Ailemi değiştirebilir miyim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kadınlar olarak ezilmemek için illa arkamızda eş, abi veya baba olması gerekmiyor. Söyleyin sözünüzü geçin. Tek artıları sizi okutup iş sahibi olmakmış madem o artinizi kullanın.. kimseye kendinizi ezdirmeyin gerekirse hee şeyi yakıp yıkacağınizi bilsinler. Neden kadınlar illa bir erkek desteği arıyor ki.. bakın ailem derken bile aslında babasından bahsediyor annesiyle.ilgili pek laf yok destek isteme konusunda.
Çünkü annemin psikolojik sorunları var. Bekarken bile beni eve sığdırmazdı ondan yardım gelmeyeceğini zaten biliyorum. En aklı başında olan kişi babam. Düşünün ailemde aklı başında biri olarak tanımlayabileceğim kişinin sözleri bunlar. Ama biliyorum ki bunlar bahane değil ben değişmeliyim. Pinpon topu gibi gidip geliyorum insanların lafları arasında
 
Çünkü annemin psikolojik sorunları var. Bekarken bile beni eve sığdırmazdı ondan yardım gelmeyeceğini zaten biliyorum. En aklı başında olan kişi babam. Düşünün ailemde aklı başında biri olarak tanımlayabileceğim kişinin sözleri bunlar. Ama biliyorum ki bunlar bahane değil ben değişmeliyim. Pinpon topu gibi gidip geliyorum insanların lafları arasında
Babanız ne desin, ters bir laf etse huzurunuz bozulur diye çekiniyordur.
 
Benim ailem de hemen hemen aynıdır . Küçük bir farkla 😂 babam benden sürekli para koparmaya çalışır , annem de babama cesaret verir . Biz okutmasaydık o her ay çuval çuval maaş çekebilecek miydi acaba der . Babam bana yaptığı tüm masrafların karşılığını istemiştir . Hatta çocuklara muz alsa ben parasını verinceye kadar ne pahalıymış bu muz beeee der . Kendi günde iki paket sigara içer ama bana karşı hep cimridir. Huyu budur .
Erkek kardeşimi de aşırı derecede korur kollar. Ölmeden tüm mallarını da oğlunun üstüne yaptı mesela . Memlekette bir ağaç dikecek toprağım yok .
Benim bu hayatta öncelikle çocuklarım sonra da maaşım şükür sebebimdir. Ben evlenmeden önce babama borcumu öderken eşim hayatımdaydı ve tek bir cümle kurdurtmadım ailemle ilgili .
Kendimi de kimseye ezdirtmedim . Başkalarının olmamışlıkları , sorunları, kişisel çarışmaları vs beni ilgilendirmez ki . Bu kendi ailem de olsa , eşimin ailesi de olsa hiç önemli değil .
Yıllar geçtikçe bunu daha da iyi oturtuyor insan kafasında ve giden gider deyip, beni yoran , üzen , yıpratan tüm ilişkilerime mesafe koyup bitiriyorum.
Ailemi önemsemeyeli epey oluyor, doğurmakla anne olunmuyor . Hayvanlar bile yavruları hayatta kalma becerilerini geliştirene kadar yavrularına bakıyor . Hiç biri de dönüp ben seni büyüttüm bana git fare yakala veya solucan tut getir demiyor.
Küçükken yaşadıklarımıza müdahale edemiyoruz evet ama koskoca kadın olmuşsun , çalışıyorsun , yakında anne olacaksın . Yaptığın ve yaşadığın şeylerden artık sen sorumlusun unutma . Seni birisi eziyorsa sen izin verdiğin için bu . Baban velev ki arkanda durdu ne olacak ? Senin ağzın yok mu ? Senin söylemen gereken şeyleri senin yetine o mu söyleyecek ?? Gerçekten hakkını savunamaz mısın ???

Hem hamilesin , hem korona var siz ev ev nasıl geziyorsunuz ? Neden yani ? Otur evinde . Azıcık kıymetini bildir .
Bebeğin adını ben Ali , Ayşe koyacağım ( misal ) diye yüksek sesle söyleyemiyorsan , aile büyüklerinden isim koymalarını bekliyorsan suç senin .
Otur oku , araştır . İsimler gerçekten de çocuğun hayatını etkiliyor . Anlamlı , bereketli güzel bir isim koy .
Bu yaşananlarda en büyük sorumluluk sana ait . Ben ailem şöyle aman böyle diyerek kendimi hiç üzmedim . Aksine bu hayatta anam- babam bile bana değer vermiyorsa yansın bu dünya modundayım. Kendi değer verdiğim üç beş insanla yaşayıp gidiyorum.
 
