ağır şeyler duymaya ihtiyacı oluyo. Bu konu her hafta canımı sıkıyo. Ama hep ha düzeldi ha onun da çocuğu oldu şimdi anlar falan derken bi arpa boyu yol gidemedim.
Aa bir de çocukları varmış ben de yok zannetmiştim başta şaşırdım.
Çocuklarına da mı aynı şeyi yapıyorlarmış acaba yani hoş değil açıkçası böyle davranışlar ki onlar da anne babaymış ben de çocukları yok zannetmiştim dediğim gibi.
Yani çok görüşmezdim ben en azından çocuklarınız kendilerini ifade edene kadar sık görüşmeyin.
 
Sizin böyle düsünmeniz güzel,ama ablaniz ve enisteniz belliki sizin kadar bilincli degiller. Bende öyle "sakalardan" hic hoslanmam..heleki bilerek kücük cocuklari aglatmaya calisiyorlar ya : "Anne/baba gitti....seni sevmiyorum...git.." gibi "sakalar" beni deli eder. Bir iki kere uyaririrm. Sonra Allah (c.c) yaratti demem kim olsa olsun. Cocuklarin güveni cok kolay kiriliyor. Heleki en yakinlar o kücük yasta yapmamalari lazim. Gerekirse araya mesafe koyun,ama neden koydugunuzubda belli edin
Çok doğru demişsiniz. Tepki konusunda da katılıyorum. Çocuklar için çok yaralayıcı yaşantılar bunlar. Ben de Allah yarattı demem, o eniştenin psikolojisini envai çeşit yollardan mahvederdim. Öncelikle bu kadar sık görüşmeye gerek duymazdım ama. İlla görüşecekseniz yapın bunu konu sahibi. Yazık çocuklarınıza. Siz bu kadar dolmuşsunuz, o çocuklar ne kadar etkileniyorlardır küm bilir:(
 
Merhabalar hanımlar. Bu benim ilk konum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Benim 2,5 yaşında iki oğlum var.

Ablamla aynı şehirde yaşıyoruz. Ablam çocuklarımı çok sever. Ancak o da eşi de çok çocuk ruhundan anlayan insanlar değiller. Çocuklarıma durup dururken sert çıkıp şaka yaptım diyorlar. E olan da benim çocuklarıma oluyor. Şaşırıp bana bakıyorlar. Ya da ağlayarak yanıma geliyorlar.

Geçen onlardayken oğlumun bir hareketini gördüm içim cız etti. Enişte işten geldi. Benimkiler kapıya koştu. Enişteyi görünce biri bir adım geri gitti kafasını eğdi ve ellerini oğuşturmaya başladı. Anlayacağınız çocuklarım etkileniyor. Özellikle onların evindeyken.

Şu an tam kişiliklerinin oluştuğu zaman ve özgüvenlerinin yerle bir olduğunu hissediyorum ordayken. Tamamen keyfi hareketler mesela: Gel sana oyuncak vereyim diyo, çocuk koşarak gidiyo sonra git ben seni çağırmadım diyo. Çocuk ağlayınca da şaka diyo. Ben buna nasıl müsade edeyim?

Ablam ama benim artık onlara gitmek hiç içimden gelmiyor. Çocuklarıma haksızlık yaptığımı hissediyorum. Bu şekilde davrandıkları sürece de onlara götürmek istemiyorum çocuklarımı. Nasıl kırmadan ya da çok az kırarak anlatırım bana fikir verir misiniz?

Kibarca çok anlattım ama bizim çocuğa da öyle davranıyoruz diyorlar☹️

Şimdiden teşekkürler yorumlarınız için..
biraz mesafe koy böyle birşey söylenmez belliki artniyet yok ortada çocuğu teyzesinden onuda yiğeninden boşuna soğutmayın büyüyünce zaten böyle bir durum olmaz şimdide az görüşerek engelleyebilirsin... GERÇEKTEN kötü bir davranışı yoksa dediğiniz gibi seviyorsa boştan yere kalp kırmayın... çocuk bu oda teyzesi bence abartmışsınız.
 
Aa bir de çocukları varmış ben de yok zannetmiştim başta şaşırdım.
Çocuklarına da mı aynı şeyi yapıyorlarmış acaba yani hoş değil açıkçası böyle davranışlar ki onlar da anne babaymış ben de çocukları yok zannetmiştim dediğim gibi.
Yani çok görüşmezdim ben en azından çocuklarınız kendilerini ifade edene kadar sık görüşmeyin.

Onların çocuğu hem daha küçük hem de bizimkiler kadar içerlemiyo. Çocuk doğduğundan beri aynı yüksek ses tonu aynı hareketler. Alışkın ailesine yani. Benimkilere biz tehlike anında ancak sesimizi yükseltiyoruz normalde. Onlar da şaşırıyo ne yaptım ben şimdi diye.
 
