- 25 Ağustos 2015
- 275
- 177
- 53
- Konu Sahibi papatya335
-
- #41
konunu baştan sona okudum. şimdi de kendini o adamın evinde odaya kilitlemişsin. normali annenin evinde kalıp, sakinleşene kadar orada kendini odaya kilitlemeliydin. sana eziyet etmekten başka işe yaramayan adamın evinde hapsolup çenesini dinlemek yerine annenin sözlerine katlanabilirdin. ezikliğin adama karşı. genel huyunu karakterini bilemem.
umarım daha güzel bir hayata adım atarsın bu kadar hatadan sonra.
Can çıkar huy çıkmaz. Lütfen o adamdan uzaklaşın..Aslinda amacim sadece evden birkac gun uzaklasmakti yani tekrar beraber bir duzen kurmadim onla kurmaya da niyetim yoktu.hatta ben evdeki olay olana kadar bile gorusmuyodum onla gorustugumde de mesafeli ve surekli tersler bir durumdaydim iki gundur konusmustum sadece.sonra evdeki olay oldu herseyi bildigi icin de o yanimda oldu gidip baska bir arkadasimla paylasabilecegim bisey degil bilmiyorum zayif anima geldi her zamanki gibi. ben de biraz evden uzaklasayim dedim geldim buraya simdi nerden geldim diyorum cunku hersey ayni bir hafta bana rol yapti cok ozenliymis gibi davrandi konustu simdi yine kustu icini degisen bisey yok yuzune bakmicam bidaha ne olursa olsun yasadigim yerde tek basima eve cikmam cok zor olur hem de okumuyorken ama okula devam ettigimde oyle olur eskisi gibi umarim
valla annen ne dese haklı sana. okumaya yolıcam kızımı o nikahsız birde senden kac yaş büyük admla yaşasın. ayni evse oldugunuza göre ayrı odalarda takılmadınızokudugum sehirde onla tanistiktan bir sene sonra sevgili olduk ve ben kendi evimi kapattim onla birlikte yasamaya basladik ilk buyuk hatam bu. ese dosta cevresine daha ciddi gozuksun diye nisanlim diyordu surekli evlenmek istyordu yani o an tamam desem ertesi gun evlenecektik o sekilde.bir donem benim de beynim bulandi olumlu bakmaya basladim ama neyseki yapmamisim boyle birsey.en son o sehirden ayrildiktan sonra bir daha geri donmedim ailemin yanindaydim o benim yasadigim sehre geldi evle ben bu sorunlari yasayinca da onun isine geldi beni alip buraya getirdi yanimda oldu sozde ama suan yaptiklarini hazmedemiyorum.okulu dondurdum on gun once hersey icin cok kararliydim ama annem tarafindan sirtimdan bicaklanmak herseyi alt ust etti suan arasam gelir alir beni ama istemiyorum gelecege dair hic umudum yok
bir kızın tehlikelere en açık olduğu durumdasın canım yaa. İnan çok üzüldüm.Ama aile ne kadar da kötü olsa elden daha iyidir. Annenle aranı düzelt. Onun da yaşadıkları kolay değil anladığım kadarıyla. Şu adam kılıklı tipten de bir an önce kurtul. KEsinlikle iletişime geçme!! Sonraki adımın ise iş bulmak olsun. İş arama çabalarını annenin evinde kalırken yürüt bence. Çünkü maddi özgürlğün yok sanırım şu an için. iş buldugun anda da okul arkadaşlarından biriyle eve çıkarsın. Ama ne olur ev arkadaşın düzgün bir tip olsun. Ve bir erkeğe bu derece verici olma bir daha. Kendin için yaşa hayatını. Daha genceciksin yaa yazık deil mi sana
valla annen ne dese haklı sana. okumaya yolıcam kızımı o nikahsız birde senden kac yaş büyük admla yaşasın. ayni evse oldugunuza göre ayrı odalarda takılmadınızaptallıktan başka birşey değil
illerde görürsün o nikahsiz yaşamasın bedelini ödedıgın zaman. bile bile zina nikah olmadan yat kalk adamla. sanki senınle evlenecekti kulandı biraktı bukadar netnikah midir bir insani namuslu ya da namussuz yapan?nikah olmadan ayni evde yasayinca ne degisiyo? bakiş acina cevap vermeye tenezzul etmiyorum saygisiZ insan baska yorum yapmazsaniz sevinirim
Okulu bitir sonra bu manyaklardan kaç kurtul evlat.
