Herkese iyi akşamlar fikrinizi almak istedik yanlış mı düşünüyorum acaba diye en kısa şekilde özet geçeceğim :)
Nişanlıyım evlilik arefesinde. Ablam 2 sene önce onay almadan evlendi hemen çocuk doğurdu sonra mezun olup işe başladı çocuğu anneme attı biz bakıyoruz.
Onay almadan evlenmeye rağmen annemler herşeyi yaptılar düğün bile yaptılar kendi evlerini açtılar kira yok mobilya döşediler. Adamın ve ailesinin maddi durumu yok adamın düzgün bir işi bile yok öyle benim gözümde umutsuz vaka. Her akşam yemeği bizde yenir vs çocuğun ihtiyaçlarını annem babam cebinden karşılar ki tek emekli maaşıyla geçiniyoruz bizim de dururumuz iyi değil.
Asıl sorun şu ki Ben bu duruma çok uzun süredir sinir olmama rağmen sesimi çıkarmadım. Denemek için anneme dedim "Anne Ben uzağa gideceğim eve alacağın bişey varsa parasını yolla Ben ordan alırım". Sonuçta ablama herşeyi alındı bende bekledim madem ona bütçe var bana da olur diye bir kavga çıktı evde anlatamam. O zaman evlenmeyecekmişim parası yokmuş bişey yapamazmış Ben herşeyi unutacakmışım.. Başka bigün dedim ilerde Allah nasip ederse bir çocuğum olursa yardıma gelir misin bi süre bana diye hiç Çocuk doğurmadım sonuçta ve annemi isterim yanımda diye. Gene bi terslendim.. Hayatta gelmem bu yaşımda bakıcılık mı yapacağım Ben diye. Bunları söylüyorum ayrımcılık var diyorum kıskanıyorsun diyorlar ama bunlar gerçekten bende gurur meselesi oldu artık. Ablam evlenirken de babam aynı maaşı alıyordu şimdi de aynı maaşı alıyor ama bana gelince birden paraları yok oldu başının çaresine bak oldu gerçekten çok kırıldım artık bu evde nefes alamıyor gibi oluyorum sanki bir üvey evlatmışım gibi hissediyorum
yanlış mı düşünüyorum sizce Ben mi abartıyorum
Nişanlıyım evlilik arefesinde. Ablam 2 sene önce onay almadan evlendi hemen çocuk doğurdu sonra mezun olup işe başladı çocuğu anneme attı biz bakıyoruz.
Onay almadan evlenmeye rağmen annemler herşeyi yaptılar düğün bile yaptılar kendi evlerini açtılar kira yok mobilya döşediler. Adamın ve ailesinin maddi durumu yok adamın düzgün bir işi bile yok öyle benim gözümde umutsuz vaka. Her akşam yemeği bizde yenir vs çocuğun ihtiyaçlarını annem babam cebinden karşılar ki tek emekli maaşıyla geçiniyoruz bizim de dururumuz iyi değil.
Asıl sorun şu ki Ben bu duruma çok uzun süredir sinir olmama rağmen sesimi çıkarmadım. Denemek için anneme dedim "Anne Ben uzağa gideceğim eve alacağın bişey varsa parasını yolla Ben ordan alırım". Sonuçta ablama herşeyi alındı bende bekledim madem ona bütçe var bana da olur diye bir kavga çıktı evde anlatamam. O zaman evlenmeyecekmişim parası yokmuş bişey yapamazmış Ben herşeyi unutacakmışım.. Başka bigün dedim ilerde Allah nasip ederse bir çocuğum olursa yardıma gelir misin bi süre bana diye hiç Çocuk doğurmadım sonuçta ve annemi isterim yanımda diye. Gene bi terslendim.. Hayatta gelmem bu yaşımda bakıcılık mı yapacağım Ben diye. Bunları söylüyorum ayrımcılık var diyorum kıskanıyorsun diyorlar ama bunlar gerçekten bende gurur meselesi oldu artık. Ablam evlenirken de babam aynı maaşı alıyordu şimdi de aynı maaşı alıyor ama bana gelince birden paraları yok oldu başının çaresine bak oldu gerçekten çok kırıldım artık bu evde nefes alamıyor gibi oluyorum sanki bir üvey evlatmışım gibi hissediyorum
yanlış mı düşünüyorum sizce Ben mi abartıyorum
