- 17 Şubat 2015
- 8.831
- 24.292
- 548
- Konu Sahibi bulutlukahvee
-
- #81
Ya ben dışardan gördüklerimin de ne olduğunu anlayabiliyorum muhakkak farkederim bi tuhaflık olduğunu:)bocalamaya razıyım en sonunda bu evden gitmeyecek miyim? Onlar evden ayrılmanın tek şartını evlilik olarak görüyorlar. Evlenen kız evden ayrılır sadece. Onun dışında ailesi hep peşindedir. Dışardan görseniz ne kadar elit insanlar dersiniz sizi anlar sohbeti iyidir. Ama içerisi o kadar kötü ki
olabilir aslında hepsini bir arada halletmek istiyorlar yani hem yanımda kalıp bana güvenmeleri hem de param cebime kalacak ve onlar da bundan faydalanacaklar. söylediğim gibi ilkokulda kardeşimin eğitimini önemsemiyorlar zaten depremden dolayı 3 okul değiştirdi kimse takmıyor yanıma gelse de onlar için hiç problem olmaz. Erkek kardeşim zaten bu sene neresi gelse de gidecek yani o üniye başlayacak. Gelmemeleri için hiçbir neden yok. Kesinlikle özlem olduğunu düşünmüyorum yanlarındayken de sürekli şikayet ediyorlar benden ama bırakmıyorlar da. Gerçekten o kadar tutarsızlar ki algılarım bozuluyor. Sormadım ama geçen konuşmada işte annem yemeği masrafları bahane etti. Ama güvenmedikleri için bu zamana kadar zaten hep bir şeyleri zorla yaptırdılar yoksa neden istemediğim halde gelmek istesinler ısrarla, içlerinin rahat etmesi için işte. Kütüphaneye gidip çalışmamı bile gereksiz görüyorlar ben diyorum ki etrafımda çalışan insanlar olunca motive oluyorum, biz sana ortam sağladık ne gerek var diyorlar. Halbuki kaç yaşında insanım hala evden çıkarken izin alıyorum. Gitmek için otobüs parası isteyemiyorum, gerekirse bisiklet sürüp gidiyorum. 2 kez gittim hemen laf ettiler anlamamakta dirayet ediyorlar.Paranızla gözleri yok anladığım kadarı ile. Neden yanınıza gelmek istiyorlar anlamadim. Başka kardesler de varmış onları da surukleyecekler peşlerinden düzenleri de bozulacak. Gözlerinden sakınıp özlemden geliyorlar ondan desem ev sevgisiz diyorsunuz. . Nedenini sordunuz mu? Namuslarina zeval gelir tarzı bisey mi e kocama öğretmen hanımsiniz çocuk değilsiniz ki kaldırsın biri
işten çıkıp yine de gelebilir nasıl olsa emekli oldum diyorKolayı var,dağ başına köy okuluna tayin isteyin. Babanızın şirketinin orda da şubesi yoktur nasılsa.
Sıkılır gelmez bence.işten çıkıp yine de gelebilir nasıl olsa emekli oldum diyor
30 kusur yasindasiniz ne guzel, keske okudugunuzu anlama yetinizde yasiniz gibi gelisseymis. Hatta sirf sizin gibi anlama yetisi gelismemis kisiler okursa diye ilk paragrafimda bu kizin ozelinde ve diger genclerimiz genelinde ekonomik ozgurlugunu elde eden bireylerin yalniz yasamak konusunda hakli olduklarini yazdim.
Sonraki cumlelerim uyenin ailesiyle empati kurmakti, niye boyle yapiyorlar, niye boyle dusunuyorlar bunu uyeye anlatabilmekti.
Ha kendi cocugumu da ister fanusta buyuturum, ister denizasiri gönderir orda buyuturum, cocuklarimi ornek vermekteki amacim, "anne oldugum icin, ailenizin kaygilarini anliyorum" demek icindi.
Ama iste anlayana, her neyse.
sevgiliUmarim yakın zamanda olgunlasir ve hayatin gercekleriyle yuzlesirsiniz. Iyigunler.
SevgilisevgiliMune bir üyenin başka bir üyeye (bana) bu şekilde hakaretler etmesi, böyle cümleler kurması, bu tarz üslupta konuşması serbest mi?
dün kendisine cevap vermek yerine size güvenip şikayet ediyorum ama dünden beri aksiyon alınmıyor.
ben insanlara hakaret etmediğim halde kaç kere banlandım bu sitede
şu kalınla belirttiğim özellikle üstteki yorumdaki cümleleri kurmak serbest ise bundan sonra, o zaman bizde bilelim
yani birine okuduğunu anlama yetisi gelişmemiş demek hakarettir, aşağılamadır ve site yönetimi tarafından gereken yapılmalıdır!
ben dün 2 kere bu mesajları şikayet ettim, site olarak aksiyon almadığınız için artık buraya açıkça yazmak zorunda kaldım
kimsenin kimseye şu cümleleri kurmaya hakkı yok, ben kendisine aynı dilden cevap vermiyorum
polemiğe girmek yerine mesajı raporlayın diyen siz olduğunuz için raporluyorum
ama hanımefendiye hiçbir şey olmuyor!
kaldı ki bu kişi beni ilk yorumunda, "kaç yaşındasın" diyerek aşağılamaya kalktı, dipnot!!! onu size bildirmedim ama artık bu üsluba müsade edilmemeli!
