ailemden artık kesin olarak "nefret" ediyorum



yapma etme cnm saçma bir bölüm yazarsan ileride nasıl iş bulup ayaklarının üstünde durursun. kendini yakma ! işe girince istediğini de alırsın istediğin yere de gidersin.

yada yanlış bir evlilik yaparsan tüm hayatın mahfolur. biraz sabırlı ol derslerine yoğunlaş. benimde bir oğlum var ve bende onu sık arıyorum. inan bana ona birşey olacak diye çok endişeleniyorum
 
kardeşinle ilgli yorum yapmayacağım çünkü bakıma muhtaç bir çocuktan bahsediyoruz.

ama lütffen bu küçük yaşında sırf ailevi sorumluluklarından kurtulmak için yanlış bir evlilik yapma.o adamı sevmiyorsun,evlenme.emin ol sevmediğin birini sevmeye çalışmak aileni çekmekten 10 kat daha zordur.
 
Kötü-ydü. Düzelttik derken şimdi de arsa elden gitmesin diye saćma sapan baska bi borca giriyolar
Aileyi her durumda hakli bulan biri asla olmadim. Anne de olsa,baba da olsa haksiz haksizdir. Ebeveyn hatalari yuzunden hayatlari copluge donen yuzlerce insan taniyorum.
Yine de sabret,nefret etme..
Hayallerinden vazgecme. Oku,meslek edin. Bugun yapamadiklarini yarin yaparsin.
 
Ülkemizde son zamanlarda yaşanan korkunç şeyler ortada ...
Ailenin üzerine düşmesi bence çok doğru bi davranış ..
Herhalde ben ensesinden ayrılmazdım kızımın..
Üst baş alamayabilirler , cebine para koyamayabilirler ama onlar senin ailen !
Bunların hiçbiri nefret edilecek şeyler değil..
 
Ben sefillik çektim. Evet engelli bir kardeşim yoktu ama sorumlu olduğum 2 kardeşim vardı.
Annem babam gece gündüz çalışırken biz evde birbirimizi idare ettik.
İlk okulda çalışmaya başladık yazın iş kışın okul. Öğrencilerin en çok sevdiği yaz tatillerinden ben nefret ederdim. Ne çocukluğumu bildim ne gençliğimi. Ailemden asla nefret etmedim.
Ders çalıştım üniversiteyi kazandım mühendis oldum. Şimdi devlet memuru olarak çalışıyorum.
Ailem de durumu düzeltti kardeşlerime ve bana destek oluyorlar.
 
Ben kardeşimden hiçbir zaman şikayet etmedim çünkü bu onun suçu değil. Ben onun sorumluluğunu bana yıkan ailemden şikayet ediyorum. Ve hiçbir şekilde Güzel sözle bile karsiligini alamadım. Bakmak zorundaymışım gibi davrandılar
 
Her gün ev/okul yaptığım için işlerine gelmedi. Dün kardeşime bakmadım ya ondan..
 

anlıyorum seni ama bende diyorum ki evlenmek kaçış değil bazen daha beter olacağın bir durum bile olabilir.

okulunu bitir,ayakların üstünde dur.o zaman kendin için istediklerini gerçekleştirebilirsin.
 
bak bende sana söyle anlatıyım lisede ille bos dersler olurdu heleki son seneleri okul eve yakındı bizim kızlar bowlinge yada cafelerde kacardı yani makset eglence ben gene saf eve giderdim millet sigarar icerdi banada uzatırdı ben asla icmeyip onların dalga gecmesine fırsat vermeyip icin icin ilerde bunun zararların cekiceksiniz derdim dişlerinize bakın derdim sonra neyse onlar okuldan kacıp cafeye ben eve giderdi bi gün babam isten geldi ve basıma gazeteyle vurdur tv de bbg evi vardı o zamanlar ulan bunun icin mi eve geliyosun dedi düsün ben dısarı cıkma okulu kırma ihtimalim varken ben eve geliyorum ve babam bana böyle yapıyo
herkez anne baba olmayı haketmiyo canm
 