illerde görürsün o nikahsiz yaşamasın bedelini ödedıgın zaman. bile bile zina nikah olmadan yat kalk adamla. sanki senınle evlenecekti kulandı biraktı bukadar net
nikah midir bir insani namuslu ya da namussuz yapan?nikah olmadan ayni evde yasayinca ne degisiyo? bakiş acina cevap vermeye tenezzul etmiyorum saygisiZ insan baska yorum yapmazsaniz sevinirim
Soze nereden nasil baslayayim bilmiyorum iki yildir buraya yazacak o kadar cok sey yasadim ki cevremde paylasacak kimsem yoktu hep kendim basetmeye calistim basetme yontemim de hep kacmakti hep kactim hep beni yalvar yakar ikna edip alip geri getirdi.o kadar cok bittigim an oluyo ki suanda da onlardan biri inanin cok kotuyum hicbir seye istegim inancim yok bitik durumdayim psikolojim yerlerde kac gundur aglamaktan yoruldum artik. kendimi bu adamdan kurtarmiştim iki sene ayni evde yasadim yasim 22 o 35 tanistigimda 19dum okumaya gittigim sehirde tanistim. ailem ogrendikleri andan itibaren hep karsi ciktilar kultur farkindan onun okumamis olmasindan meslegi olmamasindan.ve tabiki yas farkindan.(annemle kocasinin arasinda da 13 yas var) bana kesinlikle yakistirmadilar ki ozellikle annem iste o hep gormus bazi seyleri bense hic kabullenmedim toz kondurmadim bir kez bile laf ettirmedim.ben de cocuklugumdan beri hep kararlarini kendi almis ne istiyorsam yapmis dogru yanlis kendim gorup yasayarak ogrenmis biriyim.annem hep arkamda destek olmustur beni cocukken cok dovdu ortaokul zamanlarina kadar ama kim bilir o o zamanlar nelerin derdindeydi. lisede de karsilikli kavgalarimiz olurdu ama yine de hicbi sekilde kisitlanmadim kisitlayamadilar sonra da bu benim karakterim oldu ozgur olmak..belki cok kati bir ailem olsaydi suan okulu birakmak yerine mezun olmama bir sene kalmişti kendim bu kadar harap olmamiştim bu kotulukleri gormemistim. neyse zamanla annemle iliskilerimiz duzeldi ta ki bu insan benim hayatima girene kadar.bir sure sonra kabullendiler -miş gibi yaptilar ben mutluydum cunku.gozumu cok guzel boyamisti bana bebek gibi bakardi davranirdi bebekmisim gibi severdi bu kisimlari geciyorum kisacasi ben aşik olmadim ama cok ama cok sevdim birlikte belki de cogu insanin yasamadigi seyleri yasadik iyi kotu bir suru sey.ama bana yaptiklari yasattiklari bu butun anilarin uzerini hic dusunmeden cizmeme sebep oluyo. geriye donup bakinca sadece gunlerce haftalarca hungur hungur agladigim hep ona donmekten affetmekten pisman oldugum hep kirip doktugum kendime zarar verdigim hep nolur burdan kurtulayim diye yalvardigim pencerenin pervazina oturup annne annne diye haykirip kendmi asagi birakmak istedigim zamanlar geliyor aklima.yerlere yatip anne nolur beni burdan kurtar dye aglayarak aradigm zamanlar.nasil bu hallere geldim nolmuştu peki.aylarca hep ayni seyleri yasadim ve hep bu yasadiklarima katlanamayarak terkettim onu ailemin yanina dondum ve beni her seferinde yalvar yakar geri goturdu hep ozurler diledi kristal vazo muamelesi yapti ben de bir sekilde hep affettim iste.hep arkamdan annem uzuldu onu da uzdum bu insan icin.kimseyi karistirtmadim iliskime.beni surekli manipule etmesi cevremle butun iliskilerimi koparmasi kendime guvenimi zedelemesi kendine bagimli hale getirmesi cok dengesiz olmasi benim istedigim sadece ilgi ve sevgiyken ve orda cok yalnizken beni gercekten ilgisiz birakmasi kavgada ben odaya gecip susup aglarken onun