Başkalarını değil, kendinizi değiştirmelisiniz.
Babanız size çocuğun ismini aile büyükleri koysun dediğinde ‘ne hakla buna karışabilirsin ya da onlar karışabilir’ diye cevabınızı vereceksiniz.
İlk olarak eşinizden, kendi ailenizden başlayacaksınız dik durmaya.
Sonra eş ailesine elbet sıra gelir.
Bu nasıl bir sindirilmişlik, aklım almadı.
Size sizden başkası kötülük yapmıyor, bunu bilin.
 
Ters bir laf etmesine gerek yok. Yani ben kızımın yanındayım mesajı sessiz bir şekilde de verilir. Ama babam da şunu görüyorum. Sen artık onların gelinisin ne derlerse kabul et.
Sen de ne çaresizsin yahu , bırak babanı , kocanı , anneni , kayınvalideni , teyzeleri .....
Sen kendi hakkını savun . Ben de sana diyorum ki sen artık özgür bir bireysin, anasınıfı çocuğu değilsin . Kimseden fayda bekleme .
Gerekirse çocuğumla yoluma devam ederim , kimseye de minnet etmem diyeceksin.
 
Başkalarını değil, kendinizi değiştirmelisiniz.
Babanız size çocuğun ismini aile büyükleri koysun dediğinde ‘ne hakla buna karışabilirsin ya da onlar karışabilir’ diye cevabınızı vereceksiniz.
İlk olarak eşinizden, kendi ailenizden başlayacaksınız dik durmaya.
Sonra eş ailesine elbet sıra gelir.
Bu nasıl bir sindirilmişlik, aklım almadı.
Size sizden başkası kötülük yapmıyor, bunu bilin.
Zaten öyle cevap verdim. Ben koyucam ismini kimse karışamaz dedim. Mantık bu yani ailemdeki. Bendeki ise sindirilmişlik, değersiz hissetme bunu aşmayı çok istiyorum
 
Bu bir bahane kendini savunamıyorsun bunu ailene atıyorsun,ezilmenin sebebi ailen değil sensin. Milletin nasıl ağzı var korkmadan söylüyor sende söyleyeceksin. Kimsesizlik zor,ama kendine acımak daha kötü.mesela o isim konusu ne münasebet benim evladıma başkası isim mi verecek,kendim koyarım ismini.malesef ailemizin yaptıkları karakterimizi etkiliyor,pısırık yapıyor ama bu senin hayatın kimse sana sahip çıkmıyor kendine sahip çık. Asla aile sorunlarını eş ailesine anlatma .hep sanki aranız çok iyiymiş gibi davran .
 
Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Bakın okuyup meslek edinmişsiniz ne güzel..ailenizi değiştiremezsiniz mümkün değil..sizin yapmaniz gereken eşinizin ailenizle ilgili imali konusmalarina izin vermemek
 
Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Baban cehalet içinde kalmış ama doğrusunu açık açık de senden öğrenir
 
Dik duruşlu olduğunuz sürece ailenizin arkanızda olmasına gerek yok. Anne babanız öyle düşünüyor diye öyle davranmak zorunda değilsiniz. Bence bu tarz muhabbetlere iki taraf içinde hiç girmeyin, genel konulardan konuşun gitsin. Ben öyle yapıyorum mesela :)
 
Hiç bir insan bir insanı değiştiremez. Annesi babası eşi hatta kanından canından ellerinle yetiştirdiğin evladını bile değiştiremezsin.
Yalnızca kendinizi değiştirebilirsiniz.
Kendinize güvenip doğru üslup ile bu konuya dahil olmayın diyebilmeli, uygun sınırları çekmelisiniz.
Bu demek değildir ki hırçın olun. Gayet kibarca saygıyla yapabilirsiniz.
 