Kesinlikle. Çocuğuna iyi bi gelecek veremiyceksen, onu anlamayıp azarlıycaksan çocuk yapmıycaksın. Bu kadar net. Ben böyle bi yerde doğup böyle hayat yaşıycagimi bilseydim asla dünyaya gelmek istemezdim
 
Yaz tatillerden ben de nefret ettim.
Okul az da olsa kaçıştı benim için.
Ben artık nefret ediyorum
Bizim de durum düzeldi derken şimdi saçma sapan bi borca giriyolar. Yine sıkışan ben oluyorum. Bizimki artık varlık içinde yokluk.
 
Ataerkil toplumdan kurtulamadık. Aaaaa ne de olsa anne baba haklı. Her şeyin en iyisini bilir. Yok öyle bişey. Bişey bildikleri olsaydı benim de değişikliğe ihtiyacım olduğunu anlarlardı. Yarına da yaşım geçmiş olacak. Ben aileme hakkımı helal etmiyorum. Kardeşlerime helal olsun ama onlaea etmiyorum
 
Ne yazık ki haklısın. Allah yardımcın olsun tek diyebileceğim iyi kötü okulunu bitirmeye bak sözü nişanı evliliği aceleye getirme. Okulun bitip bir işe girdiğinde daha rahat edersin.
 
Annemle hiçbir zaman iyi ilişkilerim olmadı. Hep ben elalemin kızlarına göre eziktim. İlkokul yıllarında o yemek yapar ben mutfak masasında ders çalışırdım. Ona çalıştığım konuyu anlatmak için peşinde oda oda hatta tuvalet kapısı önünde bağıra bağıra anlatırdım. İyi iyi aferin topla kitaplarını der geçiştirdi. Sınıfta ilk okumaya geçen bendim ama annem bunu öğretmenden duydu farkında bile değildi, okul bekçisi gibi lakaplar takardı. Ortaokulda kütüphanede ders çalışmaya başladım evde benle ilgilenen yokluğumdan haberdar olan yoktu. Veli toplantısında öğretmen sabah okulda akşam kütüphanede ne kadar azimli derdi annemse eve gelmemek için yol arıyo bu derdi. Okul kurslarına kendim gidip yazılmak isterdim fakat annem için bu evden kaçış yoluydu benim için ben evde durmak istemiyordum.

Yaşlar büyüdükçe sıkıntılarda büyüdü. Lisede meslek lisesini tercih ettim radyo - tv çünkü istediğim meslek buydu. Lise ikinci sınıfta gönüllü staj yeri buldum işi öğrenmek istiyordum. Öğretmenler taktir ederken annem karşıma geçip haftalık harcadığın para 30 TL yi buldu az ye biraz diye azarlardı. Bilmiyorum belki babamın maddi durumu sıkışıktı ama ben asla harçlığım bitti kontürüm bitti dediğimi hatırlamıyorum babam aklına geldikçe 5 10 tl verirdi. Bitse bile yol param bitmedikçe söylemezdim. Ben yemeği evden götürüp bazı günler hiç bi şey yemeyerek geçirir o 30 tl ile çoğunlukla yol parası ve kitap alırdım annem ise sen salaksın git kıyafet alsana akılsız diye aşağılardı. ne emeklerle yazdığım şiirlerimi çöpe attı kaç gece içim yandı bilmiyorum. kitaba para veren bi asalaktım onun gözünde. ve aşk şiirleri yazmak yasaktı! yazacaksam ota çiçeğe yazmalıydım seviyorum kelimesi dahi kuramazdım.