surekli saydirip soylenmesi surekli kalbimi kirmasi hep surekli ama surekli olarak beni elestirmesi suclamasi itip kakmasi belimi bir kere yere dusup bazanin kaldirma yerine carpmistim hala izi duruyor o izi gordukce bile hala aglayasim geliyo nasil olur nasil elalemin adami gelip beni bu durumlara sokabilir diye daha bir ton sey hepsi beni cok yipratti inanin kac kez ayni seyleri tekrar bastan yasadigimi hatirlamiyorum cok sosyal mutlu neseli gezen tozan okuyan bir insandan iki sene icinde bu yasimda evden cikmayan surekli tvde evlenme programi izleyen hic bir amaci gayesi olmayan bitik umutsuz mutsuz sinirli kirip doken surekli aglayan surekli supheci bir insana evrildim.biliyorum sende hata neden hep kabul ettin diyeceksiniz. bilmiyorum beni hep ikna etti inandirdi kendine ve ben de aptal gibi kandim.annemi en son aramamdan sonra ertesi gun gelip beni aldi ve evin halini gorunce cok uzuldu benim icin saglam bir esya birakmamistim kac kere tvyi kapilari duvarlari parcaladim kirdim yiktim doktum bir suru sey. hepsi caresizligimden.neyse evime dondum arkadaslarimla gorusmeye basladim istedigim seyleri yapmaya basladim yine gezip tozmaya spora basladim bitirdigi psikolojimi toplamak icin tedaviye basladm mutluydum ve o hic aklima bile gelmiyordu kendime geldim yani.bu gecen yaz oluyor.bunlarin ustune de bir cok sey var yasanan ama onlari da atliyorum sonuc olarak o burda fakat asla gorusmuyordum ve bukadar yazdiktan sonra nihayet olaya geleyim yaklasik on gun once annemin kocasiyla kavga ettim benim uzerime saldirdi annem benim arkamda olacagi yerde onu destekledi ambulans polis geldi ben bunlari kaldiramadim artik o olaydan bir gun sonra ceneme felc geldi cenem kaydi kendi basima hastaneye gttim ertesi gun bacagima felc geldi ve bu gercekten cok korkutucu bisey dilerim kimse yasamasin ve hep gece disari ciktigimda oldu tamamen sinirsel.annemi sildim zaten ona soyleyecek halim yoktu sonuc olarak ben cektim gittim evden on gundur bu insanin yanindayim.buraya da getirirken beni dostummus gibi yanimda oldu yine sus bebegi muamelesiyle getirdi beni buraya hersey icin ozurler dileyerek bilmem ne bir suru konusmyla sonuc olarak geldim.yazmaya baslayali bir saat olmus suan daha sakinleştim ama uc gundur yine konusmalariyla davranislariyla cok sinirlerimi bozuyor uc gundur kirdigim bardak sayisini ben bilmiyorum bir tanesi kafasinda patliyordu keske patlasaydi.ben cunku hazmedemiyorum bu kadar seyin daha anlatmadigim daha onemli seylerin uzerine hala gelip beni buraya getirip nasil boyle davranabiliyor ve hic bisey olmamis gibi bes dk sonra geri geliyor yine kendimi odaya kilitledim giremesin diye balkon kapisina yapistim param yok eve gitmek istiyorum goturmuyo kapali kapinin arkasindan hala bana saydiriyor ben bittim artik eve dondukten sonra tekrar ayni hataya dusmek istemiyorum yuzsuz gelip onca lafinin ardindan ona yuz vermemi bekliyo vermeyince saydirip gidiyo ruh hastasi ben hastaysam o benden on kat hasta.hazmedemiyorum ya daha on gun oncesine kadar aylarca her gun yalvaran bir kez olsun onla konusmami isteyen karsimda aglayan insan suan cektigi maddi sikintiyi bahane ederek bana o eski evde yasadiklarimi yasatiyor tekrar.
buraya kadar okuduysaniz tesekkur ederim icimi dokmem gerekiyordu bir tek dostum var can dostum kopegim ona sarilip aglamaktan baska bisey gelmiyo elimden.
