Aileden ilk kez ayrılmak

Siyah Kugu · 4 Eylül 2017

marcello .!.:
Aah canım ah.. 3. sınıfım ama bırak 6 saat uzakta olmayı aynı ülkede bile değilim. Dünyanın en aileci evci insanıydım lisem bile evimin dibindeydi hatta üni içinde çevre iller olur en fazla 4 saatlik yol olan yerler olur gözüyle bakıyordum ama nasipte varmış birden hayatım değişti, bir arkadaş vesilesiyle şu an olduğum yerdeyim.. İnan hiç pişman değilim (hala ayrılırken hüngür hüngür ağlıyorum havaalanında beni sulugöz olarak bilecekler hatta ) ama bir kere bile vazgeçmeyi düşünmedim hayat öyle bi şey ki, içine girdikten sonra alışamayacağın bir şey kalmıyor, tek başına ayaklarının üzerinde duruyosun, sorumluluk alıyosun, evinde belki bi kere bile yapmadığın şeyler orda pat diye karşına çıkıyo ve sen vay be! Başardım.. diyip mutlu oluyosun.. Hayatta ayrılık illaki var eğer bir şekilde yuvadan erken yaşta uçmazsak ne karakter oluşumunda ne de hayata tutunuşta ve birçok şeyde çok geç kalmış oluruz... Varsın ağla, gerekirse saatlerce ağla, ağlamak senden bir şey kaybettirmez aksine rahatlarsın da inan ardına baktığında gülüp geçeceğin zamanlar olacak bunlar.. şimdi bu yüzden canım kardeşim, insanoğlunun aşamayacağı güçlük yoktur diyorum.. İnşallah karşına iyi mi iyi, candan öte insanlar çıkar ve yüzün hep güler..
En güzel dileklerimle yolun açık olsun

Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim :)
Farklı ülkede olmak çok daha zor olmalı ama dediğiniz gibi insanın alışamayacağı hiçbir şey yok sanırım..
Ben de güzel dileklerinizi sizin için diliyorum tekrar teşekkür ederim :)

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

pelin- .!.:
18 yaşındaydım, o zamanlar böyle yurt imkanları falan da yoktu, özeller cemaatin, devletler askeri koğuş gibi,
liseden arkadaşımla aynı fakültenin farklı bölümlerini kazanmıştık, babalarımızla geldik okula yakın bir ev tuttuk, beyaz eşya koltuk yatak vs yerleştik çekti gittiler, öyle bakakaldık birbirimize, ne yemek yapmayı biliyoruz, ne evi çekip çevirmeyi, zaten eve mutfak eşyası vs hiçbişey almamışız, ama bikaç aya kalmadı sistem oturdu, sonrası bol eğlenceli, arada dramlı, ama hala özlenen 4 yıl...

Yine de tanıdıgınız insanla beraber olmak daha iyi diye düşündüm, destek olmuşsunuzdur birbirinize

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

papaya34 .!.:
Aah ah ben de tam tersi durumdan muzdaribim. Benim kuzum da 2-3 saatlik mesafedeki bir şehirde okuyacak. Gerçi aynı bölümü burada da kazandı ama kendi başına bir şeyler yapabilmek için bizden ayrı okumayı tercih etti. Ilk kez ayrılıyoruz. Durum kesinleşince bir gün boyunca ağladım gözlerim şişti. Sonraki günler aklıma geldikçe gözlerim doldu, ağladım. Ama artık biraz alıştırdım kendimi. Allah'a sığındım içimi ferahlattı çok şükür. "Yakınız o gelir biz gideriz, eninde sonunda yuvadan uçacak" diye teskin ettim kendimi sürekli. Insallah mutlu, sorunsuz fazla özlem olmadan geçiririz bu süreyi...

İnşallah :) biz de sürekli geliriz, ucak var diye rahatlatıyoruz birbirimizi

-Selene · 5 Eylül 2017

Zamanla alışıyor insan, ben senden beterdim sürekli ağlardım...