Sevgilim olduğu öğrendiğinde günlüğüme el koydu cep telefonumu elimden aldı babama bozmuş biraz telefonsuz gezsin akıllansın dedi. babamın verdiği harçlıkları tırtıklardı. bir gün şakayla karışık anne senin bana ne kadar borcun var ya ödesene borcunu dediğimde yüzümü cüzdanını fırlattı üstüme yürüdü. Kardeşimin yanında bana bıçak fırlattı ahlaksızdım çünkü ne küfürler duydum öz annemden. eve gelme saatlerini anlatmıyorum bile otobüsü kaçırma lüksüm dahi yoktu. arkadaşıma gitsem yarım saat sonra çağırırdı.

Üniversiteyi kazandım 2. sınıfa geçecekken annemin hakaretleri de arttı tahammül sınırım kalmamıştı evde kendimi fazlalık gibi hissediyordum ve patladım. sevgilimle evlenme kararı aldım okulu bıraktım ve sevgilime evlendiğimizde tekrar bu sefer daha kolay memur olabileceğim bi bölüm okumak istediğimi söyledim. nişanlandığım gün annemin kanatları çıktı. bir iyi bir iyi allah bozmasın ha ne oldu ben evimi yolumu ayırdığımda bir kızı olduğunun farkına vardı. şu an mutluyum ailemle aram özellikle annem çok iyi. ama içimdeki eziklik geçiyor mu asla, yüzüme güldüğünü canım kızım dediğinde benim annem mi bu diye düşünüyorum.

Evlenmeden önce milletin çocukları ne bölümler kazanıyo sen şöylesin böylesin diyen kadın şu an sınava kaç gün kaldı çalışabiliyo musun sen yaparsın diye moral vermeye çalışıyo... ah bu anneler çok tuhaf. uzun oldu biliyorum ama bende 18 yaşımda senle aynı duyguları hissediyordum şu an 21 yaşındayım 6 aylık evliyim ve annem kıymetimi 1 sene önce anladı sana tavsiyem illah evleneceksen lütfen çok iyi tanı ama önce başka bir şehirde üniversite okumayı dene. benim başka şehirde üniversite lüksüm olmadığından evlilik tek çare kaldı ve allah yüzüme baktı eşim akşam işten gelip sofra kuran ben yokken temizlik yapan dünya iyisi bi adam çıktı kaderime şansım yaver gitmese berbat bir evliliğimde olabilirdi.
 
az sabret, kendi paranı kazanınca kimse laf edemez ne yaptığına nerde harcadığına. Benimde engelli kardeşim var kendi kardeşine karşı olan tutumunu çok sevdim canım :)
 
hepsini okudum ve çok duygulandım, Rabbim seni dahada mutlu etsin inşallah
 
hemen hemen birçoğumuz bu yollardan geçmişizdir.. bunları şuan hissetmen normal.. Ailen sana varlıklı bir hayat yaşattırmamış, yaşattıramıyor belki.. bunu sen kendin elde etmek için çok uğraş.. Şuan yaşın küçük.. Bunları 25 30 yaşına gelince hissetmen daha ağır olur.. Ozaman yapacak birşeyin olmaz belki..
Onun için kendi ayakların üzerinde duran biri olmak için çabala..
 


benim ailemde kısıtlardı beni lise de vs. Hepsi geçiyor çok şükür ölmedik gidemedik diye.Takılma fazla..O arkadaşlıklarda geçici ztn..
 
hepsini okudum ve çok duygulandım, Rabbim seni dahada mutlu etsin inşallah

amin eşimin şark görevi geldiği için en geç 1 veya 2 ay sonra başka bir şehirde annemlere çoook uzak bi ile gidicez ve annem demin telefonda gidersen seni çok özlicem diyor, ben inanamıyorum. yaşattığı açtığı yaralar ne kadar derin kaldıysa artık bende acaba azarlıcak biri kalmadı mı diye düşünüyorum. haa gelinlikle evden çıkarken annemin son cümlesi "ben şimdi kimle kavga edicem" olmuştu duyunca ağlamam bile geçmişti sinirden ama demek ki stres topuyum ben onun için
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…