Allah yardım etsin ya üzüldüm ciddenSoze nereden nasil baslayayim bilmiyorum iki yildir buraya yazacak o kadar cok sey yasadim ki cevremde paylasacak kimsem yoktu hep kendim basetmeye calistim basetme yontemim de hep kacmakti hep kactim hep beni yalvar yakar ikna edip alip geri getirdi.o kadar cok bittigim an oluyo ki suanda da onlardan biri inanin cok kotuyum hicbir seye istegim inancim yok bitik durumdayim psikolojim yerlerde kac gundur aglamaktan yoruldum artik. kendimi bu adamdan kurtarmiştim iki sene ayni evde yasadim yasim 22 o 35 tanistigimda 19dum okumaya gittigim sehirde tanistim. ailem ogrendikleri andan itibaren hep karsi ciktilar kultur farkindan onun okumamis olmasindan meslegi olmamasindan.ve tabiki yas farkindan.(annemle kocasinin arasinda da 13 yas var) bana kesinlikle yakistirmadilar ki ozellikle annem iste o hep gormus bazi seyleri bense hic kabullenmedim toz kondurmadim bir kez bile laf ettirmedim.ben de cocuklugumdan beri hep kararlarini kendi almis ne istiyorsam yapmis dogru yanlis kendim gorup yasayarak ogrenmis biriyim.annem hep arkamda destek olmustur beni cocukken cok dovdu ortaokul zamanlarina kadar ama kim bilir o o zamanlar nelerin derdindeydi. lisede de karsilikli kavgalarimiz olurdu ama yine de hicbi sekilde kisitlanmadim kisitlayamadilar sonra da bu benim karakterim oldu ozgur olmak..belki cok kati bir ailem olsaydi suan okulu birakmak yerine mezun olmama bir sene kalmişti kendim bu kadar harap olmamiştim bu kotulukleri gormemistim. neyse zamanla annemle iliskilerimiz duzeldi ta ki bu insan benim hayatima girene kadar.bir sure sonra kabullendiler -miş gibi yaptilar ben mutluydum cunku.gozumu cok guzel boyamisti bana bebek gibi bakardi davranirdi bebekmisim gibi severdi bu kisimlari geciyorum kisacasi ben aşik olmadim ama cok ama cok sevdim birlikte belki de cogu insanin yasamadigi seyleri yasadik iyi kotu bir suru sey.ama bana yaptiklari yasattiklari bu butun anilarin uzerini hic dusunmeden cizmeme sebep oluyo. geriye donup bakinca sadece gunlerce haftalarca hungur hungur agladigim hep ona donmekten affetmekten pisman oldugum hep kirip doktugum kendime zarar verdigim hep nolur burdan kurtulayim diye yalvardigim pencerenin pervazina oturup annne annne diye haykirip kendmi asagi birakmak istedigim zamanlar geliyor aklima.yerlere yatip anne nolur beni burdan kurtar dye aglayarak aradigm zamanlar.nasil bu hallere geldim nolmuştu peki.aylarca hep ayni seyleri yasadim ve hep bu yasadiklarima katlanamayarak terkettim onu ailemin yanina dondum ve beni her seferinde yalvar yakar geri goturdu hep ozurler diledi kristal vazo muamelesi yapti ben de bir sekilde hep affettim iste.hep arkamdan annem uzuldu onu da uzdum bu insan icin.kimseyi karistirtmadim iliskime.beni surekli manipule etmesi cevremle butun iliskilerimi koparmasi kendime guvenimi zedelemesi kendine bagimli hale getirmesi cok dengesiz olmasi benim istedigim sadece ilgi ve sevgiyken ve orda cok yalnizken beni gercekten ilgisiz birakmasi kavgada ben odaya gecip susup aglarken onun surekli saydirip soylenmesi surekli kalbimi kirmasi hep surekli ama surekli olarak beni elestirmesi suclamasi itip kakmasi belimi bir kere yere dusup bazanin