Aa konu sahibi benim doğumumu anlatmışsın, çok şaşırdım!
Vallahi aynı şeyleri yaşadım. Hamileyken yanımda değildi annem, doğumuma 10 gün kala kayınvalidem geldi bende kaldı, önüme meyvemi soyari keser verirdi, öyle baktı bana, annem hiç gelmedi.
Doğum yaptım, akşamına ben gidiyorum evime, kalamam, benim çalışan bir kocam var, ona yemek yapmam lazım dedi, gitti. Kayınvalidemle eşim kaldılar yanımda 3 gün.
Doğumdan sonra evime geldim, kayınvalidem anneme, sizin yanınızda daha rahat eder, tuvalete götürmek gerekir, banyoya sokmak gerekir, benden çekinir, isterseniz siz kalın dedi diye kayınvalidemle kavga etti. Ben kalamam, işim-gücüm var dedi.
İşe başlamak zorunda kaldım, minicik bebeğimi bakıcıya bırakmak zorunda kaldım, bakıcı hastalandığında bir gün çocuğuma bakmadı, ben bebek bakamam dedi.
Benim annemle ilgili açtığım bir konu var, okusanız anlarsınız, bazı anneler gerçekten annelik içgüdüsünü yeterince taşıyamıyor.
Uzaklaşın, muhtaç olmayın, kendi kendinize yetin ve asla kafaya takmayın.
Siz ona sırtınızı yaslamayın, sırtınızı dönün.