Şu an bunları hiç düşünmeyin.Atanınca ben bu yaşa kadar sizle yaşadım teşekkür ederim her şey için.Ancak ben artık öğretmenim bundan sonra kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum.Ayrı bir evim olsun istiyorum.Böyle daha güzel olur arada gelir gidersiniz.Tatillerde ben gelirim diyeceksiniz.Onların size ne diyeceklerini hiç umursamayın. İnanın önce kızarlar vb sonra alışacaklar .Ama dik duracak olan sizsiniz.Öğretmen adayısınız özgüvenli olun lütfen.22 yaşında üniversite mezunuyum. Öğretmen adayıyım kpss çalışıyorum. Bu zamana kadar hep ailemin yanındaydım üniversitede de zorla yanlarında okuttular. Yanlarındayken de iyi değilim sürekli kontrol altında evde sürekli şikayet edilen, sevgi olmayan bir ortamdayım. Atandıktan sonra evden ayrılıp uzakta mesleğimi devam ettirmek kendi başımın çaresine bakabilmek, kendi özgür kararlarımı alabilmek istiyorum. Ama annemler atandıktan sonra da gelmeyi düşünüyorlarmış yanıma. Bitmeyen güvensizlikleri var sürekli kafalarında senaryo oluştururlar. Dün anneme ben şurada yaşamak isterim dedim. Annem dedi ki orda babanın çalıştığı şirketin işi yok ki gelelim dedi. Bende dedim babamla ne alakası var ben atandıktan sonra kendi başıma yaşamak istiyorum dedim. Sonra annem tehdit eder gibi o zaman yemeğini yapacak kimse olmayacak tek başına evin masraflarını karşılayacaksın ama o zaman da anne yemeğimi yap falan demeyeceksin dedi. Biz birlikte gidersek paran cebine kalır dedi. Sanki tüm sorunum yemek ve masraflar. Atandıktan sonra yemek yapmayı kendi başıma da geliştiririm ki. Onlar güvensizliklerinden dolayı bunları bahane ediyorlar. Ve bana kesin o zaman annelik babalık haklarını öne sürüp manipüle ederek gelecekler diye korkudan canım sıkılıyor bu duruma. Ne yapmalıyım? Lütfen bana yardımcı olun. Tek istediğim ailemin benim ne karar alsam da destekçim olmaları. Ailemle bu konuyu şuan konuşsam eminim ki şuanda evde ders çalışmama müsaade ediyorlar, konuşursam evde bana daha kötü davranırlar psikolojimi kötü etkilerler diye korkuyorum, çıkmazdayım.
benim sözüm önem arz etmez ve zorla gelirler diye korkuyorum yani çünkü bu zamana kadar sıktılar sıktılar o zaman da aynısını yaparlar yani ikna edene kadar burnumdan getirirler hayatı benim. Atandığıma bile sevinemem diye korkuyorum çünkü hepsi bir üzerime geliyor böyle durumlarda birinden biri beni anlamaz kiKlasik anadolu ailesi evlenmeden kaçış yok. Bence hayır deyin. Bana da aynı şeyi yapılmıştı zamanında. Bugünleriniz gelmeyeck zor olsa da hayır detin gelemeyecekleri bir yeri seçin hayatınızı kurun.
Sonra güvensizlik yapıyorlar bana en ufak şeyde bile. Mesela kütüphaneye gideceğim diyorum erkek kardeşin de gelsin diyorlar böyle şeylere maruz kaldıkça kan beynime sıçrıyor ama hiçbir şey yapamıyorum. Sonra günlerce aynı şeyleri düşünmekten kafam ağrıyor sınava adapte olamıyorum. İnşallah dediğiniz gibi çok tepki göstermez de beni kendi halime bırakırlar. Bu yaştan sonra bile bana güvenmemeleri beni o kadar kırıyor ki kendimden şüpheye düşüyorum. Bu zamana kadar hiç cesaretlendirilmedim, kararlarım dinlenmedi. Ama bundan sonrasında bunu kendim yapmalıyımŞu an bunları hiç düşünmeyin.Atanınca ben bu yaşa kadar sizle yaşadım teşekkür ederim her şey için.Ancak ben artık öğretmenim bundan sonra kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum.Ayrı bir evim olsun istiyorum.Böyle daha güzel olur arada gelir gidersiniz.Tatillerde ben gelirim diyeceksiniz.Onların size ne diyeceklerini hiç umursamayın. İnanın önce kızarlar vb sonra alışacaklar .Ama dik duracak olan sizsiniz.Öğretmen adayısınız özgüvenli olun lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?