kaldirma yerine carpmistim hala izi duruyor o izi gordukce bile hala aglayasim geliyo nasil olur nasil elalemin adami gelip beni bu durumlara sokabilir diye daha bir ton sey hepsi beni cok yipratti inanin kac kez ayni seyleri tekrar bastan yasadigimi hatirlamiyorum cok sosyal mutlu neseli gezen tozan okuyan bir insandan iki sene icinde bu yasimda evden cikmayan surekli tvde evlenme programi izleyen hic bir amaci gayesi olmayan bitik umutsuz mutsuz sinirli kirip doken surekli aglayan surekli supheci bir insana evrildim.biliyorum sende hata neden hep kabul ettin diyeceksiniz. bilmiyorum beni hep ikna etti inandirdi kendine ve ben de aptal gibi kandim.annemi en son aramamdan sonra ertesi gun gelip beni aldi ve evin halini gorunce cok uzuldu benim icin saglam bir esya birakmamistim kac kere tvyi kapilari duvarlari parcaladim kirdim yiktim doktum bir suru sey. hepsi caresizligimden.neyse evime dondum arkadaslarimla gorusmeye basladim istedigim seyleri yapmaya basladim yine gezip tozmaya spora basladim bitirdigi psikolojimi toplamak icin tedaviye basladm mutluydum ve o hic aklima bile gelmiyordu kendime geldim yani.bu gecen yaz oluyor.bunlarin ustune de bir cok sey var yasanan ama onlari da atliyorum sonuc olarak o burda fakat asla gorusmuyordum ve bukadar yazdiktan sonra nihayet olaya geleyim yaklasik on gun once annemin kocasiyla kavga ettim benim uzerime saldirdi annem benim arkamda olacagi yerde onu destekledi ambulans polis geldi ben bunlari kaldiramadim artik o olaydan bir gun sonra ceneme felc geldi cenem kaydi kendi basima hastaneye gttim ertesi gun bacagima felc geldi ve bu gercekten cok korkutucu bisey dilerim kimse yasamasin ve hep gece disari ciktigimda oldu tamamen sinirsel.annemi sildim zaten ona soyleyecek halim yoktu sonuc olarak ben cektim gittim evden on gundur bu insanin yanindayim.buraya da getirirken beni dostummus gibi yanimda oldu yine sus bebegi muamelesiyle getirdi beni buraya hersey icin ozurler dileyerek bilmem ne bir suru konusmyla sonuc olarak geldim.yazmaya baslayali bir saat olmus suan daha sakinleştim ama uc gundur yine konusmalariyla davranislariyla cok sinirlerimi bozuyor uc gundur kirdigim bardak sayisini ben bilmiyorum bir tanesi kafasinda patliyordu keske patlasaydi.ben cunku hazmedemiyorum bu kadar seyin daha anlatmadigim daha onemli seylerin uzerine hala gelip beni buraya getirip nasil boyle davranabiliyor ve hic bisey olmamis gibi bes dk sonra geri geliyor yine kendimi odaya kilitledim giremesin diye balkon kapisina yapistim param yok eve gitmek istiyorum goturmuyo kapali kapinin arkasindan hala bana saydiriyor ben bittim artik eve dondukten sonra tekrar ayni hataya dusmek istemiyorum yuzsuz gelip onca lafinin ardindan ona yuz vermemi bekliyo vermeyince saydirip gidiyo ruh hastasi ben hastaysam o benden on kat hasta.hazmedemiyorum ya daha on gun oncesine kadar aylarca her gun yalvaran bir kez olsun onla konusmami isteyen karsimda aglayan insan suan cektigi maddi sikintiyi bahane ederek bana o eski evde yasadiklarimi yasatiyor tekrar.
buraya kadar okuduysaniz tesekkur ederim icimi dokmem gerekiyordu bir tek dostum var can dostum kopegim ona sarilip aglamaktan baska bisey gelmiyo elimden.