Benim ailem de hemen hemen aynıdır . Küçük bir farkla 😂 babam benden sürekli para koparmaya çalışır , annem de babama cesaret verir . Biz okutmasaydık o her ay çuval çuval maaş çekebilecek miydi acaba der . Babam bana yaptığı tüm masrafların karşılığını istemiştir . Hatta çocuklara muz alsa ben parasını verinceye kadar ne pahalıymış bu muz beeee der . Kendi günde iki paket sigara içer ama bana karşı hep cimridir. Huyu budur .
Erkek kardeşimi de aşırı derecede korur kollar. Ölmeden tüm mallarını da oğlunun üstüne yaptı mesela . Memlekette bir ağaç dikecek toprağım yok .
Benim bu hayatta öncelikle çocuklarım sonra da maaşım şükür sebebimdir. Ben evlenmeden önce babama borcumu öderken eşim hayatımdaydı ve tek bir cümle kurdurtmadım ailemle ilgili .
Kendimi de kimseye ezdirtmedim . Başkalarının olmamışlıkları , sorunları, kişisel çarışmaları vs beni ilgilendirmez ki . Bu kendi ailem de olsa , eşimin ailesi de olsa hiç önemli değil .
Yıllar geçtikçe bunu daha da iyi oturtuyor insan kafasında ve giden gider deyip, beni yoran , üzen , yıpratan tüm ilişkilerime mesafe koyup bitiriyorum.
Ailemi önemsemeyeli epey oluyor, doğurmakla anne olunmuyor . Hayvanlar bile yavruları hayatta kalma becerilerini geliştirene kadar yavrularına bakıyor . Hiç biri de dönüp ben seni büyüttüm bana git fare yakala veya solucan tut getir demiyor.
Küçükken yaşadıklarımıza müdahale edemiyoruz evet ama koskoca kadın olmuşsun , çalışıyorsun , yakında anne olacaksın . Yaptığın ve yaşadığın şeylerden artık sen sorumlusun unutma . Seni birisi eziyorsa sen izin verdiğin için bu . Baban velev ki arkanda durdu ne olacak ? Senin ağzın yok mu ? Senin söylemen gereken şeyleri senin yetine o mu söyleyecek ?? Gerçekten hakkını savunamaz mısın ???

Hem hamilesin , hem korona var siz ev ev nasıl geziyorsunuz ? Neden yani ? Otur evinde . Azıcık kıymetini bildir .
Bebeğin adını ben Ali , Ayşe koyacağım ( misal ) diye yüksek sesle söyleyemiyorsan , aile büyüklerinden isim koymalarını bekliyorsan suç senin .
Otur oku , araştır . İsimler gerçekten de çocuğun hayatını etkiliyor . Anlamlı , bereketli güzel bir isim koy .
Bu yaşananlarda en büyük sorumluluk sana ait . Ben ailem şöyle aman böyle diyerek kendimi hiç üzmedim . Aksine bu hayatta anam- babam bile bana değer vermiyorsa yansın bu dünya modundayım. Kendi değer verdiğim üç beş insanla yaşayıp gidiyorum.
Bu para koparmaya çalışma benim ailemde de var uzun uzun yazmak istemedim. Evlendikten sonra aileme ilk ziyaretimde annem dedi ki okuttum büyüttüm elin oğlu yiyor şimdi. Hediye alıyorum niye daha iyisini almadın diyorlar. Halbuki ben kpssye hazırlanırken bir dışarı çıkıp geldiğimde kitaplarımı yerlere atılmış yırtılmış şekilde bulurdum. Sınava dudağım şiş gitmiştim. Şimdi biz kazandık ettik diyorlar.
 
Bu para koparmaya çalışma benim ailemde de var uzun uzun yazmak istemedim. Evlendikten sonra aileme ilk ziyaretimde annem dedi ki okuttum büyüttüm elin oğlu yiyor şimdi. Hediye alıyorum niye daha iyisini almadın diyorlar. Halbuki ben kpssye hazırlanırken bir dışarı çıkıp geldiğimde kitaplarımı yerlere atılmış yırtılmış şekilde bulurdum. Sınava dudağım şiş gitmiştim. Şimdi biz kazandık ettik diyorlar.
O kadar şey yazdım , yine sadece aileni suçlamışsın . Yazık olmuş emeklerime 😂
Sana tavsiyem kendini de sorgula . O Zamanlar çocuktum ama artık ben de yetişkinim . Benim hayatım benim kararlarım diyeceksiniz .
İyileşmeye , bu konuyu aşmaya çalışın .
 
Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Siz kendinize sahip çıkacaksınız...yetişkin bir bireyseniz artık çocuğunuzun ismini neden aile büyükleri koyacakmış ki,Neden sahiplenmeyi bekliyorsunuz,neden birileri sizin adınıza karar veriyor, sizin adınıza konuşuyorlar? Bence sorunun kaynağı sizsiniz... güçlü bir duruş sergilemeniz gerekiyor. Anlıyorum; geçmişte yaşadığınız deneyimler sizin özgüveninizi zedelemiş ama,artık farkındasınız ve dönüşmelisiniz. Özgürlüğünüzü ailenizden alıp eşinizin ailesinin eline vermişsiniz siz. Atanmış , ekonomik özgürlüğünüzü kazanmış bir bireysiniz artık! o kadar aciz olmayın, kendinize de acımayı bırakın. Hep böyle mi yaşayacaksınız ?
 
sizin kendinizi korumanıza engel olan nedir?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X