ailem atandıktan sonra da yanımda yaşamak istiyor

30 kusur yasindasiniz ne guzel, keske okudugunuzu anlama yetinizde yasiniz gibi gelisseymis. Hatta sirf sizin gibi anlama yetisi gelismemis kisiler okursa diye ilk paragrafimda bu kizin ozelinde ve diger genclerimiz genelinde ekonomik ozgurlugunu elde eden bireylerin yalniz yasamak konusunda hakli olduklarini yazdim.

Sonraki cumlelerim uyenin ailesiyle empati kurmakti, niye boyle yapiyorlar, niye boyle dusunuyorlar bunu uyeye anlatabilmekti.

Ha kendi cocugumu da ister fanusta buyuturum, ister denizasiri gönderir orda buyuturum, cocuklarimi ornek vermekteki amacim, "anne oldugum icin, ailenizin kaygilarini anliyorum" demek icindi.

Ama iste anlayana, her neyse.
 
Aysenimi .!.:
Sırf evde aileden biriyle yaşıyor diye başına birşey gelmeyecek mi? Dışarı çıktığında yine yalnız olacaklar.siz de süpermen değilsiniz ki.
Genişletmek için tıkla...
Ay tabiki gelebilir Ferhans, ustte sino'ya da yazdim. Ben ailenin neden cocuklarini göndermek istemedigini anladigimi belirttim. Kizcagiz henuz 22 yasinda ergenlikten yeni cikmis, belki hala cikamamis... ailesiyle bosu bosuna dovusmesin diye empati kurmasini istedim, ailesini empati kurmadan nasil ikna edebilir ki?
 
Sadece empati kurmasını sağlamaya çalışmamışsınız ki ke di kızlarıma da öyle yapmak istiyorum demişsiniz.
 
hakaretler için mesajı raporladım Mune
 
Artık lise tercihleri yaptığınız dönemdeki küçük kız yok, 22 yaşında kadınsınız. Tehdit diyince daha ciddi bir şey zannettim. Sanki manipülasyon yaparak ikna etmeye çalışıyor gibi. Şu anda sessiz kalın derslerinize odaklanın sadece. Son anda resti çekersiniz.
 
Aysenimi .!.:
Sadece empati kurmasını sağlamaya çalışmamışsınız ki ke di kızlarıma da öyle yapmak istiyorum demişsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Ee? Empati kurmasini saglamak istemekle kendi kizlarima bu ulke bu guvenlik kriziyle devam ederse aynisini yaparim demek arasinda nasil bir baglantisizlik ya da farklilik gordunuz?


Egri oturup dogru konusalim, en bastan yazdigim gibi konu sahibi uyenin kizginligini anladigimi en bastan belirttim, bunu okudugunuzu dusunuyorum ki ayni seyi su an 2 yasinda olan buyuk kizimda isteyecek. Eger ulke bu guvenlik krizini cozerse kizim istedigi her yerde calissin pesinden gelmem, pesine dusmem. Cunku tabiki karakteri gelissin, ayaklarinin ustunde duran guclu bir kadin olsun isterim. Bu ideal olan, yani benim mesajimda bu alt metni gorememek cok ilginc yahu...

Ama gercek hayat boyle degil... ve su an iki minik kizim var iken yeni lohusaliktan cikmisken bakis acim asiri korumaci mi evet? Ben korumaci degilim, en normali benim fikrim demedim ki? Cocuklarim tapulu malim da degil, ama ebeveyn olarak kaygili olmak kadar dogal bisey yok. Normal degil ama dogal.

Ulke duzelmezse ben kizlarimin pesinden giderim, baskasi gitmez keyfi bilir.
 
yani anlattıklarım gibi. Ortaokulu bitirince de liseye göndermeyiz okutmayız diyerek zorla kapandım. Ünide de aynı şehirde olmazsak gidemezsin deyip kendiler yazdılar. Yani hep bir baskı var aslında sevgi ortamı yok evde. Sevdiklerinden gelmek isteseler yine o kadar zoruma gitmez ki, onlar bana güvenmiyor kafa yapıları böyle. Evde sürekli masraflardan şikayet var. Babam sürekli telefon faturamı bile başıma kalkıyor. Annem de gelirsek masrafın olmaz diyor ama muhtemelen burdan bir arkadaşın da yazdığı gibi belki de paramı onlara vermemi istiyorlar beklenti içindeler. Çünkü ünide kredi aldım evde harcamama bile laf ettiler hepsini onlara verdim. Gönlümce hiçbir karar alamadım ki. Onların gözünde benim kısıtlanmamın sönük kalmamın hiçbir önemi yok ki böyle kendilerini tatmin ediyorlar. Dün annem parkta bir çocuk görmüş annesi bezini değiştirmiş ve çocuğa çöpe atmasını söylemiş. Annem diyor ki çocuğu kendi haline bırakmış ne aileler var diyip bir sürü kınadı. Halbuki bana o kadar sıradışı gelmedi. O çocuk kendi işini kendi görmeyi eninde sonunda öğrenmeyecek mi? Ailesi de bunu öğretmeye çalışıyor muhtemelen. Ailesini aşağılayacak bir durum göremedim yani. her şekilde baskılarını hissediyorum kafesin içinde gibiyim. Bu şekilde korumaktan çok beni psikolojik olarak çöküşe sürüklüyorlar
Ve evet kestirip atmak benim için çok zor olacak çünkü öyle manipüle ediyorlar ki kendimi sorgulayacak duruma geliyorum günlerim zehir oluyor. Üniversitede en ufak bir ağzımı açsam günlerce burnumdan geliyordu ortaya haklarını koyuyorlar beni tamamen siliyorlardı evde
 