Ondan sonra bi baktım, eve dönmek istemiyorum

derdime derman · 5 Eylül 2017

14 yaşında ailemden ayrıldim, 8 yıl ayri okudum.. başta zorlukları oldu o da yaşım küçüktü diye. Ve şmdi iş için ailemle yaşıyorum. Şu an ailemle yaşak zor geliyor inan ki.

benkeyfimvekahyasi · 5 Eylül 2017

O ayrılık duygusu hiç geçmeyecek. Bu yıl 11. yılım yuvadan ayrılalı ama her ayrılmada boğazımda bir yumruk.Özgürlüğüme deli gibi düşkün olsam da o duygu hep oluyor. Ama evime adım atınca oh bee diyorum kendi düzenim gibisi yok. Alışırsın merak etme. Ayakların üzerinde durmak çok güzel bir duygu.

Cizi22 · 5 Eylül 2017

17 yaşındaydım üniversiteyi kazanıp İstanbul'a yerleştiğimde... o ilk gece ne yaptım ben,nasıl olacak dedim, ağladım :)
Ama okula başlayıp arkadaşlar edindikten sonra, mühendislik derslerinin ağırlığıyla hep bir koşuşturmam vardı.

Okul bitti yurtdışında bıraka yüksek lisans yaptım, stajlarım iş hayatım hep yurtdışında ya da istanbul dolaylarında oldu... hatta sen söyleyince düşündüm De 14 sene olmuş evden ayrılalı :)

Aileme çok düşkünüm, hatta yıllık izinlerimin birini muhakkak yanlarında geçiriyorum ama mesleğimi ve kazandığım parayı bana sağladığı şartları seviyorum. İyi ki gitmişim:)
babamın evinde kalsam maddi şartlarım belki aynı ya da yakın olacaktı ailemin de durumu iyi olduğu için ama vizyonum bu kadar genişleyemezdi. İşim gereği ayda 1 yurtdışına çıkıyorum dünyanın her yerinden arkadaşlarım var ve öyle çok şey öğrendim öyle çok yer gezdim ki... bazıları parayla yapılamayacak şeyler oldu...
O sebeple git kardeşim hayatın dolu dolu olsun, ailen zaten senin, ailen hep yanında olacak benim gibi her fırsatta onlara koşacaksın ama git okulunu oku :)

Sehercihanbulut · 5 Eylül 2017

Bende bu yıl 18 saat uzaklıkta bir okul kazandım. Sanırım aynı hisleri bende yaşıyorum. Artık onların yüzüne bakmaya cekiniyorum gibi hissediyorum birgün evlenecek ve bu hissi tekrar yaşayacaz kendimi böyle teselli ediyorum

flower world · 5 Eylül 2017

alışırsın ,ilk zamanlar her hafta sonu gidersin üni.son sınıfta bir kaç ayı bulur eve gitmen merak etme ,

okuyup kendı paranı kendı gucunu kazanacaksın , sakın gitmemezlık yapma

bensanademistim · 5 Eylül 2017

Ya aileden ayrı, kendi ayakların üstünde, kendi kararlarını vererek yaşamaya öyle alışacaksın ki..
Tatil olsa da eve gitsem dediğin günler azaldıkca azalacak. Bazen bayramda, tatilde bile eve gitmek istemeyeceksin.
Sakın gitmemezlik etme. Kadın ayakta kalmalı, güçlü olmalı.
Ailesinden, eşinden bağımsız olmalı.
Üniversite hayatı harikadır.
Bu yaşına kadar yapamadığın her şeyi üstelik kendi kararlarınla yapacaksın.
Gitmediğin yerlere gidip, görmediğin yerler ve insanlar tanıyacaksın.
İstediğin zaman istediğin yerde olabilme özgürlüğü inanılmaz bişey.
2 kere üniversite oludum. Keşke 2 kere daha okusam be :)
Tebrikler.
Hayatının en eğlenceli, dolu dolu yıllarına hoş geldin.
Ömürlük anıların, unutulmaz kahkahaların olacak.
Ömrünce iç çekerek hatırladığın nice güzel yaşanmışlık....