Öyle deme, nikah denen sihirli değnek değseydi bu adamın tüm ruh hastalıkları iyileşiverecekti birden!!!!
Nikahın olmadığına dua et kızım asıl yoksa bu kadar kolay kurtulamazdın, şimdi ben gidiyorum eyvallah diyebilirsin , çantanı alır çıkar gidersin kafan rahat.
Yasadiklarini cok iyi anliyorum... bir hata yapmissin evet ama hepimiz insaniz hepimiz hata yapiyoruz hicbirimiz kusursuz değiliz bazen goremiyoruz gercekleri gormek istemiyoruz belki boslugumuza geliyor ve tutunacak birsey ariyoruz guveniyoruz yaralaniyoruz affediyoruz yine kiriliyoruz... bu yuzden kesinlikle sana sen aklini kaybetmissin ne işin vardi o adamla niye geri döndün tüm suç sende kimseyi suclama gibi bir ithamda bulunamam... kendimi senin yerine koyuyorum ve zaten farkinda oldugun seyleri sana soylemek yerine sana moral verme taraftariyim... kendini üzme kendini birakma hayata küsme okulunu bitir kendine iş bul kendi ayaklarinin ustune bas sosyal cevre edin zamaninda canini yakanlari affetme geriye donme yeni bir hayat kur ve birazcik hersey hayatinda yoluna girene kadar sabret canim... umarim hersey senin icin cok guzel olur daha cok gencsin... sen hicbir sey kaybetmedin ama bak o seni kaybetti bu yuzden birak o insan musvettesi aglasin sen degil, o uzulsun sen guclu dur ne olursa olsun yikilma dimdik dur canim benim...ve unutma ailen o adamdan yuz kere bin kat daha iyidir inan bana...cok tesekkur ederim inanin bu yorumlar bile iyi hissettirdi kendimi umarim kendimde o gucu bulurum zaten baska carem de yok okumaktan baska tekrar asla affetmiycem
Bu adamla aynı ortamda bir saniye daha nefes alma derdim. Daha seni ne kadar kırmasını incitmesini sonrada hiç bir şey olmamış gibi alıp geri getirip bu oyunu devam ettirmesine tahamül edeceksin? incnmiş kırılmışsın bırak gitsin kendini daha fazla hırpalama olan sana oluyor senin arkandan üzülen annene oluyor..
Bi iş bul eşini de bırak anneni de kendine yeni bi hayat kur diyeceğim zor ama imkansız degil
Yasadiklarini cok iyi anliyorum... bir hata yapmissin evet ama hepimiz insaniz hepimiz hata yapiyoruz hicbirimiz kusursuz değiliz bazen goremiyoruz gercekleri gormek istemiyoruz belki boslugumuza geliyor ve tutunacak birsey ariyoruz guveniyoruz yaralaniyoruz affediyoruz yine kiriliyoruz... bu yuzden kesinlikle sana sen aklini kaybetmissin ne işin vardi o adamla niye geri döndün tüm suç sende kimseyi suclama gibi bir ithamda bulunamam... kendimi senin yerine koyuyorum ve zaten farkinda oldugun seyleri sana soylemek yerine sana moral verme taraftariyim... kendini üzme kendini birakma hayata küsme okulunu bitir kendine iş bul kendi ayaklarinin ustune bas sosyal cevre edin zamaninda canini yakanlari affetme geriye donme yeni bir hayat kur ve birazcik hersey hayatinda yoluna girene kadar sabret canim... umarim hersey senin icin cok guzel olur daha cok gencsin... sen hicbir sey kaybetmedin ama bak o seni kaybetti bu yuzden birak o insan musvettesi aglasin sen degil, o uzulsun sen guclu dur ne olursa olsun yikilma dimdik dur canim benim...ve unutma ailen o adamdan yuz kere bin kat daha iyidir inan bana...