Bu evde masrafların çoğu da kardeşimden çıkıyor üstelik. 25 bin veriyorlar dershanesine sürekli onu da başa kalkıyorlar. Ben onun yüzünden kendi başıma evde çalışıyorum. Hiçbir masrafım yok olmadı da. Neden atanınca da beni sömürmek istiyorlar anlamıyorum ki. Bütün giderler kardeşimden kaynaklı. Ve kız çocuklarını dışarı göndermeyen takip eden başını zorla kapattıran aile erkek çocuğunun sevgilisini uluorta anlatmasından gurur duyuyor. Pazardan eşya seçer gibi kafalarından kız seçiyorlar falan. Erkek kardeşim dayımla klübe gidecekti annem de gülerek takılıyor buna. Ben dedim ben niye gidemiyorum benim neyim eksik mesela ki gitmek de istemem. daha azına da razıyım en azından dışarı çıkmama laf etmeseler bu şeylere maruz kalmak bende şok etkisi yaratıyor. Daha sonra neyi başıma kalkacaklarını da biliyorum biz depremde evimizi kaybedince ve orada durumlar da iyi olmayınca babamın çalıştığı yere taşındık ve aylık 10 bin ödüyoruz kiraya. Buraya geldiğimiz için ders çalışma internet sorunlarım halloldu. Ama atanıp da gelmelerini istemezsem bunu başıma kalkacaklar senin için bunları bunları yaptık sen atanınca ilk iş bizi siliyorsun diye. Şimdi bile öyle. Çocuklarına bakmayı yük olarak görüyorlar. Beni anlayacaklarını düşünmüyorum. O yüzden atandıktan sonra çatışsam da bu kendi fikrim için olacağı için sonuna kadar peşinden gideceğim. Yani inşallah
 
Processes .!.:
Sen tamam de geç, atama olduktan sonraki meseleler bunlar. Apart kiralarsın ya da babanın tayin isteyemeyeceği yerlere gidersin. Bu kadar sıkıp sıkıştırdılarsa yalnız çok bocalarsın
Genişletmek için tıkla...
bocalamaya razıyım en sonunda bu evden gitmeyecek miyim? Onlar evden ayrılmanın tek şartını evlilik olarak görüyorlar. Evlenen kız evden ayrılır sadece. Onun dışında ailesi hep peşindedir. Dışardan görseniz ne kadar elit insanlar dersiniz sizi anlar sohbeti iyidir. Ama içerisi o kadar kötü ki
 
böyle olan arkadaşlarıma imreniyorum, asla sönük değiller ben ise bir karar alacağım zaman alışkanlık olarak ailemin gözünün içine bakıyorum. çünkü kafamı eze eze öyle yetiştirdiler. Bu döngüden çıkmam lazım zamanı geldiğinde çünkü çok yorucu bir şey kendini bir birey olarak görememek
 
artık ima ediyorum ya geçen gün kestirip attım mesela alttan alta söylemeye çalıştıklarında her seferinde bunu vurguluyorum. Ama vazgeçmiyorlar. O zaman çok sorun yaşayacağım bu konuda baya tartışmalar olacaktır ama şimdinin işi değil galiba düşünerek bir yere varılmıyor çocuğa bakıp okutmak zorunda görmüyorlar ki hep onların yaptıkları iyilikler yüzünden onlara tapmamı bekliyorlar, hep bir karşılık bekliyorlar benden kukla gibi davranmamı istiyorlar, bu zamana kadar oldu ama bundan sonrasında olmamalı bu yaşıma kadar ne yaşadığımdan hiçbir şey anlamadım ki hep yönetmeye çalıştılar. Mesela öğretmen olarak atanacağım ya bundan bile çekincelerim var ben kendi başıma bir sınıfı yönetebilir miyim. Bu zamana kadar hep yönetildim kendime güvenim bile yok
 