Spizella · 5 Eylül 2017

Yapmayın allah aşkına
Hayat başka türlü öğrenilmiyor
Kendi hayatınızı idare ettirmek gibi güzel bir şey var mı
Sorumluluk almak, kendi kararlarını vermek
Yanlışlar yapmak
Bunlardan ders çıkarmak
Bazılarından çıkaramayıp yeniden yanlışlar yapmak

Bana hayatının doruk noktasında, en özgür, en güçlü hissettiğin an ne zaman deseler annemle babam beni yaşayacağım kampüste bırakıp otobüse bindikleri andı derim
Gözyüzüne bakıp işte gerçek hayat başladı demiştim

17 yaşındaydım
O gün bugündür en ufak sorundan en büyük fırtınalara kadar hep kendim üstesinden geldim

Üniversiteyi ailemden uzak bir şehirde okumak hayatımdaki en doğru kararlardan biridir.
Bunu bir macera bir serüven gibi düşünün
Bu süreci yaşadıktan sonra asla pısırık, nerede ne yapacağını bilemeyen, başını beceremeyen insanlardan olmayacaksınız.

Ailenizle her gün skype ya da whatssapptan görüntülü görüşün.
Başarılar okulunuzda.

zeynones · 5 Eylül 2017

Bir aya kalmaz alışırsın inşallah.
Hatta ikinci memleketin olacak zamanla..

birhayalimsenn · 5 Eylül 2017

Bende geçen sene ilk defa ayrı kaldım ki ben annemle misafirliğe gittiğimizde bile onunla aynı koltuğa aynı masada tam yanına otururdum buna bile dikkat ederdim. Ama geçen sene bende okul kazandım o zamanlar heyecanlıydım gittik kayıt olduk yurt seçtik bilmem ne filan ama akşam beni bırakıp arabaya doğru gittiklerinde hıçkıra hıçkıra ağlamıştım sanki kimsem yok gibi. Merak etmeyin oradaki herkes yalnız yurdun ilk 2 günü herkesin gözleri kızarıktı. Ayrıca o gece sabaha kadar uyuyamamıştık 10 kız saatlerce ağlayanlr bile vardı ama kimse yadırgamadı. Odama geldiğimdede oda arkadaşım tam uyuyayacakken içli içli ağlıyordu.
İçiniz buruk olsada sürekli ailenizi düşünsenizde ilk fırsatta ilk tatilde evinize gitmek istiyorsunuz ama oradaki düzeninize alışıyorsunuz ama ben çok bocaladım çünkü yurdum da her şey ile ben ilgileniyordum ama eve gidince öyle olmuyor.
Kendi ayaklarınızın üstünde durmanız için bu büyük bir fırsat gidin ve okuyun ilk zamanlar eve gidip gelirsiniz. Zamanla her şey yerine oturur.
Ve ve en önemlisi gerçekten ilk dönem beraber olduğunuz arkadaşlara güvenmeyin sonradan herkes değişiyor. Güvenmeyşn kimseye herkes menfaatçi herkes nankör

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

bensanademistim .!.:
Ya aileden ayrı, kendi ayakların üstünde, kendi kararlarını vererek yaşamaya öyle alışacaksın ki..
Tatil olsa da eve gitsem dediğin günler azaldıkca azalacak. Bazen bayramda, tatilde bile eve gitmek istemeyeceksin.
Sakın gitmemezlik etme. Kadın ayakta kalmalı, güçlü olmalı.
Ailesinden, eşinden bağımsız olmalı.
Üniversite hayatı harikadır.
Bu yaşına kadar yapamadığın her şeyi üstelik kendi kararlarınla yapacaksın.
Gitmediğin yerlere gidip, görmediğin yerler ve insanlar tanıyacaksın.
İstediğin zaman istediğin yerde olabilme özgürlüğü inanılmaz bişey.
2 kere üniversite oludum. Keşke 2 kere daha okusam be :)
Tebrikler.
Hayatının en eğlenceli, dolu dolu yıllarına hoş geldin.
Ömürlük anıların, unutulmaz kahkahaların olacak.
Ömrünce iç çekerek hatırladığın nice güzel yaşanmışlık....

Ya içimi neşelendirdiniz <3
Benim de 2. Ama ilki onlisanstı bu lisans. İlki ailemin yanındaydı bu farklı şehirde.
Yazdıklarınız için çok teşekkür ederim umarım dedikleriniz gibi olur benim de

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

Sehercihanbulut .!.:
Bende bu yıl 18 saat uzaklıkta bir okul kazandım. Sanırım aynı hisleri bende yaşıyorum. Artık onların yüzüne bakmaya cekiniyorum gibi hissediyorum birgün evlenecek ve bu hissi tekrar yaşayacaz kendimi böyle teselli ediyorum

Yaa kader arkadaşım:/

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

benkeyfimvekahyasi .!.:
O ayrılık duygusu hiç geçmeyecek. Bu yıl 11. yılım yuvadan ayrılalı ama her ayrılmada boğazımda bir yumruk.Özgürlüğüme deli gibi düşkün olsam da o duygu hep oluyor. Ama evime adım atınca oh bee diyorum kendi düzenim gibisi yok. Alışırsın merak etme. Ayakların üzerinde durmak çok güzel bir duygu.