Gel sana oyuncak vereyim diyo, çocuk koşarak gidiyo sonra git ben seni çağırmadım diyo. Çocuk ağlayınca da şaka diyo. Ben buna nasıl müsade edeyim?
Eğer yapıyorsa böyle bir şeyi gercekten, ne yaparsanız yapın engelleyin. Kusura bakmasın o enişte ama yaptığı tam bir öküzluk. Dediklerinizde haklısınız, çocukların kişiliğinin şekillenecegi, özgüven kazanacakları dönemler. Uzak tutun böyle insanlardan. Gerekirse gitmeyin
 
Çocuklara bu tür şakalara,kandirmalara o kadar karşıyım ki. Komşunun çocuğu da olsa "uslu durursan sana sürprizim var" dediğimde bile mutlaka bir şey bulmam gerek, mesela bir çikolata ya da resim yapmasi icin bir kalem kağıt cikarir veririm. Çocuk öncelikle yalanı ve hileyi öğreniyor bu şekilde. Hele çocukları strese sokmak çok iğrenç birşey, ne kadarcık kalbi var zaten o miniklerin ne diye üzüyorsun dimi.

Ablam da olsa anam babam da olsa benim cocuklarima bu tür muamele yapanın hatasını suratına carparim, kırmamak için hiç uğraşmam. Onlar uğraşsın kendilerini affettirmek için. Onlara şebek olsun diye mi doğurdum canım ne münasebet.
 
Kesinlikle eminim sevdiğinden. O şaşırıyo benimkiler ağlayınca. Ben de sen şöyle dedin ondan üzüldü diyorum. Gönlünü almaya çalışıyo . O yüzden arada kaldım. Gemileri yakmadan sizlere danışmak istedim.
Yakmayın bence. Bazı insanların sevgilerini gösterme şekilleri farklı olabiliyor. Dediğim gibi çocuklara zarar vermediği sürece kalbini kırmayın ablanızın. Tabi rahatsız olduğunuz durumlarda uyarın. Böyle bir konuda ablamdan vazgeçmezdim , benim canım o.
 
İstediği kadar seviyor olsun üzüyor mu üzmüyor mu ona bakarım ben. Tamam herkes sevgisini başka gösterir ama ağlatmak üzmek sağlıklı bir sevgi gösterme yolu değil. Ablan sonuçta bu illaki görüşeceksin ama çocukların biraz daha büyüyene kadar seyrekleştir derim. Eğer uyarılardan anlamıyorlarsa mesafe en iyisi.
 
Var öyle bir tanıdık çocukları sinir etmeyi çok severler mesela. İlle uğraşır sinir eder ağlatır. Sonra da kah kah güler. Böyle bir sevgi gösterisi olamaz. Aynı şeyi kendi çocuklarına torunlarına da yaparlardı. Sonuç itibariyle en ufak şeye sinirlenen agresif bireyler yetişti. Ben çocukken gördükleri muamelenin bunda etkisi olduğunu düşünüyorum.
 
biraz mesafe koy böyle birşey söylenmez belliki artniyet yok ortada çocuğu teyzesinden onuda yiğeninden boşuna soğutmayın büyüyünce zaten böyle bir durum olmaz şimdide az görüşerek engelleyebilirsin... GERÇEKTEN kötü bir davranışı yoksa dediğiniz gibi seviyorsa boştan yere kalp kırmayın... çocuk bu oda teyzesi bence abartmışsınız.


İşte benim derdim de en az hasarla bu dönemi atlatmak. Çok doldum.Gereksiz patlama yapmaktan korkuyorum. Şimdi onlar sürekli çocuklarımı üzerken ben onlarîn derdine derman olmazsam ilerde bu tür başka durumlarda bana gerçk duygularını hissettirmezler ya da nasılsa bizi koruyamıyo diye yanıma gelmekten vazgeçrlerse diye endişeleniyorum.
 
Son düzenleme:
İşte benim derdim de en az hasarla bu dönemi atlatmak. Çok doldum.Gereksiz patlama yapmaktan korkuyorum. Şimdi onlar sürekli çocuklarımı üzerken oğluma hiç şikayet hakkı vermezsem ilerde bu tür başka durumlarda bana gerçk duygularını hissettirmezler ya da nasılsa bizi koruyamıyo diye yanıma gelmekten vazgeçrlerse diye endişeleniyorum.
şimdi çocuğa ablanızın yanında sorun ne oldu nieden ağladın diye... çocukta anlatır yada ifadev eder sizde dönüp teyzesine aaaa teyzesi yapma bak üzülmüş diye bir diaolog kurun.... ve bunu herseferinde yapın yani çocuğun karşısında teyzesini sevimli bir şekilde suçlayın hatalı olan sensin tavrı gösterin... ama asla direk birsey demeyin çünkü gerçekten artniyet yok ortada ablanızdan olduğunuzla kalırsınız... ve aşılmaz bir kırgınlık olur aranızda...
 
Kimse çocuğuma böyle eziyet edemez. Ne demek ellerini oğuşturuyor, bir adım geri gidiyor. Yazık değil mi o çocuğa? Çok üzüldüm. Ablaya Ne söylediğinizin bir önemi yok bence. Sulu şakalarını yapamasın artık size.
Çocuklar size gelirken ağlıyor deyin çıkın işin içinden.
 
Back
X