evlimisiniz anlamadım ama bu büyük beyefendi sizi eve mi kapatîyo. gün boyu dışarı çıkma evde mi otur diyoSoze nereden nasil baslayayim bilmiyorum iki yildir buraya yazacak o kadar cok sey yasadim ki cevremde paylasacak kimsem yoktu hep kendim basetmeye calistim basetme yontemim de hep kacmakti hep kactim hep beni yalvar yakar ikna edip alip geri getirdi.o kadar cok bittigim an oluyo ki suanda da onlardan biri inanin cok kotuyum hicbir seye istegim inancim yok bitik durumdayim psikolojim yerlerde kac gundur aglamaktan yoruldum artik. kendimi bu adamdan kurtarmiştim iki sene ayni evde yasadim yasim 22 o 35 tanistigimda 19dum okumaya gittigim sehirde tanistim. ailem ogrendikleri andan itibaren hep karsi ciktilar kultur farkindan onun okumamis olmasindan meslegi olmamasindan.ve tabiki yas farkindan.(annemle kocasinin arasinda da 13 yas var) bana kesinlikle yakistirmadilar ki ozellikle annem iste o hep gormus bazi seyleri bense hic kabullenmedim toz kondurmadim bir kez bile laf ettirmedim.ben de cocuklugumdan beri hep kararlarini kendi almis ne istiyorsam yapmis dogru yanlis kendim gorup yasayarak ogrenmis biriyim.annem hep arkamda destek olmustur beni cocukken cok dovdu ortaokul zamanlarina kadar ama kim bilir o o zamanlar nelerin derdindeydi. lisede de karsilikli kavgalarimiz olurdu ama yine de hicbi sekilde kisitlanmadim kisitlayamadilar sonra da bu benim karakterim oldu ozgur olmak..belki cok kati bir ailem olsaydi suan okulu birakmak yerine mezun olmama bir sene kalmişti kendim bu kadar harap olmamiştim bu kotulukleri gormemistim. neyse zamanla annemle iliskilerimiz duzeldi ta ki bu insan benim hayatima girene kadar.bir sure sonra kabullendiler -miş gibi yaptilar ben mutluydum cunku.gozumu cok guzel boyamisti bana bebek gibi bakardi davranirdi bebekmisim gibi severdi bu kisimlari geciyorum kisacasi ben aşik olmadim ama cok ama cok sevdim birlikte belki de cogu insanin yasamadigi seyleri yasadik iyi kotu bir suru sey.ama bana yaptiklari yasattiklari bu butun anilarin uzerini hic dusunmeden cizmeme sebep oluyo. geriye donup bakinca sadece gunlerce haftalarca hungur hungur agladigim hep ona donmekten affetmekten pisman oldugum hep kirip doktugum kendime zarar verdigim hep nolur burdan kurtulayim diye yalvardigim pencerenin pervazina oturup annne annne diye haykirip kendmi asagi birakmak istedigim zamanlar geliyor aklima.yerlere yatip anne nolur beni burdan kurtar dye aglayarak aradigm zamanlar.nasil bu hallere geldim nolmuştu peki.aylarca hep ayni seyleri yasadim ve hep bu yasadiklarima katlanamayarak terkettim onu ailemin yanina dondum ve beni her seferinde yalvar yakar geri goturdu hep ozurler diledi kristal vazo muamelesi yapti ben de bir sekilde hep affettim iste.hep arkamdan annem uzuldu onu da uzdum bu insan icin.kimseyi karistirtmadim iliskime.beni surekli manipule etmesi cevremle butun iliskilerimi koparmasi kendime guvenimi zedelemesi kendine bagimli hale getirmesi cok dengesiz olmasi benim istedigim sadece ilgi ve sevgiyken ve orda cok yalnizken beni gercekten ilgisiz birakmasi kavgada ben odaya gecip susup aglarken onun surekli saydirip soylenmesi surekli kalbimi kirmasi hep surekli ama surekli olarak beni elestirmesi suclamasi itip kakmasi belimi bir kere yere dusup