Cok tesekkur ederim

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

Seleneee .!.:
Zamanla alışıyor insan, ben senden beterdim sürekli ağlardım...

Ondan sonra bi baktım, eve dönmek istemiyorum

Haha ne güzel :)

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

blondgunes .!.:
alışırsın ,ilk zamanlar her hafta sonu gidersin üni.son sınıfta bir kaç ayı bulur eve gitmen merak etme ,

okuyup kendı paranı kendı gucunu kazanacaksın , sakın gitmemezlık yapma

Yok gideceğim kararlıyım..

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

Cizi22 .!.:
17 yaşındaydım üniversiteyi kazanıp İstanbul'a yerleştiğimde... o ilk gece ne yaptım ben,nasıl olacak dedim, ağladım :)
Ama okula başlayıp arkadaşlar edindikten sonra, mühendislik derslerinin ağırlığıyla hep bir koşuşturmam vardı.

Okul bitti yurtdışında bıraka yüksek lisans yaptım, stajlarım iş hayatım hep yurtdışında ya da istanbul dolaylarında oldu... hatta sen söyleyince düşündüm De 14 sene olmuş evden ayrılalı :)

Aileme çok düşkünüm, hatta yıllık izinlerimin birini muhakkak yanlarında geçiriyorum ama mesleğimi ve kazandığım parayı bana sağladığı şartları seviyorum. İyi ki gitmişim:)
babamın evinde kalsam maddi şartlarım belki aynı ya da yakın olacaktı ailemin de durumu iyi olduğu için ama vizyonum bu kadar genişleyemezdi. İşim gereği ayda 1 yurtdışına çıkıyorum dünyanın her yerinden arkadaşlarım var ve öyle çok şey öğrendim öyle çok yer gezdim ki... bazıları parayla yapılamayacak şeyler oldu...
O sebeple git kardeşim hayatın dolu dolu olsun, ailen zaten senin, ailen hep yanında olacak benim gibi her fırsatta onlara koşacaksın ama git okulunu oku :)

Harikasınız gerçekten :) yurtdışını da düşünüyordum ama aynı ülkede bile böyleysem nasıl yaparım diye şuanlık askıda ama alışırsam neden olmasın :) Guzel dilekleriniz için size çok teşekkür ederim<3

Siyah Kugu · 5 Eylül 2017

littlefinger .!.:
Yapmayın allah aşkına
Hayat başka türlü öğrenilmiyor
Kendi hayatınızı idare ettirmek gibi güzel bir şey var mı
Sorumluluk almak, kendi kararlarını vermek
Yanlışlar yapmak
Bunlardan ders çıkarmak
Bazılarından çıkaramayıp yeniden yanlışlar yapmak

Bana hayatının doruk noktasında, en özgür, en güçlü hissettiğin an ne zaman deseler annemle babam beni yaşayacağım kampüste bırakıp otobüse bindikleri andı derim
Gözyüzüne bakıp işte gerçek hayat başladı demiştim

17 yaşındaydım
O gün bugündür en ufak sorundan en büyük fırtınalara kadar hep kendim üstesinden geldim

Üniversiteyi ailemden uzak bir şehirde okumak hayatımdaki en doğru kararlardan biridir.
Bunu bir macera bir serüven gibi düşünün
Bu süreci yaşadıktan sonra asla pısırık, nerede ne yapacağını bilemeyen, başını beceremeyen insanlardan olmayacaksınız.

Ailenizle her gün skype ya da whatssapptan görüntülü görüşün.
Başarılar okulunuzda.

Çok teşekkürler
Haklısınız kesinlikle katılıyorum da işte yine de o üzüntü :/

Aileden ilk kez ayrılmak

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

Ya'aburnee. ♥

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Yeni Üye

Nirvana

Aktif Üye

Realist

Nirvana

Mutlu,mutluyum

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

siyah kugu

Benzer Konular