Kızlar hissettiklerimi anlatsam anlatamam keske hıssedıp sızde gorebılsenız .
Yarım gıbıyım. Bir aıle kurdum cok sukur , esımı kızımı kımseye degısmem .
Ama yıllardır cok yoruldum.
Benı dışladılar her bayram sabahın korunde ilk kapıya dayanan evlatları ben oldum .
Borcları oldu , evlerıne haciz geldi gıttı esım ödedi
Başları sıkıstı bıze kostular .
İşlerını gorene kadar canım , cıgerımdı .
Bılıyordum sahte olduklarını
Ve bunu bılıyor olmamda o kadar yaktı canımı.
Kendım yemek yapmayı ogrendım
Annem bır gun tutupta soyle daha guzel olur demedı .
En cok zoruma gıden ise kendi evım dururken sırf bana kir yoz doye baktıklarından benı cocuk esırgeme kurumuna gonderıp dıger cocuklarının ise evde yasıyor olmasaydı.
15 yaşında 37 kılo bır kız olarak kaçtım ben yurttan
Yemek düzenı var buşursan yıyebılıyorsun .
Kımse anne gıbı buda su cocugumun hakkı deyıp ayırmıyor tencere kenarına .
Ayrımcılık , dıslanma
Cok agrıma gıdıyor