Bilmiyorum ki inşallah ücra bir köyde olurum ve gelmek istemezler. Ona rağmen gelmek isterlerse diye korkuyorum gözü kara hiçbir şeyden korkmuyorlar çünkü. Bu zamana kadar sürekli bir yerlere taşındık. annemler de her seferinde diyor zaten biz ömür boyu taşınacağız falan geçen gün de deyince neden öyle diyorsun ki anne neden bir düzen kurmayasınız artık dedim. Annem de her şeyden kendine bir mana çıkarma dedi ama bir türlü benim içimi rahatlatmıyorlar ki gelmek istiyorlar yani. seçeceğim şehirlere bile karışıyorlar annem memleketimizi ve etrafındaki şehirleri yazmamı istiyor zaten doğuluyuz ve o tarafları yazmam gerekecek ama en uzak yerleri de yazacağım o zaman sormadan
Küçük kardeşimin öğretmeni de sen ol diyorlardı. Gerçekten çevremde hiç bu kadar evladını sıkan aile görmedim. Atanan öğretmen arkadaşlarımın hep başka yerlere gittiğini gördüm bizimkiler daha kardeşin de senin öğrencin olur hayalindeler.
Bende böyle düşünüyorum ilk başta zor olsa da her şeye alışılıyor yemek yapmak da öyle çok zor bir şey değil vaktim elbette olur akşamları. Benim zoruma giden ailemin kafa yapısı ya bunlara maruz kalmamak için de kaçmak istiyorum aslında. Onlara göre kızın ailesinden ayrılmasının tek yolu evlenmesi.
Haklısınız şimdiden çatışma yaşasam bu sınav sürecimi de kötü etkiler en iyisi ertelemek. O zaman ben çalışıp ben kazandığıma göre söz sahibi de olurum yani
 
dediğim gibi ben olsam çatışmazdım şuan çünkü çatışmak bişi kazandırmayacak
sen önce bi atan da bakalım o da zor bişey
ağzı olan konuşuyor boşver yani
o gün geldiğinde kendi kararını verip ona göre bi düzen kurarsın
dip dibe olmayı matah bişey sanıyor bizim toplum
burda bile görebilirsin bu saçmalıkları, aman sen onlara benzeme
 
teşekkür ederim önerileriniz için, evet tabi ki daha zoru atanmak ama çalışmalarımı etkiliyordu bu sorun burdan fikir almam iyi oldu evet farkettim ama çocuk eğer birlikte yaşamak istemiyorsa da buna saygı duyulmalı bir şeyler zorla yaptırılınca baskı ve soğuma oluşuyor aileler iyilik yaptıklarını zannediyorlar
 
Sen hele bir atan sonra istemiyorum der gidersin hatta ilk hittihim yerd eogretmen evi falan tut.gelemesinler sonrada haber vermeden eve cik. Ailenin toksik oldugu baya belli sen istedihin yerleri yaz atan .yemek yapmak bisey degil sogani kavur salcayi at icine ne koyarsan koy yemek oluyor .somirilere gelm3e.
 
Siz bir ders çalışın atanın evinizi kurun onu o zaman düşünürsünüz büyükler genelde ilgi zamanlar öyle diyor ama sonra gelmek istemiyor herkesin kendi evi rahat bir de her ev ve her aile aynı değil bazen karşılıklı olarak beklentilerimizi karşılayamayabiliyoruz doğmamış çocuğa don biçmeyin kendinizi sınava kanalize edin
 
Tek öğretmenli bir yerde görev yapıyordum, lojmanı yoktu ve özel araçla gidilmesi gerekiyordu ve babam benimle gelmek zorunda kalmıştı, köyün şartları kötü olduğundan ve köy halkının yardım etmemesinden dolayı iyiki de gelmiş diyorum, o olmasaydı belki de bırakmak zorunda kalırdım, sonuç olarak atandığın yerin şartlarına göre değişir
 
Kendi hayatınızı kurmak zorundasınız. İş sahibi olunca maddi bağımlılığınız da kalmayacak. Yerinizde olsam bana saygı duymayan insanlarla (ailem bile olsa) gerekirse görüşmezdim. Düşüncenize katılıyorum maddi beklentiler için gelmek istiyor olabilirler sevgiden olduğunu düşünmüyorum ben de. Biraz sert baskın karakterli olun. Siz bir şey söylediğinizde tavrınızın arkasında duracağınızı bilsin insanlar. Şu anlık biraz sessiz kalın sadece sınavınıza odaklanın dediğim gibi sınavdan sonra net konuşun. Ne derlerse desinler sakın geri adım atmayın.
 
Paranızla gözleri yok anladığım kadarı ile. Neden yanınıza gelmek istiyorlar anlamadim. Başka kardesler de varmış onları da surukleyecekler peşlerinden düzenleri de bozulacak. Gözlerinden sakınıp özlemden geliyorlar ondan desem ev sevgisiz diyorsunuz. . Nedenini sordunuz mu? Namuslarina zeval gelir tarzı bisey mi e kocama öğretmen hanımsiniz çocuk değilsiniz ki kaldırsın biri
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Kıyafet mevzusu
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
ddia
D
S
Anneannemin Takıntılı Davranışları
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
1K
absurdizm
A
M
Narsist anne
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
972
Muallimekatibe
M
F
2. Evlilik ve kızım…
16 17 18
Yorumlar
345
Görüntüleme
11K
samm84
S
A
Kaynanamın amacı ne, ne yapmalıyım
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
2K
mel_dem
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…