bazanin kaldirma yerine carpmistim hala izi duruyor o izi gordukce bile hala aglayasim geliyo nasil olur nasil elalemin adami gelip beni bu durumlara sokabilir diye daha bir ton sey hepsi beni cok yipratti inanin kac kez ayni seyleri tekrar bastan yasadigimi hatirlamiyorum cok sosyal mutlu neseli gezen tozan okuyan bir insandan iki sene icinde bu yasimda evden cikmayan surekli tvde evlenme programi izleyen hic bir amaci gayesi olmayan bitik umutsuz mutsuz sinirli kirip doken surekli aglayan surekli supheci bir insana evrildim.biliyorum sende hata neden hep kabul ettin diyeceksiniz. bilmiyorum beni hep ikna etti inandirdi kendine ve ben de aptal gibi kandim.annemi en son aramamdan sonra ertesi gun gelip beni aldi ve evin halini gorunce cok uzuldu benim icin saglam bir esya birakmamistim kac kere tvyi kapilari duvarlari parcaladim kirdim yiktim doktum bir suru sey. hepsi caresizligimden.neyse evime dondum arkadaslarimla gorusmeye basladim istedigim seyleri yapmaya basladim yine gezip tozmaya spora basladim bitirdigi psikolojimi toplamak icin tedaviye basladm mutluydum ve o hic aklima bile gelmiyordu kendime geldim yani.bu gecen yaz oluyor.bunlarin ustune de bir cok sey var yasanan ama onlari da atliyorum sonuc olarak o burda fakat asla gorusmuyordum ve bukadar yazdiktan sonra nihayet olaya geleyim yaklasik on gun once annemin kocasiyla kavga ettim benim uzerime saldirdi annem benim arkamda olacagi yerde onu destekledi ambulans polis geldi ben bunlari kaldiramadim artik o olaydan bir gun sonra ceneme felc geldi cenem kaydi kendi basima hastaneye gttim ertesi gun bacagima felc geldi ve bu gercekten cok korkutucu bisey dilerim kimse yasamasin ve hep gece disari ciktigimda oldu tamamen sinirsel.annemi sildim zaten ona soyleyecek halim yoktu sonuc olarak ben cektim gittim evden on gundur bu insanin yanindayim.buraya da getirirken beni dostummus gibi yanimda oldu yine sus bebegi muamelesiyle getirdi beni buraya hersey icin ozurler dileyerek bilmem ne bir suru konusmyla sonuc olarak geldim.yazmaya baslayali bir saat olmus suan daha sakinleştim ama uc gundur yine konusmalariyla davranislariyla cok sinirlerimi bozuyor uc gundur kirdigim bardak sayisini ben bilmiyorum bir tanesi kafasinda patliyordu keske patlasaydi.ben cunku hazmedemiyorum bu kadar seyin daha anlatmadigim daha onemli seylerin uzerine hala gelip beni buraya getirip nasil boyle davranabiliyor ve hic bisey olmamis gibi bes dk sonra geri geliyor yine kendimi odaya kilitledim giremesin diye balkon kapisina yapistim param yok eve gitmek istiyorum goturmuyo kapali kapinin arkasindan hala bana saydiriyor ben bittim artik eve dondukten sonra tekrar ayni hataya dusmek istemiyorum yuzsuz gelip onca lafinin ardindan ona yuz vermemi bekliyo vermeyince saydirip gidiyo ruh hastasi ben hastaysam o benden on kat hasta.hazmedemiyorum ya daha on gun oncesine kadar aylarca her gun yalvaran bir kez olsun onla konusmami isteyen karsimda aglayan insan suan cektigi maddi sikintiyi bahane ederek bana o eski evde yasadiklarimi yasatiyor tekrar.
buraya kadar okuduysaniz tesekkur ederim icimi dokmem gerekiyordu bir tek dostum var can dostum kopegim ona sarilip aglamaktan baska bisey gelmiyo elimden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?