Yani.. Başlıktaki ...Mahfoldum sözü bana samimiyetsiz geldi. Sadece kendi duyguları ön plandaymış gibi..Evet ben böyle bir durum yaşasam şehirdeki tüm barınakları gezer bulurum kedimi. Ailem evde istemese evden çıkarken odamın kapısını kilitleyip çıkardım sanırım. Yazık, kucağında çocukla dönse onu da sokağa atacaklarnış herhalde.
Ya barga çok iyisinhangi ildesiniz? istanbulsa barınaktan alıp bana verin, düzlüğe çıkana kadar ben bakarım zaten 2 kedim var halihazırda.
:) o senin iyiliğin.Ya barga çok iyisinben sana kiraz yollacaktım biliyor musun aklımdasın ama bu seneki kirazlar hiç iyi değildi çok yağmur yedi
Hayvanlari boyle tasiyan ukasimlar var diye biliyorum hayvan derneklerine yazabirseniz mutlaka bilgi verirlerKediyi nasıl gonderebilirim ki? Ben hataydayim.
Evet canım geçen kirazlar toplandı ben kime söz vermiştim deyip baktım eski yazışmalara bu sene köydeki kirazlar çok yağmur yedi saman gibiydi yollamadım yemedin mi bu sene üzüldüm canım bu sene ben de çok iyi kiraz yiyemedim inan çok üzüldüm ben de ama gelecek sene inşallah nasipse yollarım söz sözdür canım:) o senin iyiliğin.
gerçekten böyle bir sözleşmişlik vardı aramızda ve sen de bunu hatırlıyor musun? inanamadım şu an, ben hiç hatırlamıyorum, ki kiraz çok hassas noktam. ve bu sene hiç iyi kiraz görmedim yemedim, o kadar isyan ediyorum ki bu konuda. neyse konuyu sulandırmayayım, hafızana hayran kaldım, hatırlaman yeterli, teşekkür ederim!!! :)
Sen 4.takımda burada iyi kiraz yok demiştin ben de sana yollayım İstanbula çabuk gelir demiştim hatırlıyorum canım:) o senin iyiliğin.
gerçekten böyle bir sözleşmişlik vardı aramızda ve sen de bunu hatırlıyor musun? inanamadım şu an, ben hiç hatırlamıyorum, ki kiraz çok hassas noktam. ve bu sene hiç iyi kiraz görmedim yemedim, o kadar isyan ediyorum ki bu konuda. neyse konuyu sulandırmayayım, hafızana hayran kaldım, hatırlaman yeterli, teşekkür ederim!!! :)
Ben de yaralı bir sokak kedisine baktım bir ay. Araba çarpmış, platin takılmış. Yetişkin olduğu için sahiplendiremedik. Öğrenciydim, kendi kedim vardı zaten. Yetmem mümkün değildi iki kediye. Alışkın diye sokağa geri bırakacaktık. Benim aklıma geldi en azından üniversite kampüsüne bırakayım, yemek daha kolay bulur, arabalar yavaş, köpek de az diye. İyice zıplamaya koşmaya başlayınca boxa koyup kampüse götürdüm. Gecenin bir saati ağlaya ağlaya götürdüm. Bıraktım, arkamdan geldi baya. Sarılıp öptüm, sana bakamadım kızım çok üzgünüm falan dedim. Eve döndüm kaç saat ağladım hep miyavlaması kulağımda çınladı. Peşimden eve geldi sandım. Camdan etrafa baktım her miyavlamaya o mu diye.Annemlerin bikaç gündür misafir ettiği sokak kedisini bugün yakınımızdaki bir parka bıraktım o bile çok zor geldi arkamdan baktım durdum parkta ne yapıyor diye o kediyi de bırakmayacaktık ama kendi kedilerimizle anlaşamadılar aklım o kedide kaldı ne yapıyordur diye sizin kedilerinize de üzüldüm ben şimdi
Ben de bıraktığım parkta çok kedi var üstelik yeşillik güzel bir yer ben de ara ara oraya kedilere mama götürüyorum o yüzden oraya bıraktım ama bırakırken çok zordu yarın gidip bi görürüm annemler dışarıda görmüşler dayanamayıp almışlar ama kendi kedilerimiz evde o kediden korkuyorlar o kedinin olduğu yere girmiyorlar öyle bir kaçış yok yani çok değişik mecbur bıraktımBen de yaralı bir sokak kedisine baktım bir ay. Araba çarpmış, platin takılmış. Yetişkin olduğu için sahiplendiremedik. Öğrenciydim, kendi kedim vardı zaten. Yetmem mümkün değildi iki kediye. Alışkın diye sokağa geri bırakacaktık. Benim aklıma geldi en azından üniversite kampüsüne bırakayım, yemek daha kolay bulur, arabalar yavaş, köpek de az diye. İyice zıplamaya koşmaya başlayınca boxa koyup kampüse götürdüm. Gecenin bir saati ağlaya ağlaya götürdüm. Bıraktım, arkamdan geldi baya. Sarılıp öptüm, sana bakamadım kızım çok üzgünüm falan dedim. Eve döndüm kaç saat ağladım hep miyavlaması kulağımda çınladı. Peşimden eve geldi sandım. Camdan etrafa baktım her miyavlamaya o mu diye.
Birkaç hafta sonra bir gördüm kampüste, dünyalar benim oldu. Koşuyor oynuyor, başka kedilerle arkadaş olmuş da kilo bile almış. Birkaç hafta arayla hep karşılaştık 4-5 kere. Çok mutluydu bulunduğu yerde. Sadece bana yaklaşıyordu başka kimseye sevdirmezdi. Mutlu olduğunu gördüğüm halde aklıma geliyor çok üzülüyorum keşke ona da sahip çıkabilseydim bakabilseydim diye.
Boşanma sürecinde olduğum için üç aydır babam gilde kalıyorum. İki tane kedim vardı. Evden ayrılırken onları da yanımda getirdim. İkisini de yavruluktan büyüttüm. İkisini de çocuğum gibi sevdim. Çok özenerek besledim büyüttüm. Bütün sevgimi onlara verdim. Bir saat görmesem bile özlerim ikisini de. Evde sürekli kucağıma alır öperim. Yaklaşık bir yıl süren evliliğim boyunca kedilerim hep benimleydi. Ama sonra boşanma kararı aldım. Ne yazık ki evden kovuldum. İşlerin karışmaması için de eş kişisini evden uzaklastirmadim. Bu yüzden kedilerimle baba evine gelmek zorunda kaldım. Ama baba evine geldiğimden beri annem sürekli kedilerden rahatsız. İstemediğini söylüyor. Ben işteyken birkaç defa evin kapısını açmış kediler gitsinler diye. Kedilerim gitmemiş. En son kardeşime söyleyip dişi kedimi barınağa götürtmüş. Bir ay kadar oldu bu olay olali. Bunu duyduğumda mahvoldum. Akşam işten eve geldiğimde kedimi bulamayınca bana söylediler. Tekrar psikiyatri ilaçlarına başladım. Psikologa anlattigimda senin bir suçun yok dedi. Ama ben hep kendimi sucluyorum. Ona bakamadım diye. Bu iki kedi dünyada sevdiğim tek şeylerdi. Kaldiramadim. Şimdi sürekli kedimi düşünüyorum. Düşündükçe kahroluyorum. Nerdeyse evlattan bir farkı yoktu benim için. Diğer erkek kedimi ise sahiplendigim eski sahibine verdim ve o kız bakmaya devam edecek. En azından o iyi yerde. Ama barinaktaki kedimi düşünmekten mahvoluyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?